ANTENNA THEORY AND APPLICATIONS Supervisor: Michael Mavredakis Writted By John Spathopoulos

ANTENNA THEORY AND APPLICATIONS
Supervisor: Michael Mavredakis
Writted By John Spathopoulos
2
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΑ
1…………………………………………………Στοιχεία Ραδιοζεύξεων
1. Ακτινοβολία
2. Ατµοσφαιρική Απορρόφηση
3. Επίδραση της γίηνης καµπυλότητας
4. Επίδραση µορφολογίας του εδάφους
5. Επίδραση της συστάσεως του εδάφους
6. Επίδραση της ιονόσφαιρας
7. ∆ιαλείψεις (Fading)
8. Ατµοσφαιρική διάθλαση
2…………………………………………………Χρήση Χάρτη Smith
1. Χάρτης Smith
2. Απλή προσαρµογή
3. Μετασχηµατιστής προσαρµογής απλού στελέχους
4. Προσαρµογή σύνθετης αντίστασης κυµατοδηγού
5. Προσδιορισµός της σύνθετης αντίστασης κατά µήκος του κυµατοδηγού
6. Προσαρµογή σύνθετης αντίστασης
3………………………………………………….Βασικά Χαρακτηριστικά Κεραιών
1. ∆ιάγραµµα ακτινοβολίας
2. Κατευθυντικότητα ή κατευθυντικό κέρδος
3. Πόλωση κεραίας
4. Απολαβή ή κέρδος G
5. Ενεργό ύψος και ενεργός επιφάνεια κεραίας
6. Αντίσταση ακτινοβολίας Rα
7. Αντίσταση απωλειών RL
8. Αντίσταση εισόδου Ζin
9. Αµοιβαία σύνθετη αντίσταση µεταξύ κεραιών
10. Απόδοση κεραίας n
11. Ισχύς εισόδου Win
12. Γωνία µισής ισχύος
13. Κατανοµή ρεύµατος
14. Κεραίες ευρείας και στενής ζώνης
15. Λόγος εµπρός-πίσω
4............................................................................Εξαρτήµατα Προσαρµογής
1. ∆ροµέας βραχυκύκλωσης
2. Επαγωγικό διάφραγµα
3. Χωρητικό διάφραγµα
4. Συντονισµένο διάφραγµα
5. Κοχλίες συντονισµού
6. Συντονιστές Ε-Η
7. Επαγωγικός και χωρητικός στύλος
8. Φόρτοι προσαρµογής
9. Έλεγχος της προσαρµογής των κεραιών
5............................................................................Είδη Κεραιών
1. Η δίπολη κεραία
λ
2
2. Το αναδιπλωµένο δίπολο
3. Βροχοκεραίες
3
4. Προσγειωµένη κεραία
λ
4
(Marconi)
5. Στοιχειοκεραίες
6. Ελικοειδής κεραία
7. Κεραίες Yagi-Uda
8. Κατοπτρική κεραία
9. Κεραίες χοάνης
10. Μικροταινιακή κεραία
Προβλήµατα
Παράρτηµα Α: Χρήση Κεραιών στις κινητές επικοινωνίες
Παράρτηµα Β: Ασφάλεια πάνω απ’όλα!
Παράρτηµα Γ: Γωνιόµετρο-Μαθηµατική προσέγγιση µικροταινιακής κεραίας
4
Κεφάλαιο 1: Στοιχεία Ραδιοζεύξεων
5
Ακτινοβολία
Στις ασύρµατες επικοινωνίες χρησιµοποιούµε τα ραδιοκύµατα.Όπως είναι γνωστό τα ραδιοκύµατα
αποτελούνται από οδεύοντα ηλεκτροµαγνητικά πεδία που µεταφέρουν ποσά ενέργειας από τον ποµπό στον
δέκτη και ως εκ τούτου κατά τη διάδοση έχουµε ορισµένες απώλειες ενέργειας τις οποίες καλούµε απ
ώλειες µεταδόσεως και είναι σηµαντικές.
Οι κύριοι παράγοντες οι οποίοι επιδρούν στην αλλοίωση των θεωρητικών υπολογισµών όσον αφορά την
ενέργεια που φθάνει στον δέκτη είναι:σφαιρικότητα της γης , µορφολογία εδάφους , ανάκλαση στην
ιονόσφαιρα , ανάκλαση στην τροπόσφαιρα κ.α.Έτσι πρέπει να λαµβάνεται υπ’όψιν η διαδροµή που θα
ακολουθήσει ένα κύµα προτού εκπεµφθεί.Στο σχ.1 δίνονται οι κυριότεροι τρόποι διάδοσης που δύναται να
ακολουθήσει ένα ραδιοκύµα στο γηίνο περιβάλλον:
Θα πρέπει να σηµειωθεί ότι η επίδραση των ανωτέρων παραγόντων εξαρτάται σε µεγάλο βαθµό από τη
συχνότητα εκποµπής.Στο σχ.2 φαίνονται οι περιοχές στις οποίες διαιρούνται τα ραδιοκύµατα καθώς και τα
κυριότερα χαρακτηριστικά εκποµπής αυτών.
6
Τέλος τα ραδιοκύµατα διακρίνονται και ως προς το επίπεδο πολώσεως του ηλεκτρικού τους πεδίου η διεύθυνση
του οποίου είναι η διεύθυνση της κεραίας εκποµπής (σχ.3).
Ατµοσφαιρική απορρόφηση
Ανεξαρτήτως της οδού µεταδόσεως τα ραδιοκύµατα υφίστανται σηµαντική εξασθένηση λόγω απορροφήσεως
από την ατµόσφαιρα.Η απορρόφηση αυτή εµφανίζεται είτε ως απορρόφηση ενέργειας από τα στοιχεία της
ατµόσφαιρας είτε ως διάθλαση ή διάχυση από διάφορα αιωρούµενα σωµατίδια εντός αυτής (σκόνη , σταγόνες
βροχής , χιόνι , ηλεκτρικά φορτισµένα σωµατίδια ή µόρια αέρα κ.λ.π.).Είναι προφανές ότι η απορρόφηση
εξαρτάται από τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες.Συνεπώς άλλη απορρόφηση έχουµε τον χειµώνα και άλλη
το καλοκαίρι , άλλη τη νύχτα και άλλη τη µέρα.Επειδή οι διάφοροι θεωρητικοί υπολογισµοί που έχουν γίνει
αναφέρονται σε µετάδοση εν κενώ του κύµατος , θέτουµε ένα συντελεστή Κ στα µεταδιδόµενα ηλεκτρικά
µεγέθη.Ο συντελεστής αυτός που περιγράφει την απορρόφηση της ατµόσφαιρας δίνεται από τη σχέση:
−a
d
Κ =e λ
(1)
όπου: d: Η απόσταση από τη κεραία εκποµπής σε Km
7
α: Συντελεστής εξαρτώµενος από το µέσο µετάδοσης , τις καιρικές συνθήκες και τη συχνότητα.
Για ατµοσφαιρική µετάδοση την ηµέρα πάνω από τη θάλασσα το α λαµβάνει τιµές από 0,0014 έως 0,0015.
Επίδραση της γιήνης καµπυλότητας
Αυτή η επίδραση πρέπει να λαµβάνεται υπόψη σε µεγάλες αποστάσεις (άνω των 80Km).Είναι ανεξάρτητη της
συχνότητας , των καιρικών συνθηκών και άλλων παρόµοιων παραγόντων και αφορά µόνο τα κατ’ευθεία ή
κατά γραµµή σκοπεύσεως οδεύοντα κύµατα χώρου (direct waves).Από το σχ.4 υπολογίζουµε την µέγιστη
δυνατή απόσταση συνδέσεως µέσω απευθείας κυµάτων δυο σταθµών µε ύψη κεραιών hp για τον ποµπό και h∆
για τον δέκτη.
Έχουµε λοιπόν:
ΠΑ =
και:
(RΓ + hπ )2 − R 2 Γ
= hπ (2 RΓ + hπ ) όπου RΓ=6370Km η ακτίνα της γης
∆Α = (RΓ + h∆ ) − RΓ = h∆ (2 RΓ + h∆ ) .Οπότε , κατόπιν υπολογισµών και δεδοµένου ότι τα h∆ και hπ είναι
πολύ µικρότερα του 2RΓ προκύπτει:
d max ≅ 3,6 hπ + h∆ [Km] (hπ,h∆ σε m) (2)
Αν ο δέκτης δεν έχει υπερυψωµένη κεραία , δηλαδή h∆=0 έχουµε:
d max ≅ 3,6 hπ [Km] (3)
Τέλος επειδή οι διάφορες αποστάσεις επί της γης δεν µετρούνται κατά γραµµή σκοπεύσεως , αλλά ως µήκη
γηίνων τόξων θα ήταν ορθότερο αντί του ΠΑ+Α∆=Π∆=dmax να υπολογίσουµε το Π΄∆΄=Smax οπότε οι ανωτέρω
τύποι χρήζουν µιας µικρής διορθώσεως που δίνεται από τριγωνικούς τύπους.
2
(
2
)
Επίδραση µορφολογίας του εδάφους
Η παραπάνω διερεύνηση ισχύει υπό την προϋπόθεση οµαλού εδάφους , άνευ σηµαντικών εξάρσεων και πάσης
φύσεως εµποδίων.Αυτό σπάνια φυσικά ισχύει.Η µορφολογία επηρεάζει κυρίως τα απευθείας κύµατα και τα
κύµατα επιφανείας.Γενικά ένα εµπόδιο δηµιουργεί ηλεκτρική σκιά όπισθεν αυτού διότι περιορίζει την
ευθύγραµµη διάδοση.Η επίδρασή του αµβλύνεται κάπως ένεκα του φαινόµενου της περιθλάσεως η ένταση του
οποίου εξαρτάται γενικότερα από τη συχνότητα του κύµατος.
8
Επίδραση της συστάσεως του εδάφους
Η γηίνη επιφάνεια ανάλογα της συστάσεώς της απορροφά ενέργεια από τα κύµατα.Η απορρόφηση ενέργειας
από τα συστατικά του εδάφους µπορεί να εκτιµηθεί από το βάθος εισχώρησης το οποίο είναι το µέγεθος που
1
εκφράζει το µέγιστο βάθος στο οποίο µπορούν να εισχωρήσουν τα κύµατα έχοντας υποστεί ελάττωση κατά
e
και δίνεται από τη σχέση:
1
α=
(4)
2π µσf
όπου:µ η µαγνητική διαπερατότητα του εδάφους
1
σ η αγωγιµότητα του εδάφους ( σ = όπου ρ η ειδική αντίσταση του εδάφους)
ρ
Παρατηρούµε ότι η εισχώρηση ελαττώνεται µε αύξηση της συχνότητας.
Επίδραση της ιονόσφαιρας
Η ιονόσφαιρα αποτελείται βασικά από δύο στρώµατα ιονισµένων σωµατιδίων (σχ.5),τα οποία βρίσκονται σε
µεγάλα ύψη από την επιφάνεια της γης.
9
Τα ιονισµένα σωµατίδια λόγω του ότι φέρουν φορτία απωθούν ή έλκουν τα ραδιοκύµατα.Τα δυο στρώµατα της
ιονόσφαιρας καλούµενα Ε και F αντιστοίχως µετακινούνται και έχουν διαφορετικό ύψος την νύχτα απ’ότι τη
µέρα.Επίσης κατά τη διάρκεια της νύχτας ελαττώνεται ο ιονισµός τους.Τα κύµατα που φθάνουν στα
ιονοσφαιρικά στρώµατα ονοµάζονται ιονοσφαιρικά ή ουράνια (Sky waves).Αυτά δύναται να διπλασιασθούν
και να συνεχίσουν την πορεία τους προς το διάστηµα ή να ανακλαστούν και να επιστρέψουν στη γη.Η δεύτερη
περίπτωση παρουσιάζει ενδιαφέρον αφού η εκµετάλλευσή του παρέχει τη δυνατότητα επικοινωνίας µεταξύ
σταθµών που δεν έχουν οπτική επαφή µεταξύ τους.Για να υποστεί ένα κύµα ολική ανάκλαση θα πρέπει να
προσπέσει στα ιονοσφαιρικά στρώµατα υπό γωνία µεγαλύτερη ή ίση της γωνίας διαθλάσεως θΕ ή θF (σχ.5).Η
τιµή αυτή είναι αντίστροφα ανάλογη του βαθµού ιονισµού του στρώµατος (εποµένως και των καιρικών
συνθηκών) καθώς και της συχνότητας του προσπίπτοντος κύµατος.Ένα κύµα ορισµένης συχνότητας διαδίδεται
µακρύτερα τη νύχτα παρά τη µέρα , το χειµώνα παρά το καλοκαίρι.Επίσης κάτω από τις ίδιες καιρικές
συνθήκες κύµατα µικρής συχνότητας φθάνουν µακρύτερα από κύµατα µεγαλύτερης συχνότητας.Τα
αποτελέσµατα όσον αφορά την ανακλαστική ικανότητα των δύο στρωµάτων φαίνονται στον παρακάτω πίνακα:
Παρατηρούµε ότι γενικά κύµατα πέρα των βραχέων δεν ανακλώνται στην ιονόσφαιρα εποµένως η µετάδοσή
τους περιορίζεται στην επίγεια οδό.
∆ιαλείψεις (Fading)
Όπως έχει ήδη λεχθεί οι οδοί µεταδόσεως ενός κύµατος είναι πολλές.Ένας δέκτης λοιπόν λαµβάνει πάντοτε
περισσότερα του ενός κύµατα , είτε άµεσα είτε έµµεσα , προερχόµενα από τον ίδιο ποµπό.Τα άµεσα
διατηρούνται αναλλοίωτα κατά ισχύ και φάση.Αντίθετα τα έµµεσα µεταβάλλονται διαρκώς κατά αυτά τα
στοιχεία.Έτσι αν µιλάµε π.χ για ουράνια κύµατα , η φάση του ληφθέντος στον δέκτη πεδίου , µεταβάλλεται
διαρκώς και έτσι θα έχουµε λήψη µεταβλητής εντάσεως.Το φαινόµενο αυτό ονοµάζεται Fading.
Η διάλειψη γίνεται αισθητή όταν τα διάφορα συνιστώντα κύµατα είναι της ίδιας τάξης µεγέθους , φθάνει δε
µέχρι πλήρους µηδενισµού της ακροάσεως όταν έχουµε συµβολή κυµάτων µε διαφορά φάσης 1800.Στην
τηλεοπτική εικόνα το φαινόµενο αυτό έχει ως αποτέλεσµα την εµφάνιση δευτερευουσών εικόνων που
ονοµάζονται φαντάσµατα (ghost image).
Ατµοσφαιρική διάθλαση
Ο δείκτης διαθλάσεως της ατµόσφαιρας εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες (πίεση , θερµοκρασία , υγρασία
κ.λ.π.).Ακόµα η ταχύτητα διάδοσης των ηλεκτροµαγνητικών κυµάτων είναι αντίστροφα ανάλογη του δείκτη
διάθλασης.Εποµένως δεν διατηρείται αλλά µεταβάλλεται λαµβάνουσα µεγαλύτερες τιµές στα υψηλά
ατµοσφαιρικά στρώµατα.Αποτέλεσµα αυτού είναι η εντός της ατµόσφαιρας διάθλαση των ραδιοκυµάτων και η
καµπύλωση της τροχιάς τους (σχ.6).
10
Το φαινόµενο καλείται ανώµαλη διάδοση και είναι ιδιαίτερα αισθητό στις υψηλές συχνότητες (µικροκύµατα)
όπου έχουµε µεγαλύτερη µεταβολή του δείκτη διάθλασης.Χρήση αυτού γίνεται στα ραντάρ για την επισήµανση
στόχων που κινούνται πίσω από τον οπτικό ορίζοντα.
Κεφάλαιο 2: Χρήση Χάρτη Smith
Χάρτης Smith
Σε αυτό το σηµείο, κρίνεται απαραίτητο να δοθούν στον σπουδαστή κάποιες γνώσεις πάνω στις γραµµές
µεταφοράς και συγκεκριµένα πάνω στην χρήση του χάρτη Smith,τον οποίο ο σπουδαστής θα πρέπει να είναι σε
θέση να τον χειριστεί προκειµένου να µπορεί να πετύχει προσαρµογή της αντίστασης εισόδου της κεραίας µε
την αντίσταση της γραµµής µεταφοράς, ακόµα και αν χρειασθεί η χρήση στελέχους για την επίτευξή της. Όπως
θα γίνει σύντοµα κατανοητό, αν και εκ πρώτης όψεως ο χάρτης Smith δείχνει κάτι το εξαιρετικά περίπλοκο,
εντούτοις η χρήση του είναι αρκετά απλή. Παρακάτω δίνεται ένας τέτοιος χάρτης:
11
Προτού ξεκινήσουµε την περιγραφή του, θα πρέπει να τονιστεί ότι η χρήση του χάρτη Smith προϋποθέτει
γραµµή µεταφοράς χωρίς απώλειες, αλλά χρησιµοποιείται µε εξίσου καλά αποτελέσµατα και σε γραµµές µε
απώλειες όπως αυτές που τροφοδοτούν επί παραδείγµατι µια κεραία. Ο χάρτης λοιπόν αποτελείται από 4
οµόκεντρους βαθµονοµηµένους κύκλους. Χαρακτηριστική είναι η οριζόντια διάµετρος αυτών, που τους χωρίζει
σε 2 ηµικύκλια. Το πάνω και το κάτω ηµικύκλιο. Κάθε σηµείο πάνω στον χάρτη Smith έχει συντεταγµένες που
δίνονται από τις δύο µοναδικές καµπύλες γραµµές που δύναται να διέρχονται από αυτό, και διαβάζονται-η µία
εκεί που η µια καµπύλη συναντά την οριζόντια διάµετρο και η άλλη συντεταγµένη εκεί που η άλλη καµπύλη
γραµµή συναντά την περιφέρεια του µικρότερου(εσωτερικού) κύκλου. Από αυτές τις συντεταγµένες, η πρώτη
12
µας δίνει το πραγµατικό µέρος(Rn) της ανηγµένης σύνθετης αντίστασης Zn και είναι πάντα θετικό, ενώ η
δεύτερη µας δίνει το φανταστικό µέρος αυτής(Xn) και είναι είτε θετικό(+Xn)-αν βρίσκεται στο άνω ηµικύκλιοείτε αρνητικό(-Xn)-αν βρίσκεται στο κάτω ηµικύκλιο το σηµείο µας. Εµείς όµως ζητάµε την πραγµατική
σύνθετη αντίσταση Ζ. Για να την βρούµε, απλώς πολλαπλασιάζουµε την Zn µε την χαρακτηριστική
αντίσταση Ζ0 της γραµµής µεταφοράς. Έτσι π.χ ,υποθέτοντας ότι έχουµε Ζ0=50Ω,στο σηµείο 11(Σχ.7) έχουµε
Ζn=Rn-Xn=0.5-0.3j.Άρα Ζ=50×(0.5-0.3j)=25-15j Ω. Στο σηµείο 3 αντίστοιχα έχουµε Ζn=0.6+0.8j.Άρα
Ζ=50×(0.6+0.8j)=30+40j Ω. Φυσικά µε το ίδιο σκεπτικό έχουµε στο κέντρο Ζn=1+0j,στο σηµείο 13 Ζn=0 και
στο αντιδιαµετρικό του τέρµα δεξιά, Ζn=∞+∞j=∞.
Στη συνέχεια µπορούµε να βρούµε τον συντελεστή ανάκλασης ρ(χ) σε κάποιο σηµείο χ της γραµµής. Ο
συντελεστής ανάκλασης δίνεται από τον τύπο: ρ (χ ) = ρ (χ ) ⋅ eφ .Άρα για να τον προσδιορίσουµε πλήρως, θα
πρέπει να γνωρίζουµε στο συγκεκριµένο σηµείο της γραµµής, το µέτρο και την φάση του. Για να βρούµε το
µέτρο µε ένα κανόνα µετράµε την απόσταση του σηµείου µας από το κέντρο. Στη συνέχεια πηγαίνουµε στην
αριστερή ηµιευθεία της τρίτης κατά σειρά ευθείας που δίνεται κάτω από τον χάρτη Smith(σηµείο 10).Προσοχή
εδώ! Χρησιµοποιούµε µόνο την αριστερή ηµιευθεία και όχι την δεξιά(απ’το center και αριστερά).Εκεί
µετράµε τόση απόσταση όση έχουµε βρει ότι απέχει το σηµείο µας από το κέντρο και ο προκύπτων αριθµός
µας δίνει το ρ (χ ) .Για να βρούµε την φάση φ, προεκτείνουµε την ευθεία που ενώνει το κέντρο µε το σηµείο
µας µέχρι και τις περιφέρειες των εξωτερικών κύκλων. Η “πιο έξω” ένδειξη που διαβάζουµε στον 2ο κύκλο µας
δίνει την γωνία σε µοίρες. Έτσι π.χ το σηµείο 8 παριστάνει συντελεστή ανάκλασης 0.45∠ − 63.4 0 .Οµοίως το
σηµείο 13 παριστάνει συντελεστή ανάκλασης 1 ∠180 0 .
Πρόβληµα 1: Μια γραµµή µετάδοσης 50Ω που έχει µήκος 0.87λ,τερµατίζει σε φορτίο 35+70j Ω. Να βρεθούν η
σύνθετη αντίσταση και ο συντελεστής ανάκλασης όπως βλέπουµε από το άκρο της γραµµής µετάδοσης.
Λύση:
Ουσιαστικά εδώ εννοεί να βρούµε τα άνωθεν χαρακτηριστικά καθώς κινούµαστε προς την γεννήτρια. Αρχικά
35 + 70 j
βρίσκουµε την ανηγµένη σύνθετη αντίσταση: Z n =
= 0,7 + 1,4 j (σηµείο 4,σχ.8).Εκεί
50
ρ (χ ) = 0.65∠630 .Προεκτείνοντας την ευθεία που τραβήξαµε για να βρούµε την φ, βλέπουµε ότι στον 4ο
κύκλο, η εξωτερική ένδειξη (σηµείο 5) µας δείχνει ότι βρισκόµαστε 0.163λ προς την γεννήτρια. Εµείς όµως
θέλουµε να µετακινηθούµε άλλα 0.87λ προς την γεννήτρια, δηλαδή 0.87+0.163=1.033λ.Ο κύκλος όµως αυτός
φθάνει µόνο µέχρι 0.5λ.Άρα πρέπει να διαγράψουµε 2 φορές τον κύκλο(µε την φορά δεικτών του ρολογιού,
όπως αναγράφεται)συν 0.033λ ακόµη. Επίσης το σηµείο µας πρέπει να ισαπέχει από το κέντρο, όσο και το
σηµείο 4.Με αυτά τα δεδοµένα βρίσκουµε ότι αναφερόµαστε στο σηµείο 2.Εκεί ρ (χ ) = 0.65∠156 0 και
Ζ=50×(0.22+0.2j)=11+10j.
13
Απλή Προσαρµογή
Αφού λοιπόν µάθαµε πώς να “κινούµαστε” πάνω στο χάρτη, φθάνουµε στο θέµα που µας ενδιαφέρει που είναι
η προσαρµογή µιας σύνθετης αντίστασης. Όταν λοιπόν λέµε ότι θέλουµε να πετύχουµε προσαρµογή µιας
γραµµής µεταφοράς, αυτό που ουσιαστικά εννοούµε είναι να έχουµε ανηγµένη σύνθετη αντίσταση 1+0j.Αυτό
φυσικά είναι σχετικό και εξαρτάται από την αντίσταση εισόδου της κεραίας στην οποία θέλουµε να
προσαρµόσουµε τη γραµµή µας. Σε κάθε περίπτωση όµως, ανεξάρτητα του τη ωµικό φορτίο θέλουµε να
14
έχουµε(άρα και Rn),θέλουµε να εξαλείψουµε παρασιτικές χωρητικότητες και αυτεπαγωγές δηλαδή να
εξαλείψουµε το φανταστικό µέρος της Ζn πράγµα που το πετυχαίνουµε µε τη µέθοδο που θα χρησιµοποιήσουµε
παρακάτω.
Παράδειγµα: Έστω λοιπόν ότι έχουµε Ζn=2+j Ω(σχ.9).Αυτό σηµαίνει ότι βρισκόµαστε στο σηµείο Α. Αν
έχουµε και Ζ0=50Ω,τότε Ζ=100+50j.Για να εξαλειφθεί η φαινόµενη αντίσταση του φορτίου, θα πρέπει να
τοποθετηθεί σε σειρά µε το φορτίο µια χωρητική αντίσταση –50j Ω. Αυτό γίνεται µετακινούµενοι κατά µήκος
του σταθερού κύκλου στο σηµείο Β όπως φαίνεται στο σχήµα. Πάλι όµως µας µένει το πραγµατικό
µέρος>1.Άρα ψάχνουµε σηµεία πάνω στο χάρτη που να έχουν πραγµατικό µέρος 1.Εύκολα φαίνεται ότι τέτοια
σηµεία είναι τα Ρ και C(µε το ίδιο Χn).Κοιτώντας λοιπόν πάντα τον 4ο κύκλο βλέπουµε ότι για να πάµε στο
σηµείο Ρ πρέπει να µετακινηθούµε 0.162-0.21=0.052λ πάνω στη γραµµή προς το φορτίο ή για το C,0.3380.21=0.125λ προς την γεννήτρια και εκεί να τοποθετήσουµε αντίστοιχα φαινόµενες αντιστάσεις +50j Ω για το
C ή –50j Ω αν επιλέξουµε το Ρ.
15
Άσκηση για το σπίτι: Προσπαθήστε να πετύχετε προσαρµογή γραµµής µεταφοράς που έχει Ζ0=40Ω και
τερµατίζει σε φορτίο Ζ=80+35j Ω, αφήνοντας όµως Rn=1.3.
Μετασχηµατιστής προσαρµογής απλού στελέχους
Ένα στέλεχος(stub) είναι ένα κοµµάτι γραµµής µεταφοράς που µπορεί να είναι είτε βραχυκυκλωµένο , είτε
ανοικτό στο άλλο του άκρο. Συνδέεται σε µια γραµµή µε φορτίο, είναι καθαρά φανταστικό και σχεδιάζεται
ώστε να εξουδετερώσει το φαινόµενο τµήµα της γραµµής σε αυτό το σηµείο. Επειδή όµως µια ανοικτή γραµµή
τείνει να ακτινοβολεί συνήθως χρησιµοποιείται βραχυκυκλωµένο στέλεχος. Επιπλέον, ιδιαίτερα σε υψηλές
συχνότητες, το στέλεχος µπορεί να γίνει εξάρτηµα σταθερά ρυθµιζόµενο ώστε να ταιριάζει σε µια ποικιλία
φορτίων ή να λειτουργεί σε µια µεγάλη περιοχή συχνοτήτων.
Για τον υπολογισµό ενός τέτοιου στελέχους ακολουθούµε την εξής διαδικασία:
1.Βρίσκουµε την ανηγµένη σύνθετη αντίσταση.
2.Βρισκουµε την ανηγµένη σύνθετη αγωγιµότητα. Αυτή βρίσκεται σε αντιδιαµετρικά αντίθετο σηµείο από
την ανηγµένη σύνθετη αντίσταση.
3.Από αυτό το σηµείο βρίσκουµε το πλησιέστερο σε αυτό σηµείο προς το φορτίο στο οποίο η ανηγµένη
σύνθετη αγωγιµότητα είναι 1±bj.∆ιαβάζουµε την απόσταση του από τον 4ο κύκλο και η απόστασή του από το
προηγούµενο σηµείο µας δίνει την απόσταση του στελέχους.
4.Στη συνέχεια µεταφερόµαστε στο δεξιό άκρο του χάρτη. Εκεί είναι το σηµείο ∞, j∞ που είναι η σύνθετη
αντίσταση του βραχυκυκλώµατος. Ταξιδεύοντας µε την φορά του ρολογιού στην περιφέρεια του χάρτη
βρίσκουµε το σηµείο στο οποίο η φαινόµενη αντίσταση είναι ±bj της γραµµής στο σηµείο στο οποίο το
στέλεχος θα πρέπει να συνδεθεί.
5.∆ιαβάζουµε την απόσταση σε µήκος κύµατος από το σηµείο αρχής( ∞, j∞ ) στο νέο σηµείο. Αυτό είναι το
απαιτούµενο µήκος του στελέχους.
Παράδειγµα: Μια γραµµή µεταφοράς 300Ω,συχνότητας 10MHz,έχει φορτίο Ζ=450-600j Ω. Να υπολογισθεί η
θέση και το µήκος του στελέχους για να προσαρµοσθεί το φορτίο της γραµµής.
Λύση
450 − 600 j
= 1 .5 − 2 j
Zn =
300
και είναι το σηµείο Ρ.
Το διαµετρικά αντίθετο σηµείο του είναι η ανηγµένη αγωγιµότητα(σηµείο Q).
Υn=0.24+0.32j.
16
Το πλησιέστερο του 1±bj είναι το Υ=1+1.7j,σηµείο R.Η απόσταση του σηµείου αυτού από το φορτίο,Q έως R
βρίσκεται στο χείλος του χάρτη και είναι:
Απόσταση=0.181-0.051=0.13λ.Συνεπώς το στέλεχος θα τοποθετηθεί 0.13λ από το φορτίο και θα πρέπει να έχει
φαινόµενη αγωγιµότητα –1.7.
Ξεκινώντας από τα δεξιά και ταξιδεύοντας µε τη φορά των δεικτών του ρολογιού στο χείλος του χάρτη,
φθάνουµε στο σηµείο 0,-1.7j(σηµείο N).Η απόσταση αυτού του σηµείου από το δεξί άκρο µας δίνει το µήκος
του στελέχους:
Μήκος στελέχους=0.335-0.25=0.085λ.Συνεπώς το µήκος του στελέχους είναι 0.085λ και πρέπει να συνδεθεί
0.13λ από το φορτίο.
Επειδή δε
υ 3 ×108
λ= =
= 30m
f
10 7
Απόσταση=0.13×30=3.9m
Μήκος στελέχους=0.085×30=2.55m.
17
Προσαρµογή σύνθετης αντίστασης κυµατοδηγού
Η σχετική γωνία φάσης µεταξύ της τάσης πρόσπτωσης και της τάσης ανάκλασης µεταβάλλεται περιοδικά κατά
µήκος του κυµατοδηγού.Όταν ο συντελεστής ανάκλασης είναι ο λόγος της τάσης προσπτώσεως προς την τάση
ανάκλασης, η γωνία φάσης θα µεταβάλλεται περιοδικά κατά µήκος του κυµατοδηγού.Ο συντελεστής
ανάκλασης σε ένα ζητούµενο σηµείο κατά µήκος του κυµατοδηγού είναι ο συντελεστής ανάκλασης στο φορτίο
συν µια πρόσθετη οριακή φάση.Αυτή η οριακή φάση εξαρτάται από την απόσταση ανάµεσα του ζητούµενου
σηµείου και του φορτίου.Για ένα κυµατοδηγό µε ελάχιστες απώλειες, η τιµή του συντελεστή ανάκλασης θα
είναι σταθερή κατά µήκος του κυµατοδηγού.Η φάση της του συντελεστή ανάκλασης θα είναι το άθροισµα της
αρχικής γωνίας φάσης στο φορτίο συν την πρόσθετη γωνιακή φάση κατά την µετατόπιση κατά µήκος του
κυµατοδηγού.
18
Ο υπολογισµός της σύνθετης αντίστασης σε κάθε σηµείο κατά µήκος του κυµατοδηγού από ένα αναφορικό
σηµείο ανάκλασης , είναι εύκολο να γίνει µε το χάρτη Smith.Αυτό που χρειάζεται είναι ένα σηµείο αναφοράς
και το συντελεστή ανάκλασης σε αυτό το σηµείο.Αυτό το σηµείο αναφοράς µπορεί να είναι στο φορτίο ή σε
οποιοδήποτε άλλο σηµείο του κυµατοδηγού.Ο συντελεστής ανάκλασης καθορίζει ένα σηµείο πάνω στο χάρτη
Smith,που είναι η διατοµή του SWR κύκλου και της ευθείας γραµµής.Στο χάρτη Smith,ο συντελεστής
ανάκλασης είναι το ίδιο µε τον SWR κύκλο.Αντιπροσωπεύει τον τόπο της σύνθετης αντίστασης για ένα
ζητούµενο απροσάρµοστο φορτίο.Όλες οι σύνθετες αντιστάσεις µπορούν να είναι πάνω σε µία γραµµή µε
ελάχιστες απώλειες.Το µόνο που χρειάζεται είναι µισό µήκος κύµατος το οποίο θα καλύπτει όλες τις
καταστάσεις των σύνθετων αντιστάσεων πάνω στη γραµµή όσο αυτές θα επαναλαµβάνονται κάθε λ/2.Η
σύνθετη αντίσταση σε κάθε σηµείο του κυµατοδηγού βρίσκεται πάνω στον SWR κύκλο.Για να βρούµε την
σύνθετη αντίσταση σε ένα ζητούµενο σηµείο , ο συντελεστής ανάκλασης θα περιστρέφεται µε µία γωνία που
θα αντιστοιχεί στην διαφορά φάσης µεταξύ του σηµείου αναφοράς και του ζητούµενου σηµείου.Για να
µετακινήσουµε το σηµείο στην απαιτούµενη γωνία υπάρχουν δύο κλίµακες στον εξωτερικό κύκλο του χάρτη
Smith.Η κλίµακα µήκος κύµατος προς γεννήτρια και η κλίµακα µήκος κύµατος προς φορτίο.Αυτές οι
κλίµακες βαθµολογούνται σε µήκη κύµατος , χρησιµοποιούνται για να προσθέσουµε την απαιτούµενη γωνία
φάσης στον αναφορικό συντελεστή ανάκλασης.Η κλίµακα µήκη κύµατος προς γεννήτρια χρησιµοποιείται
όταν η µετατόπιση από το σηµείο αναφοράς είναι προς την γεννήτρια και αντίστοιχα η κλίµακα µήκη κύµατος
προς το φορτίο όταν η µετατόπιση από το σηµείο αναφοράς πηγαίνει προς το φορτίο.
Προσδιορισµός της σύνθετης αντίστασης κατά µήκος του κυµατοδηγού
Ο προσδιορισµός της σύνθετης αντίστασης κατά µήκος του κυµατοδηγού µπορεί να κατανοηθεί εύκολα µε το
παρακάτω παράδειγµα:Βρίσκουµε τη σύνθετη αντίσταση στο σηµείο Α που βρίσκεται ανάµεσα στη γεννήτρια
και το σηµείο αναφοράς Β όπως φαίνεται στο σχ.12(α).
Σχήµα 12(α):Σχέση µεταξύ του σηµείου Α και του σηµείου αναφοράς Β.
Η σύνθετη αντίσταση αναφοράς ΖR θα είναι 0.5+j0.5 και το µήκος κύµατος του κυµατοδηγού θα είναι στα
36mm.Οπότε η σύνθετη αντίσταση είναι 46.8 mm και πιο κοντά στη πηγή.Η σύνθετη αντίσταση στο σηµείο
αναφοράς είναι σχεδιασµένη στο χάρτη (σχ.12(β)).
19
Στην κλίµακα προς γεννήτρια βρίσκουµε 0.088λg στο συγκεκριµένο σηµείο (Β).Η απόσταση 46.8mm είναι
13λg.Όταν η σύνθετη αντίσταση σε γραµµή ελάχιστων απωλειών επαναλαµβάνεται κάθε λ/2,µπορούµε να
δούµε ότι µια πλήρη περιστροφή ισοδυναµεί µε µία µετατόπιση των 0.5λg.Αυτό σηµαίνει ότι η σύνθετη
αντίσταση 13 λg από το σηµείο αναφοράς Β είναι ίδια µε αυτή 0.3λg από αυτό το σηµείο.Έτσι αν
περιστρέψουµε τον συντελεστή ανάκλασης 0.3λg προς τη γεννήτρια µας δίνει το συντελεστή ανάκλασης στο
σηµείο Α , όπου η κλίµακα µήκος κύµατος είναι 0.3 λg+0.088 λg=0.388 λg.Η σύνθετη αντίσταση στο Α θα είναι
0.6-j0.75.
20
Προσαρµογή σύνθετης αντίστασης
Στις µικροκυµατικές συχνότητες προσαρµογή ενός σηµείου σηµαίνει την ακύρωση του ανακλώµενου κύµατος
εξαιτίας της απορρόφησης όλης της ενέργειας της πηγής.Αυτό µπορεί να γίνει µε την προσθήκη µιας σύνθετης
αντίστασης σε ένα µικροκυµατικό κύκλωµα.Ο καλύτερος τρόπος προσθήκης µιας σύνθετης αντίστασης είναι
παράλληλα.Γι’αυτό στους υπολογισµούς χρησιµοποιούµαι τις αγωγιµότητες.Για να έχουµε προσαρµογή
σύνθετης αντίστασης πρέπει να προσθέσουµε µια καθαρή χωρητικότητα τις απαιτούµενης τιµής στην
συγκεκριµένη θέση κατά µήκος του κυµατοδηγού.Η συγκεκριµένη θέση προσδιορίζεται από το σηµείο κατά
µήκος της γραµµής της οποίας η αγωγιµότητα είναι ίση µε 1.Η χωρητικότητα που θα προστεθεί µπορεί να είναι
ίση στο µέγεθος αλλά αντίθετη στο πρόσηµο.Για παράδειγµα αν η αγωγιµότητα είναι 1-jΒ(σχ.13).
α)Πρίν την προσαρµογή
β)Μετά την προσαρµογή
Σχήµα 13: Προσαρµογή φορτίου
Μετά την προσαρµογή , δεν θα έχουµε ανακλώµενο κύµα µεταξύ της πηγής και του σηµείου προσαρµογής
επειδή αγωγιµότητα Υ0 πάνω σ’αυτό το σηµείο του κυµατοδηγού.Η ακριβής θέση για να τοποθετήσουµε τη
χωρητικότητα βρίσκεται µε την παρακάτω διαδικασία:
α)Βρίσκουµε τη σύνθετη αντίσταση του φορτίου στον χάρτη Smith και σχεδιάζουµε τον SWR κύκλο.
β)Μετατρέπουµε την σύνθετη αντίσταση σε αγωγιµότητα.
γ)Περιστρέφουµε το διάνυσµα της αγωγιµότητας του SWR κύκλου µέχρι η αγωγιµότητα να βρεθεί πάνω στον
κύκλο αγωγιµότητας.
δ)Βρίσκουµε την απόσταση σε µήκος κύµατος που αντιστοιχεί σε γωνία περιστροφής στην κλίµακα προς
γεννήτρια και την µετατρέπουµε σε πραγµατική απόσταση.
21
Για παράδειγµα , θέλουµε να προσαρµόσουµε το φορτίο ΖL=3+j0 (σηµείο Α σχ.14).
Το µήκος κύµατος θα είναι λg=36mm.
1)Περιστρέφουµε 1800 και η σύνθετη αντίσταση µετατρέπεται σε αγωγιµότητα (σηµείο Β) ΥL=0.33+j0.
22
2)Το διάνυσµα ΟΒ της αγωγιµότητας περιστρέφεται προς την γεννήτρια µέχρι η αγωγιµότητα να συµπέσει µε
τον κύκλο αγωγιµότητας στην συνιστώσα της επαγωγικής χωρητικότητας.Χρησιµοποιώντας το σηµείο D στην
συνιστώσα της επαγωγικής χωρητικότητας η αγωγιµότητα θα είναι Υ1=1-j1.15.
3)Στην κλίµακα µήκη κύµατος προς γεννήτρια , βρίσκουµε ότι το σηµείο έχει µια µετατόπιση 0.333 λg.Το
µετατρέπουµε σε χιλιοστά οπότε έχουµε µετατόπιση d=0.333 λg*36mm λg=12mm.
Οπότε για την προσαρµογή του φορτίου µια χωρητικότητα +1.15j πρέπει να τοποθετηθεί 12mm από αυτό.Από
το σχ.14 η προστιθέµενη χωρητικότητα είναι ίση µε µια πρόσθετη άεργο αντίσταση –j0.87.Το σηµείο C στο
χάρτη Smith µας δίνει µια αγωγιµότητα Υ1=1+j1.15 και µια χωρητικότητα –j1.15 ή άεργος αντίσταση
+j0.87,τοποθετώντας 6mm από το φορτίο έτσι ώστε να έχουµε προσαρµογή.
Σε πολλές εφαρµογές η τεχνική που περιγράψαµε χρησιµοποιείται για προσαρµογή φορτίου , όµως στις
εφαρµογές όπου έχουµε µεταβλητή χωρητικότητα και µεταβαλλόµενη βίδα συντονισµού , η προσαρµογή
µπορεί να γίνει χωρίς υπολογισµούς.Η τιµή της αντίστασης είναι µεταβλητή και η θέση της ρυθµίζεται στο
ελάχιστο του συντελεστή ανάκλασης στον κυµατοδηγό.Στο σχ.14 έχουµε µια µεταβλητή βίδα συντονισµού και
τον συµβολισµό της.
Σχήµα 15:(α)Μια µεταβλητή βίδα συντονισµού (b)συµβολική αναπαράσταση
Κεφάλαιο 3: Βασικά χαρακτηριστικά κεραιών
Ανεξάρτητα από το είδος της κεραίας που διαθέτουµε, όλες οι κεραίες έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά
γνωρίσµατα. Αυτά είναι:
1) ∆ιάγραµµα ακτινοβολίας
Ιδιαίτερα σηµαντικό χαρακτηριστικό µιας κεραίας είναι ο τρόπος που κατανέµει την ισχύ που ακτινοβολεί στο
χώρο. Αυτό περιγράφεται µε το διάγραµµα ακτινοβολίας. Το διάγραµµα ακτινοβολίας είναι η γραφική
παράσταση των ιδιοτήτων ακτινοβολίας (µακρινού πεδίου) µιας κεραίας. Ένα διάγραµµα ακτινοβολίας µπορεί
να παριστάνει τη γωνιακή κατανοµή:
(α)Του µέτρου της έντασης πεδίου
(β)Της πυκνότητας ισχύος
(γ)Της έντασης ακτινοβολίας
Το διάγραµµα µπορεί να είναι είτε για το κάθετο (Ε),είτε για το οριζόντιο επίπεδο (Η).
Παρακάτω δίνεται ένα παράδειγµα διαγράµµατος ακτινοβολίας.
23
Η σχεδίαση πραγµατοποιείτε µε κανονικοποιήση ως προς τη µέγιστη τιµή για ορισµένη απόσταση r.Αυτό
σηµαίνει ότι αν έχουµε 10 τιµές τάσης (εφόσον µιλάµε για διάγραµµα ακτινοβολίας) σε 10 διαφορετικές
γωνίες, προτού τις τοποθετήσουµε πάνω στο διάγραµµα τις διαιρούµε όλες µε την µέγιστη τιµή τάσεως από
αυτές. Αν αντίθετα έχουµε διάγραµµα ισχύος (β περίπτωση) τοποθετούµε τις τιµές µας στις αντίστοιχες γωνίες
χωρίς κανονικοποιήση.
Πειραµατικά οι τιµές µας λαµβάνονται µε έναν από τους εξής τρόπους:
α)Με την κεραία εκποµπής σταθερή παίρνουµε µετρήσεις πεδίου σε διάφορες γωνίες περιστρέφοντας σε
σταθερή ακτίνα την κεραία λήψης γύρω από την κεραία εκποµπής.
β)Με σταθερή την κεραία λήψης παίρνουµε µετρήσεις περιστρέφοντας την κεραία εκποµπής γύρω από τον
εαυτό της.
γ)Περιστρέφουµε την κεραία εκποµπής γύρω από τον εαυτό της και για κάθε γωνία προσπαθούµε να έχουµε
σταθερή ένδειξη οργάνου ελαττώνοντας την απόσταση µεταξύ των κεραιών. Έτσι παίρνουµε µετρήσεις γωνίας
µε απόσταση οι οποίες µεταφράζονται σε γωνία µε ένταση πεδίου.
2)Κατευθυντικότητα ή κατευθυντικό κέρδος D.
Η κεραία δεν ακτινοβολεί οµοιόµορφα σ’όλες τις κατευθύνσεις αλλά συνήθως η ακτινοβολούµενη ισχύς
συγκεντρώνεται σε λίγες στερεές γωνίες που έχουν κοινή κορυφή την κεραία. Αυτές οι γωνίες ονοµάζονται
λοβοί. Ένα µέτρο της συγκέντρωσης της ακτινοβολίας δίνει η κατευθυντικότητα (directivity) της κεραίας που
ορίζεται ως:
D=µέγιστη πυκνότητα ισχύος/µέση πυκνότητα ισχύος
Υπολογισµός της κατευθυντικότητας από το διάγραµµα ακτινοβολίας
24
Για να το κάνουµε αυτό, αρχικά εµβαδοµετρούµε το διάγραµµα ακτινοβολίας της κεραίας και βρίσκουµε την
αντίστοιχη ακτίνα του διαγράµµατος που θα είχε η κεραία αν ακτινοβολούσε ισοτροπικά σύµφωνα µε την
σχέση:
Ε=π×R2mean
Αν τότε µιλάµε για διάγραµµα ακτινοβολίας η κατευθυντικότητα της κεραίας είναι:
R 
R
d = max ή d = 10 log max  [db]
Rmean
 Rmean 
Αν µιλάµε για διάγραµµα έντασης ηλεκτρικού πεδίου (τάση/µονάδα µήκους) οι σχέσεις είναι:
2
2
R 
R 
d =  max  ή d = 20 log max  [db]
 Rmean 
 Rmean 
3)Πόλωση Κεραίας
Η πόλωση µιας κεραίας καθορίζεται από την διεύθυνση της συνιστώσας του ηλεκτρικού πεδίου µε αναφορά το
επίπεδο του εδάφους. Αν το ηλεκτρικό και το µαγνητικό πεδίο ενός ηλεκτροµαγνητικού κύµατος βρίσκονται
πάντοτε σε σταθερά επίπεδα τότε το κύµα είναι επίπεδο ή επίπεδα πολωµένο. Ειδική περίπτωση του επίπεδου
κύµατος είναι το γραµµικά πολωµένο κύµα, όπου τα διανύσµατα των πεδίων βρίσκονται µόνιµα σε ευθεία
γραµµή. Παράδειγµα γραµµικά πολωµένου κύµατος είναι το κύµα που παράγει ένα γραµµικό δίπολο. Στο
σχ.16(α) φαίνεται το ηλεκτρικό πεδίο ενός γραµµικά πολωµένου κύµατος.
25
Το πλάτος και η διεύθυνση του ηλεκτρικού πεδίου Ε , φαίνονται σαν συνάρτηση της απόστασης για µια στιγµή
του χρόνου. Στο σχ.16(β) είναι το κύµα όπως το βλέπει ένας παρατηρητής που κοιτάζει προς τη διεύθυνση
διάδοσης Ζ. Το ηλεκτρικό πεδίο Ε µεταβάλλεται κατά πλάτος µεταξύ θετικού και αρνητικού Ε2 και η
διεύθυνση του Ε περιορίζεται στον άξονα Υ. Στο σχ.16(γ) έχουµε ένα ελλειπτικά πολωµένο κύµα να ταξιδεύει
κατά τη διεύθυνση Ζ. Όπως φαίνεται από το θετικό άξονα του Ζ το άκρο του διανύσµατος του ηλεκτρικού
πεδίου διαγράφει ελλειπτική τροχιά µε µεγάλο και µικρό ηµιάξονα της έλλειψης Ε2 και Ε1 αντίστοιχα, όπως
δείχνει το σχ.16(δ).Η ειδική περίπτωση του γραµµικά πολωµένου κύµατος συµβαίνει όταν Ε1=0.Όταν Ε1=Ε2
τότε η έλλειψη γίνεται κύκλος και έχουµε κυκλική πόλωση. Η µεταβολή του Ε για κυκλικά πολωµένο κύµα
φαίνεται στα σχήµατα 16(ε) και 16(ζ).Ένα ελλειπτικά πολωµένο κύµα µπορεί να είναι δεξιόστροφο ή
αριστερόστροφο. Συνήθως τα χαρακτηριστικά πόλωσης µιας κεραίας είναι σταθερά ή µεταβάλλονται ελάχιστα
προς τη κατεύθυνση του κυρίου λοβού, αλλά υπάρχει µεταβολή για τους δευτερεύοντες λοβούς. Μια κεραία
λήψης θα είναι πιο αποδοτική αν το κύµα που δέχεται έχει τα ίδια χαρακτηριστικά πόλωσης µε την κεραία
εκποµπής. Όταν η πόλωση του προσπίπτοντος κύµατος είναι διαφορετική από την πόλωση της κεραίας τότε
έχουµε απώλεια λόγω πολωτικής µη προσαρµογής(polarization mismatch).
Ορίζουµε πολωτική απόδοση ή p το λόγο της ισχύος που δέχεται µια κεραία προς την ισχύ που µπορούσε να
δεχθεί αν το προσπίπτων κύµα ήταν πολωτικά προσαρµοσµένο προς την κεραία λήψης.
26
Πειραµατικός προσδιορισµός της πόλωσης κεραίας
Για να προσδιορίσουµε την πόλωση της κεραίας εκποµπής παρεµβάλουµε στη δέσµη ακτινοβολίας και ενώ η
κεραία εκποµπής και η κεραία λήψης βρίσκονται στη θέση των 00,σχάρα από παράλληλα σύρµατα µε δύο
τρόπους:την µια φορά τα σύρµατα έχουν διεύθυνση παράλληλη προς το οριζόντιο επίπεδο και την άλλη κάθετη
προς αυτό. Σε όποια από τις δυο περιπτώσεις η ένδειξη του οργάνου που συνδέεται µε το δέκτη
ελαχιστοποιείται, αυτή η περίπτωση χαρακτηρίζει την πόλωση της κεραίας.
4)Απολαβή ή κέρδος G
Η απολαβή µιας κεραίας δίνεται σαν η απολαβή σε σχέση µε µια κεραία αναφοράς όταν και η δύο
τροφοδοτούνται µε την ίδια ισχύ:
G=µέγιστη ένταση ακτινοβολίας/µέγιστη ένταση ακτινοβολίας της κεραίας αναφοράς
Η κεραία αναφοράς σε όλες τις κεραίες είναι το δίπολο Hertz λ/2,µε εξαίρεση το ίδιο το δίπολο που
χρησιµοποιεί σαν κεραία αναφοράς την ισοτροπική.
Πειραµατικός υπολογισµός του κέρδους
Χρησιµοποιείται η διάταξη του σχ.17:
Α)αρχικά µε την κεραία αναφοράς συνδεδεµένη στο σύστηµα παίρνουµε µια ένδειξη στο όργανο ενδείξεων µε
τον εξασθενητή στα 0 db.
Β)Με την προς µέτρηση κεραία συνδεδεµένη στο σύστηµα ρυθµίζουµε τον εξασθενητή ώστε να πάρουµε την
ίδια ένδειξη στο όργανο. Τότε η ένδειξη σε db στον εξασθενητή=απολαβή της κεραίας σε σχέση µε την κεραία
αναφοράς.
5)Ενεργό ύψος και ενεργός επιφάνεια κεραίας
Το ενεργό ύψος he είναι µια παράµετρος που σχετίζεται µε την διατοµή της κεραίας. Ορίζεται ως ο λόγος της
επαγόµενης τάσης προς το προσπίπτων κύµα:
V
(5)
he =
E
Ένας εναλλακτικός ορισµός προκύπτει αν θεωρήσουµε την περίπτωση εκποµπής. Τότε το ενεργό ύψος θα είναι
ίσο µε το φυσικό ύψος hp (ή µήκος l) επί της µέσης κανονικοποιηµένης τιµής του ρεύµατος:
I
he = mean h p
I0
27
όπου Imean η µέση τιµή του ρεύµατος και Ι0 η µέγιστη τιµή αυτού.
Η ενεργός επιφάνεια Αe ορίζεται ως:
Αe=ωφέλιµη ισχύς που απορροφάται από την κεραία/πυκνότητα ισχύος που φτάνει στην κεραία.
Η ενεργός επιφάνεια σχετίζεται µε το ενεργό ύψος σύµφωνα µε τη σχέση:
Z
2
Ae = 0 he
4RA
Όπου Ζ0=377Ω=αντίσταση ελεύθερου χώρου και RA η αντίσταση ακτινοβολίας.
Επίσης αν θεωρήσουµε την ισχύ ανά µονάδα επιφάνειας που λαµβάνει ο δέκτης σαν Pr,του ποµπού µε Pt,τις
απολαβές σε σχέση µε την ισοτροπική κεραία, του ποµπού και του δέκτη, Gt και Gr αντίστοιχα, σε απόσταση r
από τον ισοτροπικό ποµπό, τότε θα ισχύει η σχέση µεταφοράς του Friis:
P G G λ2
Pr = t r t 2
(4πr )
6)Αντίσταση ακτινοβολίας RA
Αντίσταση ακτινοβολίας της κεραίας ονοµάζεται η ωµική εκείνη αντίσταση, που όταν διαρρέετε από ρεύµα
ίσο προς το ρεύµα εισόδου της κεραίας θα απορροφούσε ισχύ ίση προς την ισχύ ακτινοβολίας της κεραίας.
W
Έτσι R A = A2 .Αυτό σηµαίνει ότι η αντίσταση ακτινοβολίας εξαρτάται από το σηµείο τροφοδότησης της
I rms
κεραίας. Συνήθως η τροφοδότηση γίνεται σε σηµείο µέγιστου ρεύµατος, οπότε η αντίσταση συµβολίζεται µε
R0
R0.H αντίσταση ακτινοβολίας σε σηµείο που απέχει απόσταση x από τη κοιλία ρεύµατος θα είναι Rx =
cos 2 βχ
.Η έκφραση αυτή στη περίπτωση που η κατανοµή ρεύµατος δεν είναι ηµιτονική ως έχει υποτεθεί, δίνει
ικανοποιητική προσέγγιση µε τη προϋπόθεση ότι η κεραία είναι πολύ λεπτή.
7)Αντίσταση απωλειών RL
Η κεραία τροφοδοτείται µε ισχύ µέσο γραµµής µεταφοράς. Από αυτή την ισχύ ακτινοβολείτε ένα ποσοστό της
ενώ το υπόλοιπο αποτελεί απώλειες στη κεραία σε µορφή θερµότητας. Τις απώλειες αυτές αντιπροσωπεύει η
αντίσταση απωλειών RL που ορίζεται ως εξής:αντίσταση απωλειών της κεραίας είναι η ωµική εκείνη
αντίσταση που όταν διαρρέετε από ρεύµα ίσο προς το ρεύµα εισόδου της κεραίας δαπανά ισχύ ίση µε την ισχύ
απωλειών WL της κεραίας.
8)Αντίσταση εισόδου Ζin.
Vin
.Πρόκειται για την αντίσταση που όταν τεθεί στο τέρµα της γραµµής τροφοδότησης
I in
αντί της κεραίας προσλαµβάνει την ίδια ισχύ µε αυτή της κεραίας. Είναι µιγαδική της µορφής
Z in = Rin + jX in .Η τιµή της εξαρτάται απ’το σηµείο τροφοδότησης της κεραίας ενώ το πραγµατικό της µέρος
Αυτή ισούται µε Z in =
είναι: Rin = R A + RL .Επίσης εξαρτάται από το έδαφος και τις γειτονικές κεραίες λόγω σύζευξης. Στην
περίπτωση που η κεραία θεωρείται µεµονωµένη στο χώρο η Ζin ονοµάζεται ιδία αντίσταση και
συµβολίζεται µε Ζ11.Η φανταστική αντίσταση εισόδου παριστάνει την ισχύ που αποθηκεύεται στη
περιοχή του κοντινού πεδίου. Η Rin παριστάνει κατανάλωση. Τη κατανάλωση λόγω θερµικής απώλειας
πάνω στη κεραία (RL) και τη κατανάλωση λόγω ωφέλιµης ενέργειας που ακτινοβολείτε από τη κεραία
(RA).
9)Αµοιβαία σύνθετη αντίσταση µεταξύ κεραιών
28
Κεραίες σε µικρή απόσταση µεταξύ τους σε σχέση µε το µήκος κύµατος έχουν µια αµοιβαία αλληλεπίδραση
που οφείλεται στην αµοιβαία σύνθετη αντίστασή τους. Σε αποστάσεις µεγαλύτερες από µερικά µήκη κύµατος η
επίδραση της αµοιβαίας αντίστασης είναι αµελητέα γιατί η ισχύς που παίρνει η µια κεραία από την άλλη είναι
ένα µικρό ποσοστό της συνολικής εκπεµπόµενης ισχύος. Εάν µια κεραία 1 που διαρρέετε από ρεύµα Ι1 και
V
βρίσκεται σε σύζευξη µε προσκείµενη κεραία 2,προκαλεί σε αυτή τάση –V12 τότε Z12 = − 2 είναι η σύνθετη
Ι1
αντίσταση αµοιβαίας επαγωγής των κεραιών. Και λόγω ρεύµατος Ι2 στην δεύτερη, εµφανίζεται τάση –V12 στην
V
πρώτη. Z 21 = − 12 είναι πάλι η αµοιβαία αντίσταση µεταξύ των δυο κεραιών και Ζ12=Ζ21.Η τάση στην κεραία 1
Ι2
είναι:
V1 = Z11 ⋅ Ι1 + Z12 ⋅ Ι 2
και στην κεραία 2 είναι:
V2 = Z 22 ⋅ Ι 2 + Z12 ⋅ Ι1
Τότε η φαινοµενική αντίσταση εισόδου της κεραίας 1 είναι:
V
Ι
Z = 1 = Z11 + Z12 ⋅ 2
Ι1
Ι1
Η αντίσταση εισόδου της κεραίας δεν είναι ίση µε την ίδια αντίστασή της. Συνήθως στη πράξη η αµοιβαία
σύνθετη αντίσταση δίνεται από διαγράµµατα αµοιβαίας ωµικής και µη ωµικής αντίστασης σε σχέση µε την
απόσταση των κεραιών σε µήκος κύµατος.
10)Απόδοση κεραίας n.
WA
RA
=
.Tο n πέφτει όσο µικρότερο είναι το µέγεθος της κεραίας σε σχέση µε το
W A + WL R A + RL
µήκος κύµατος.
Ισούται µε: n =
Παράδειγµα: Να βρεθεί ο βαθµός αποδόσεως κεραίας όταν,Rr=αντίσταση ακτινοβολίας=70 Ω και
RL=αντίσταση απωλειών=10 Ω.
Λύση:
Ο βαθµός αποδόσεως είναι:
R
Rr
70
η= r =
=
= 0.875 ή 87.5% (RA=αντίσταση κεραίας).
RΑ RΑ + RL 80
11)Ισχύς εισόδου Win.
Ισούται µε: Win = W A + WL =
1
1
2
2
R A [I m ] + RL [I m ] ,όπου WA=ακτινοβολούµενη ισχύς και WL=ισχύς θερµικών
2
2
απωλειών.
12)Γωνία µισής ισχύος.
Γωνία µισής ισχύος ονοµάζουµε την γωνία εκείνη που σχηµατίζεται στο κύριο λοβό µεταξύ των δύο µοναδικών
σηµείων όπου η ισχύς εκποµπής της κεραίας πέφτει στο µισό της µέγιστης, αν µιλάµε για διάγραµµα ισχύος.
Αν µιλάµε για διάγραµµα ακτινοβολίας πρόκειται για τη γωνία που σχηµατίζεται µεταξύ των µοναδικών
εκείνων σηµείων(πάντα στον κύριο λοβό) που έχουν ένταση πεδίου 0.707 του µέγιστου. Μετριέται σε µοίρες.
13)Κατανοµή ρεύµατος.
29
Πρόκειται για την µεταβολή του ρεύµατος κατά µήκος της κεραίας. Υπάρχουν δυο τύποι κατανοµών:
α)Στις ασυντόνιστες κεραίες έχουµε στάσιµα κύµατα λόγω της ύπαρξης εκτός από οδεύοντων και
ανακλώµενων κυµάτων. Το πλάτος του κύµατος δεν παραµένει σταθερό αλλά µεταβάλλεται κατά µήκος του
αγωγού. Η µεταβολή αυτή είναι ηµιτονοειδής µε την προϋπόθεση ότι το οδεύον και το ανακλώµενο κύµα έχουν
2π
το ίδιο πλάτος. Τότε I x = I m sin βχ µε β =
.
λ
β)Στις συντονισµένες κεραίες το ανακλώµενο κύµα δεν υπάρχει λόγω προσαρµογής. Η κατανοµή ρεύµατος
τότε ισούται µε: I x = I m e −γχ ,όπου:
γ=α+jβ
γ=σταθερά µετάδοσης
α=σταθερά εξασθένησης
β=σταθερά φάσης.
Για την ιδανική περίπτωση α=0 και I x = I m e jβχ ,δηλαδή το πλάτος είναι σταθερό κατά µήκος της γραµµής και
µόνο η φάση µεταβάλλεται.
14)Κεραίες ευρείας και στενής ζώνης.
Μια κεραία που λειτουργεί σε µεγάλη περιοχή συχνοτήτων είναι κεραία ευρείας ζώνης. Αν fc η µέση
συχνότητα τότε:
f + fl
fc = u
(6)
2
όπου,fu η µεγαλύτερη συχνότητα λειτουργίας της κεραίας και fl η µικρότερη συχνότητα λειτουργίας της
κεραίας. Για κεραίες µε στενό εύρος ζώνης η σχέση που το δίνει είναι:
( f − f l ) ⋅100%
BW = u
(7)
fc
Για κεραίες ευρείας ζώνης το εύρος τους δίνεται από τη σχέση:
f
BW = u ⋅100%
(8)
fl
Γενικά, µια κεραία είναι ευρείας ζώνης όταν η αντίσταση εισόδου της κεραίας και το διάγραµµα
f

ακτινοβολίας δεν αλλάζουν τουλάχιστον µέσα σε µια οκτάβα  u = 2  .
 fl

15) Λόγος εµπρός-πίσω:Είναι ο λόγος της ισχύος που ακτινοβολείτε στην κατεύθυνση µέγιστης ισχύος
προς την ισχύ που ακτινοβολείτε στην αντίθετη κατεύθυνση. Εκφράζεται συνήθως σε db.Έτσι αν µια κεραία
πρόκειται να λειτουργήσει π.χ σαν σταθµός βάσης σε επικοινωνία πλοίων-ξηράς και έχουµε 2 κεραίες, µια µε
λόγο 3db και µια µε λόγο 10db,θα προτιµηθεί σαφώς η δεύτερη αφού θα πρέπει συνήθως να ακτινοβολεί
ελάχιστα στην κατεύθυνση της γης και να ακτινοβολεί µε µέγιστη απόδοση στην κατεύθυνση της θάλασσας.
Με αυτόν τον τρόπο θα υπάρχει µικρότερη απώλεια ισχύος που ακτινοβολείτε από την ακτή προς το
εσωτερικό.
16) Μια σχεδίαση κεραίας µπορεί να κατασκευασθεί σε κλίµακα σε άλλο µέγεθος ώστε να λειτουργήσει σε
άλλη συχνότητα από αυτήν που έχει σχεδιασθεί να λειτουργεί.Η εξίσωση είναι:
f
D = 1 ×d
f2
όπου:
30
D=κλιµακούµενο µέγεθος
d=αρχικό µέγεθος σχεδίασης
f1=αρχική συχνότητα σχεδίασης
f2=κλιµακούµενη συχνότητα (συχνότητα προτιθέµενης λειτουργίας)
Έτσι για παράδειγµα ένα στοιχείο 39 ιντσών µήκους µε συχνότητα λειτουργίας στα 144ΜΗz θα µπορούσε να
δουλέψει στα 14ΜΗz αν το µήκος του γινόταν:D=401.1 ίντσες , ή 33,43 πόδια.Για να επανασχεδιασθεί µια
κεραία στην σωστή κλίµακα προκειµένου να δουλέψει σε διαφορετική συχνότητα όλες οι φυσικές διαστάσεις
πρέπει να επανασχεδιασθούν περιλαµβανοµένου του µήκους των στοιχείων , των διαστηµάτων των στοιχείων ,
διάµετροι boom και διάµετροι στοιχείων.Μήκοι και διαστήµατα µπορούν να επανασχεδιασθούν µε την άνωθεν
εξίσωση , όχι όµως και οι διάµετροι των στοιχείων.Αν η κεραία του παραδείγµατός µας τελειοποιηθεί µε 3
8
3
= 3.86
της ίντσας κυλινδρικά στοιχεία για τα 14ΜΗz τα στοιχεία θα πρέπει να είναι διαµέτρου 144 ×
14 8
ίντσες διάµετρο.Πρακτικά µια 4 ιντσών διάµετρος θα ήταν αποδεκτή αλλά κυλινδρικά στοιχεία διαµέτρου 4
ιντσών και µήκους 33 ποδιών θα ήταν παράλογα.Έτσι η επιλογή διαφορετικής διαµέτρου αποτελεί
µονόδροµο.Αυτός είναι και ο λόγος που γενικότερα προτιµάµε να επεµβαίνουµε στα ενεργά και όχι στα φυσικά
µεγέθη των κεραιών.
Κεφάλαιο 4: Εξαρτήµατα Προσαρµογής
Στις γραµµές µεταφοράς είχαµε αναφέρει πως σε µια διάταξη µιας γραµµής που τερµατίζει σε ένα φορτίο
έχουµε προσαρµογή αν το φορτίο έχει τιµή ίδια µε την χαρακτηριστική αντίσταση Ζ0 της γραµµής.
∆ιαφορετικά ένα µέρος της ισχύος ανακλάται στο φορτίο και επιστρέφει προς την είσοδο της διάταξης. Έχουµε
γνωρίσει τη λύση του προβλήµατος µε τη βοήθεια ενός βραχυκυκλωµένου στο τέρµα του stub , υπολογίζοντας
την απόστασή του από το φορτίο και το µήκος του. Με παρόµοιο τρόπο µπορούµε να αντιµετωπίσουµε το
αντίστοιχο πρόβληµα σε µια µικροκυµατική διάταξη. Καταρχήν σε µια στοιχειώδη µικροκυµατική διάταξη
έχουµε µια πηγή µικροκυµάτων, ένα οµοαξονικό καλώδιο για την εξαγωγή της ενέργειας, στη συνέχεια έχουµε
σύνδεση του οµοαξονικού καλωδίου µε κυµατοδηγό, ξανά σύνδεση κυµατοδηγού και οµοαξονικής γραµµής
και τέλος σύνδεση της γραµµής σε µια κεραία. Σε όλες τις συνδέσεις υπάρχει το πρόβληµα της προσαρµογής.
Ας αναφερθούµε λοιπόν στην επίτευξη προσαρµογής στα σηµεία σύνδεσης του κυµατοδηγού και της γραµµής.
Θεωρούµε ότι έχουµε πετύχει προσαρµογή της κεραίας στη γραµµή µεταφοράς. Τότε αντικαθιστούµε τη
γραµµή µε την αντίσταση εισόδου της (θα είναι ίση µε την αντίσταση εισόδου της κεραίας) και θα έχουµε τον
κυµατοδηγό να τερµατίζει σ’ένα φορτίο. Εδώ πλέον µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε τα εξής εξαρτήµατα:
1)∆ροµέας βραχυκύκλωσης.
Πρόκειται για ένα βραχυκύκλωµα που εφάπτεται στα εσωτερικά τοιχώµατα του κυµατοδηγού και µπορεί να
κινείται κατά µήκος του. Αρχικά υπολογίζουµε τη θέση του. ∆ηλαδή την απόστασή του από τα σηµεία
σύνδεσης του κυµατοδηγού µε τη γραµµή έτσι ώστε να εξισώσουµε την χαρακτηριστική αντίσταση του
κυµατοδηγού µε το πραγµατικό µέρος της σύνθετης αντίστασης που παρουσιάζει ο κυµατοδηγός σ’αυτή τη
θέση. Επίσης υπολογίζουµε το µήκος του δροµέα έτσι ώστε να εξουδετερώνει το φανταστικό µέρος αυτής της
σύνθετης αντίστασης.
Η αντίσταση εισόδου του δροµέα βραχυκύκλωσης θα είναι:
 2π 
Z1 = jZ 0 tan (βgl ) = jZ 0 tan 
l
λ 
g


όπου λg είναι το µήκος κύµατος στον κυµατοδηγό και l το µήκος του. Η προσαρµογή που επιτυγχάνεται µε τον
δροµέα βραχυκύκλωσης αφορά µια µικρή περιοχή συχνοτήτων. Με την χρησιµοποίηση ενός διπλού δροµέα
µπορούµε να αυξήσουµε λίγο αυτήν την περιοχή. Μια ακόµη µεγαλύτερη διεύρυνση της περιοχής συχνοτήτων
όπου έχουµε προσαρµογή µπορούµε να πετύχουµε χρησιµοποιώντας τον διπλό δροµέα και συγχρόνως
ελαττώνοντας βαθµιαία τµήµα της διάστασης b του κυµατοδηγού.
31
2)Το επαγωγικό διάφραγµα.
Πρόκειται για ελάσµατα πλήρως αγώγιµα που τοποθετούνται κάθετα προς τα πλευρικά τοιχώµατα του
κυµατοδηγού όπως φαίνεται στο σχ.18.
Αν το πλάτος του είναι µικρό σχετικά µε το λ, το επαγωγικό διάφραγµα ισοδυναµεί µε µια επαγωγική
αγωγιµότητα. Έτσι στη θέση που θα χρησιµοποιηθεί πρέπει τα χαρακτηριστικά του να υπολογιστούν έτσι ώστε
η ισοδύναµη αγωγιµότητά του να εξουδετερώνει την χωρητική αγωγιµότητα που παρουσιάζει ο κυµατοδηγός
σ’αυτήν τη θέση. Η απόστασή του από το φορτίο του κυµατοδηγού θα υπολογισθεί όπως και στην περίπτωση
του δροµέα βραχυκύκλωσης. Υπάρχουν δύο τύποι επαγωγικών διαφραγµάτων , τα συµµετρικά και τα
ασύµµετρα. Ένα ασύµµετρο διάφραγµα φαίνεται στο σχ.19.Στο σχ.20 έχουµε ένα διάγραµµα µεταβολής της
ανοιγµένης επαγωγικής αγωγιµότητας για συµµετρικό και ασύµµετρο διάφραγµα σαν συνάρτηση των
χαρακτηριστικών τους α και ω.
3)Το χωρητικό διάφραγµα.
Προκύπτει ξανά για πλήρως αγώγιµα ελάσµατα που τοποθετούνται κάθετα προς την πάνω και την κάτω
επιφάνεια του κυµατοδηγού όπως φαίνεται στο σχ.21.Τα εξαρτήµατα αυτά παρουσιάζουν χωρητική
αγωγιµότητα που η τιµή της εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά τους α και d.Έτσι µπορούν να εξουδετερώσουν
τυχόν επαγωγική αγωγιµότητα που παρουσιάζει ο κυµατοδηγός σε κάποια θέση. Υπάρχουν και αυτά σε δυο
τύπους. Τον συµµετρικό και τον ασύµµετρο.
32
4)Το συντονισµένο διάφραγµα.
Το διάφραγµα αυτό φαίνεται στο σχ.22.
Πρόκειται για συνδυασµό ενός επαγωγικού και ενός χωρητικού διαφράγµατος. Έτσι το ισοδύναµό του
κύκλωµα είναι ένα a.c. παράλληλο κύκλωµα. Εκλέγοντας κατάλληλα τις διαστάσεις του µπορούµε να
πετύχουµε µηδενική φαινόµενη αγωγιµότητα.
5)Κοχλίες συντονισµού.
Τα προηγούµενα εξαρτήµατα που αναφέραµε έχουν το µειονέκτηµα ότι µένουν σταθερά στη θέση που
τοποθετούνται. Αυτό περιορίζει την περιοχή συχνοτήτων στην οποία µπορούµε να πετύχουµε προσαρµογή. Το
πρόβληµα αυτό αντιµετωπίζεται µε το κοχλία συντονισµού όπως φαίνεται στο σχ.22.Θεωρητικά ο κοχλίας
ισοδυναµεί µε ανοιχτή γραµµή µεταφοράς. Έτσι η αντίσταση εισόδου του κοχλία θα είναι επαγωγική ή
χωρητική ανάλογα µε το µήκος του. Όµως επειδή χρησιµοποιούνται συνήθως στη µεγαλύτερη πλευρά του
κυµατοδηγού που είναι και η διάστασή του είναι µικρότερη από
λ
, η αντίσταση του κοχλία είναι πάντοτε
4
χωρητική. Αν ο κοχλίας εκτός από τη δυνατότητα µεταβολής του µήκους του αποκτήσει και τη δυνατότητα
ολίσθησης κατά µήκος του κυµατοδηγού τότε µπορεί να βοηθήσει στην επίτευξη προσαρµογής σε µια αρκετά
ευρεία περιοχή συχνοτήτων.
Ένας άλλος τρόπος διεύρυνσης της περιοχής αυτής όπου µπορούµε να έχουµε προσαρµογή είναι να
χρησιµοποιήσουµε δυο κοχλίες σε ορισµένη µεταξύ τους απόσταση και να µεταβάλλουµε µόνο τα µήκη
κύµατός τους, όπως ακριβώς στη προσαρµογή µε διπλό στέλεχος στις γραµµές µεταφοράς.
6)Συντονιστές Ε-Η.
Με τα εξαρτήµατα αυτά, που µας θυµίζουν πάλι το διπλό στέλεχος στις γραµµές, µπορούµε να πετύχουµε
προσαρµογή σε µια σχετικά ευρεία περιοχή συχνοτήτων. Έχουµε ένα βραχυκυκλωµένο δροµέα που ολισθαίνει
στον βραχίονα του ηλεκτρικού πεδίου Ε και έναν που ολισθαίνει στον βραχίονα του µαγνητικού πεδίου Η. Με
τους συντονιστές που Ε-Η ρυθµίζοντας τα µήκη των δροµέων εξουδετερώνουµε την άεργη αντίσταση του
κυµατοδηγού σ’εκείνη την θέση. Στο σχ.24 έχουµε έναν συντονιστή Ε-Η που αποσαφηνίζει όσα είπαµε.
33
7)Επαγωγικός και χωρητικός στύλος.
Τα εξαρτήµατα αυτά καταλήγουν στις απέναντι πλευρές του κυµατοδηγού. Αν καταλήγουν στις επιφάνειες της
διάστασης α προσθέτουν επαγωγική αντίσταση παράλληλα στην φαινόµενη αντίσταση που παρουσιάζει ο
κυµατοδηγός σ’αυτή τη θέση. Αν καταλήγουν στα τοιχώµατα της διάστασης b προσθέτουν χωρητική
αντίσταση παράλληλα στη φαινόµενη αντίσταση του κυµατοδηγού σ’αυτή τη θέση.Οι δυο περιπτώσεις
φαίνονται στο σχ.25.
8)Φόρτοι προσαρµογής.
Πρόκειται για εξαρτήµατα που τοποθετούνται συνήθως στο τέρµα του κυµατοδηγού. Κατασκευάζονται από
κατάλληλα απορροφητικό υλικό µε σκοπό την απορρόφηση της ισχύος που προσπίπτει σ’αυτά.Υπάρχουν δυο
τέτοια εξαρτήµατα. Το πρώτο είναι σε µορφή λωρίδας που από κάποιο σηµείο και πέρα εκλεπτύνεται. Αυτό το
λ
.Έτσι το προσπίπτον στο φορτίο και το
4
ανακλώµενο έχουν αντίθετη φάση και εξουδετερώνονται. Στο δεύτερο ο φόρτος τοποθετείται κάθετα στον
εκλεπτυσµένο τµήµα έχει µήκος ίσο µε περιττό πολλαπλάσιο του
κυµατοδηγό και απέχει
λg
από το τέρµα που είναι βραχυκυκλωµένο. Με τα εξαρτήµατα αυτά επιτυγχάνεται
4
προσαρµογή σε µια στενή περιοχή συχνοτήτων. Επίσης η χαρακτηριστική αντίσταση του φόρτου πρέπει να
είναι ίδια µε αυτή του κυµατοδηγού στον οποίο τοποθετείται. Η προσπίπτουσα ακτινοβολία µετατρέπεται σε
θερµότητα. Γι’αυτό πρέπει να συµβαίνει απαγωγή της θερµότητας είτε µε ψήκτρες, είτε µε ρεύµα αέρος, είτε µε
άλλους τρόπους.
Έλεγχος της προσαρµογής των κεραιών
Η σηµαντικότερη απαίτηση για την καλή λειτουργία της κάθε κεραίας είναι η σωστή προσαρµογή της στην
γραµµή µεταφοράς που την διεγείρει, σ’ολόκληρη την ζώνη των συχνοτήτων, που εκπέµπει ή λαµβάνει. Μια
προσαρµοσµένη κεραία ακτινοβολεί ή λαµβάνει, οι απροσάρµοστες κεραίες ανακλούν προς τα πίσω το σήµα
που δέχονται.
Η προσαρµογή των κεραιών ελέγχεται και ρυθµίζεται εύκολα, όταν διατίθενται ζεύκτες κατευθυντικοί µε
αντίσταση εισόδου και εξόδου όση και η αντίσταση εισόδου της κεραίας, για την περιοχή συχνοτήτων που
ενδιαφέρει. Οι κατευθυντικοί ζεύκτες κατασκευάζονται συνήθως οµοαξονικοί ή µε κυµατοδηγούς. Για την
ρύθµιση και τον έλεγχο της προσαρµογής πρέπει και η είσοδος της κεραίας να είναι οµοαξονική ή
κυµατοδηγός, συµβατός µε την είσοδο του κατευθυντικού ζεύκτη. Σε διαφορετική περίπτωση ανάµεσα στην
κεραία και τον ζεύκτη πρέπει να παρεµβληθούν µετασχηµατιστές αντιστάσεων, και συµµετροποιητές BALUN.
34
Ασύµµετρες γραµµές(unbalanced lines)είναι εκείνες που, ο ένας κλάδος τους µένει πάντοτε στο δυναµικό της
γης, όπως γίνεται µε τις οµοαξονικές γραµµές και τις µικρολωρίδες. Λίγες κεραίες έχουν οµοαξονική(άρα και
ασύµµετρη) είσοδο µε χαρακτηριστική αντίσταση 50Ω.Τέτοιες είναι οι κατακόρυφες, συντονισµένες κεραίες
λ/4,µε επίπεδο γης (ground plane),όπως αυτές που φαίνονται στο σχ.26.Στις κεραίες αυτές το ύψος του
κατακόρυφου σκέλους h,ορίζει την συχνότητα συντονισµού τους, έτσι ώστε να είναι 4h≅c/f και η κλίση των
τεσσάρων βραχιόνων ορίζει την τιµή της αντιστάσεως εισόδου. Η αντίσταση εισόδου τους έχει τιµή 35Ω όταν
οι βραχίονες είναι οριζόντιοι και 50Ω,όταν οι βραχίονες σχηµατίζουν γωνία 1450 µε την κατακόρυφο.
Για την διέγερση συµµετρικών στοιχείων ακτινοβολίας, όπως είναι τα απλά συντονισµένα δίπολα λ/2,µε
οµοαξονικές γραµµές, πρέπει να παρεµβληθούν συµµετροποιητές BALUN (BALance-UNbalance),που στην
περιοχή VHF χρησιµοποιούν πυρήνες µε φερρίτη. Στην περιοχή UHF και στα µικροκύµατα, τους
συµµετροποιητές συγκροτούν διάφορες διατάξεις τµηµάτων γραµµής λ/4,όπως φαίνεται στα σχήµατα 26(α) και
26(β).Οι συµµετροποιητικές διατάξεις είναι απαραίτητες για τον έλεγχο και την ρύθµιση της προσαρµογής των
συµµετρικών κεραιών µε κατευθυντικούς ζεύκτες, που έχουν οµοαξονική είσοδο.
Για την προσαρµογή ανοικτών και συντονισµένων διπόλων λ/2,σε συχνότητες µεγαλύτερες από 300MHz
χρησιµοποιούνται οι συµµετροποιητές “µπαζούκα” (bazooka),που φαίνονται στα σχήµατα 27(α) και 27(β).Στη
διάταξη του σχήµατος 27(α) , που βρίσκει εφαρµογή σε µικροκυµατικές συχνότητες , ο αριστερός κλάδος του
συµµετρικού διπόλου διεγείρεται από το ρεύµα –Ι1 του εσωτερικού αγωγού του οµοαξονικού καλωδίου. Το
ρεύµα Ι1 , που ρέει και στο εσωτερικό του περιβλήµατος του καλωδίου διαιρείται στα ρεύµατα Ι2 και Ι3 που
ρέουν στο δεξιό άκρο του διπόλου και στην εξωτερική πλευρά του περιβλήµατος , αντίστοιχα. Κατά συνέπεια
ισχύει:
Ι1=Ι2+Ι3
(9)
Για να διεγείρεται σωστά το δίπολο, πρέπει τους δύο του κλάδους να τους διεγείρουν ίσα ρεύµατα. Άρα πρέπει
να µηδενισθεί το Ι3.
Για να µηδενισθεί η ροή ρεύµατος στην εξωτερική πλευρά του οµοαξονικού, προς τη γη περιβάλλεται το
οµοαξονικό καλώδιο µε ένα δεύτερο περίβληµα που έχει µήκος λ/4.Με τον τρόπο αυτό σχηµατίζονται δύο
οµοαξονικές γραµµές, που η µια είναι µέσα στην άλλη. Το δεύτερο εξωτερικό περίβληµα βραχυκυκλώνεται στο
άκρο προς τον ποµπό, έτσι που η αντίσταση εισόδου στην εξωτερική γραµµή να είναι άπειρη. Το Ι3 µηδενίζεται
και οι δυο κλάδοι του δίπολου διεγείρονται από ίσα ρεύµατα. Η διάταξη προσαρµογής του συµµετρικού
δίπολου στην οµοαξονική γραµµή δεν αλλάζει την αντίσταση εισόδου του δίπολου.
35
Ανάλογη µε την διάταξη του σχήµατος 27(β) είναι η διάταξη µπαζούκα του σχήµατος 27(α) , που βρίσκει
εφαρµογές στις ζώνες VHF και UHF.Στη διάταξη αυτή τον µηδενισµό του ρεύµατος Ι3 στο εξωτερικό του
περιβλήµατος του οµοαξονικού καλωδίου κάνει η βραχυκυκλωµένη δίκλωνη γραµµή. Αυτή σχηµατίζεται από
δύο περιβλήµατα οµοαξονικών καλωδίων και έχει µήκος λ/4.
Η προσαρµοστική διάταξη που χρησιµοποιείται συχνότερα στην περιοχή UHF για την προσαρµογή των
συµµετρικών αναδιπλωµένων δίπολων λ/2,που έχουν αντίσταση εισόδου 290Ω σε ασύµµετρες οµοαξονικές
γραµµές µεταφοράς µε χαρακτηριστική αντίσταση 73Ω,φαίνεται στο σχ.28(α).Ο τρόπος που λειτουργεί η
διάταξη αυτή φαίνεται στο σχ.28(β).Στο σχήµα αυτό το αναδιπλωµένο δίπολο έχει αντικατασταθεί από την
ισοδύναµη αντίσταση εισόδου του , Ζ. Είναι φανερό στο τελευταίο σχήµα , πως όταν η πηγή δίνει τάση V ως
προς τη γη, στο σηµείο Α, το σηµείο Β, παίρνει τάση –V µέσα από την γραµµή µεταφοράς, που έχει µήκος
λg
2
.
36
Κατά συνέπεια, η τάση του µέσου της αντίστασης Ζ , ως προς την γη είναι 0 και το σηµείο και το σηµείο αυτό
µπορεί να γειωθεί, όπως φαίνεται στο σχ.28(γ).Έτσι η αντίσταση Ζ χωρίζεται στη µέση και το ένα µισό της
διεγείρεται κατευθείαν από την πηγή , ενώ το άλλο µισό της διεγείρεται µέσα από ένα τµήµα της γραµµής
µεταφοράς, που έχει µήκος
λg
2
.Εξ αιτίας του µήκους του τµήµατος της γραµµής µεταφοράς η αντίσταση
εισόδου της είναι ίση µε την αντίσταση φορτίου της, δηλαδή
παράλληλες αντιστάσεις, που καθεµιά τους έχει τιµή
Z
.Γι'αυτό η πηγή “βλέπει” σαν φορτίο δύο
2
Z
και συνεπώς φορτίζεται ασύµµετρα ως προς την γη µε
2
Z
.Όταν η αντίσταση του αναδιπλωµένου δίπολου είναι 290Ω,η πηγή και το οµοαξονικό
4
καλώδιο, που καταλήγει στο δίπολο φορτίζονται µε ασύµµετρο ωµικό φορτίο , 73Ω.
αντίσταση φορτίου
Καθώς οι κατευθυντικοί ζεύκτες και οι κρυσταλλοδίοδοι φωράσεως των µετρητικών διατάξεων λειτουργούν
ικανοποιητικά σε πολύ ευρύτερες περιοχές από τις διατάξεις των στοιχείων ακτινοβολίας µε τους
µετασχηµατιστές BALUN , είναι δυνατή η ρύθµιση της προσαρµογής των τελευταίων να γίνει γρήγορα , µε
διατάξεις σάρωσης της συχνότητας , όπως αυτή του σχήµατος 29.Όλες οι ρυθµιστικές δυνατότητες που παρέχει
η κατασκευή της κεραίας , χρησιµοποιούνται για να ελαχιστοποιηθεί το µέτρο του συντελεστή ανάκλασης στην
είσοδό της , πάνω σε µια ζητούµενη ζώνη συχνοτήτων. Ο ποσοτικός έλεγχος , όµως της προσαρµογής αυτής ,
δυσκολεύεται από τη µη γραµµική απόκριση των κρυσταλλοδιόδων φωράσεως στο σήµα εισόδου και
διευκολύνεται όταν γίνεται µε ενδείκτες που διαθέτουν λογαριθµικές κλίµακες.
Σε αυτό το σηµείο θα πρέπει να τονιστεί ότι µε το να πετύχουµε προσαρµογή(Ζin=Rg όπου Rg η αντίσταση του
δέκτη και Ζin η σύνθετη αντίσταση) έχουµε µέγιστη µεταφορά ισχύος στο δέκτη και η µέγιστη µεταφερόµενη
ισχύς είναι:
V2
Pr (max ) =
(10)
4 Rg
Κεφάλαιο 5: Είδη κεραιών
Η δίπολη κεραία
λ
2
37
Όταν η κεραία τροφοδοτείται στο µέσον µε µια γραµµή µεταφοράς η κατανοµή ρεύµατος είναι περίπου
ηµιτονοειδής, µε µέγιστο στο µέσον και µηδέν στα άκρα:
 2πZ  jωt
I = I 0 cos
e ,όπου Ζ η απόσταση από το κέντρο της κεραίας.
 λ 
Στα UHF και VHF οι διαστάσεις του δίπολου είναι τέτοιες που το καθιστούν κατάλληλο για χρήση σαν κεραία
η σαν στοιχείο σε σύστηµα κεραιών. Η ακτινοβολούµενη ισχύς του είναι:
2
π cos {(π 2 ) cosθ }
P = 30 I 2 ∫
dθ
0
sin θ
Η αντίσταση ακτινοβολίας του είναι ίση µε την αντίσταση εισόδου του:
Rin=RA=73Ω
Η γωνία µισής του ισχύος είναι 780.
Η απολαβή του σε σχέση µε το ισότροπο είναι:
G0=1.64=2.16db
Επειδή η δίπολη κεραία είναι µια πρακτική κεραία η αντίστασή της σαν φορτίο σε µια γραµµή µεταφοράς
µπορεί να µετρηθεί. Αν αυτό γίνει θα βρεθεί ότι το φανταστικό και το πραγµατικό µέρος της σύνθετης
αντίστασης µεταβάλλονται µε το µήκος της κεραίας όπως φαίνεται στα σχήµατα 30 και 31.
Βλέπουµε ότι η Ζ εξαρτάται από την ακτίνα α του αγωγού του δίπολου. Φυσικά εµείς ενδιαφερόµαστε για τα
σηµεία των διαγραµµάτων που αντιστοιχούν σε µήκος περίπου
λ
2
.Αν όµως το µήκος είναι ακριβώς
λ
2
,η
38
σύνθετη αντίσταση περιλαµβάνει και µια µικρή επαγωγική αντίσταση σε σειρά. Με λίγο µικρότερο µήκος
συντονισµού επιτυγχάνουµε τον µηδενισµό αυτής και έτσι η αντίσταση εισόδου της κεραίας είναι καθαρά
ωµική(και πάντα ίση µε την RA).Η αντίσταση εισόδου φυσικά και περιλαµβάνει και την αντίσταση του αγωγού,
αλλά αυτή είναι αµελητέα σε σχέση µε την RA.Σηµαντικό τέλος είναι σε ευρείας ζώνης εφαρµογές να
χρησιµοποιούνται δίπολα µε µεγάλη διάµετρο αγωγού.
Πρακτικές µορφές της δίπολου κεραίας
α)Η κεραία λ/2 τροφοδοτείται στο µέσον της µε διπλή γραµµή (κεραία Q).Για λόγους προσαρµογής θα πρέπει η
κεραία να τροφοδοτείται µε γραµµή µεταφοράς µε Z0≈73Ω.Τέτοια καλώδια είναι τα οµοαξονικά αλλά επειδή
παρουσιάζουν σηµαντικές απώλειες προτιµάται η τροφοδότηση µε γραµµή 600Ω και η προσαρµογή γίνεται µε
παρεµβολή µετασχηµατιστή
λ
4
(quarter-wave transformer).
Κεραία τύπου Q
Κεραία τύπου ∆
β)Αν η τροφοδότηση της κεραίας γίνει όπως στο σχήµα η κεραία αναφέρεται ως δίπολος ∆. Οι αποστάσεις α, β
υπολογίζονται για την προσαρµογή της κεραίας στη γραµµή. Για γραµµή τροφοδότησης 600Ω οι διαστάσεις α
και β υπολογίζονται προσεγγιστικά από τις σχέσεις α=0,12λ,β=0,15λ και περαιτέρω βελτίωση γίνεται µε έναν
ανιχνευτή στάσιµων κυµάτων, δεδοµένου ότι σηµασία έχει και η απόσταση του δίπολου από το έδαφος και η
διάµετρος του σύρµατος.
γ)Κεραία J.Εδώ έχουµε τροφοδότηση στο άκρο του δίπολου. Στο άκρο της κεραίας η αντίσταση εισόδου είναι
πολύ µεγάλη (πρακτικά της τάξης των 10ΚΩ).Έτσι η γραµµή που θα τροφοδοτήσει την κεραία στο άκρο της
λ
.Η γραµµή θα
4
τροφοδοτηθεί µε τη σειρά της µέσω άλλης γραµµής και σε θέση που θα προσδιορισθεί για επίτευξη
προσαρµογής. Η κεραία J χρησιµοποιείται σε µήκη κύµατος µικρότερα των 10m (f>30MHz) και µπορεί να
πρέπει να έχει υψηλή αντίσταση. Αυτή την ιδιότητα έχει η βραχυκυκλωµένη γραµµή
προσγειωθεί στο σηµείο βραχυκύκλωσης του
λ
4
επειδή υπάρχει δεσµός τάσης.
39
Κεραία τύπου J
δ)Τροφοδότηση σε άλλα σηµεία.
Στις προηγούµενες περιπτώσεις κεραιών υπήρχε προσαρµογή της κεραίας στη γραµµή τροφοδότησης. Αν η
τροφοδότηση γίνεται µε συντονισµένη γραµµή (όχι προσαρµογή) προκύπτουν άλλες µορφές της δίπολου
κεραίας όπως:
δ.1)Κεραία Levy.
Αποτελείται από δύο δίπολα
λ
2
που τροφοδοτούνται στα άκρα τους από την ίδια διπλή γραµµή που είναι
συντονισµένη και µπορεί να έχει µήκος
λ
2
ή
λ
4
.
Κεραίες Levy
δ.2)Κεραία Zeppelin.
Μια κεραία Zeppelin µπορεί να θεωρηθεί το µισό µιας Levy και έχει το πλεονέκτηµα ότι είναι πιο εύκολη η
εγκατάστασή της. Εµφανίζει όµως προβλήµατα στα ρεύµατα της γραµµής λόγω της ασυµµετρίας της γραµµής.
Κεραία Zeppelin
40
Το διάγραµµα ακτινοβολίας µιας κεραίας Hertz είναι το παρακάτω. Παρατηρήστε ότι η κεραία έχει µεγαλύτερη
απόδοση προς δύο κατευθύνσεις αλλά δεν έχει απόδοση στην κατεύθυνση που είναι κάθετη στις κατευθύνσεις
µε απόδοση. Στο σχ.32(β) φαίνεται η κατανοµή του ρεύµατος και της τάσης. Μια κεραία Hertz κόβεται σε
µήκος λ/2 και συνήθως τοποθετείται σε οριζόντιο επίπεδο.
Προκειµένου να κατασκευάσουµε µια κεραία µε περισσότερο κατευθυντικά χαρακτηριστικά µπορούµε να
χρησιµοποιήσουµε κατευθυντήρες και ανακλαστήρες σε συνδυασµό µε µια κεραία µε δίπολο.
Οι ανακλαστήρες και οι κατευθυντήρες ονοµάζονται παρασιτικά στοιχεία ενώ το δίπολο οδηγούµενο στοιχείο,
επειδή το δεύτερο συνδέεται µε τη γραµµή µετάδοσης αντίθετα µε τα άλλα δύο. Ο συνδυασµός αυτών των
στοιχείων ονοµάζεται κεραία δέσµης. Ο ανακλαστήρας έχει µεγαλύτερο µήκος από το δίπολο ενώ ο
κατευθυντήρας µικρότερο. Η άριστη απόσταση του ανακλαστήρα από το δίπολο είναι 0.15λ αν ο
ανακλαστήρας είναι 5% µεγαλύτερος από το δίπολο. Η άριστη απόσταση του κατευθυντήρα από το δίπολο, αν
αυτός είναι 5% µικρότερος από το δίπολο είναι αντίστοιχα 0.1λ.
41
Γενικά ισχύει η σχέση:
Fλ=kC
(11)
Όπου k ο παράγοντας ταχύτητας. Αυτός είναι ένας δεκαδικός αριθµός που, όταν πολλαπλασιάζετε µε την
ταχύτητα των ηλεκτροµαγνητικών κυµάτων στον χώρο, δίνει την ταχύτητα των κυµάτων αυτών σε ένα φυσικό
µέσο.
Πρόβληµα 2: Να υπολογισθεί η ενεργός διατοµή Αem του βραχέως δίπολου.
Λύση:
Η µέγιστη ενεργός διατοµή Αem δίνεται από τη σχέση:
V2
Aem =
(1)
4 PRr
Η µέγιστη ισχύς που λαµβάνεται από το δίπολο λαµβάνει χώρα όταν αυτό είναι παράλληλο προς το προσπίπτον
ηλεκτρικό πεδίο εντάσεως Ε (σχ.9.34 α).
Λόγω του οµοιόµορφου πεδίου έχουµε:
∆υναµικό κεραίας V=E.I
[Volts]
Η πυκνότητα ισχύος δίνεται από τη σχέση:
E2
P=
[W/m2]
Z0
Τέλος για το βραχύ δίπολο ισχύει:
2
1
Rr = 80π   .Αντικαθιστώντας τις παραπάνω σχέσεις στην (1) προκύπτει ότι:Αem=0,119λ2.
λ
2
Πρόβληµα 3: Να βρεθεί η µέγιστη ενεργός επιφάνεια µιας κεραίας που έχει λ=2m και D=100.
Λύση:
Αν D1 και D2 οι κατευθυντικότητες δύο κεραιών, έχουµε:
D1 Aem1
=
(1)
D2 Aem 2
Αν θεωρήσουµε την κεραία 1 ισοτροπική τότε έχουµε D1=1,οπότε αφού το Αem2 έχει υπολογισθεί από το
3
λ2
πρόβληµα 2 και µε D2 = (κατευθυντικότητα βραχέως δίπολου),έχουµε: Aem1 =
.Για αυτήν την τιµή του
2
4π
λ2
Αem1 και µε δεδοµένο ότι D1=1 και D2=D=100,ξανααντικαθιστούµε στην (1) και έχουµε: Aem =
D γενικά για
4π
κεραία.Άρα Αem=31,8 m2.
42
Είναι αυτονόητο ότι το φυσικό µήκος του διπόλου για άριστη εκποµπή σήµατος στα π.χ 40MHz και το
αντίστοιχο µήκος για άριστη µετάδοση στα π.χ 20MHz είναι διαφορετικά. Το σήµα µικρότερης συχνότητας θα
χρειάζεται µεγαλύτερο δίπολο από το σήµα µεγαλύτερης συχνότητας. Για να επιτύχουµε την άριστη µετάδοση
σήµατος σε διαφορετικές συχνότητες από ένα και µόνο δίπολο χρησιµοποιούµε διατάξεις που είναι γνωστές
σαν “παγίδες κεραιών”. Έτσι, αν στην περίπτωσή µας, στο κάθε σκέλος του διπόλου περιληφθεί ένα κύκλωµα
που εξαρτάται από τη συχνότητα και που θα λειτουργεί είτε σαν ανοικτό είτε σαν κλειστό κύκλωµα(ανοιχτός ή
κλειστός διακόπτης) , αυτό ουσιαστικά θα επιµηκύνει ή θα επιβραχύνει την κεραία ανάλογα µε τον τρόπο που
θέλουµε. Το κύκλωµα αυτό ονοµάζεται “παγίδα κεραίας” και ουσιαστικά µεταβάλει το ενεργό της µήκος.
Εφαρµογή: Να σχεδιασθεί κεραία µε δίπολο που να έχει την ίδια απόδοση στα 60 και στα 40MHz.Να
θεωρήσετε ότι ο παράγοντας ταχύτητας είναι 0.8.
Σχεδίαση:
Πρώτα υπολογίζουµε το µήκος κύµατος του σήµατος των 60MHz.
fλ = kC ⇒ 60 ⋅10 6 λ = 0,8 ⋅ 3 ⋅10 8 ⇒ λ = 4m
Το κατάλληλο µήκος για το δίπολό µας είναι:
λ
= 2m
2
Οµοίως, το µήκος κύµατος του σήµατος των 40MHz είναι:
fλ = kC ⇒ 40 ⋅10 6 λ = 0,8 ⋅ 3 ⋅108 ⇒ λ = 6m
Το µήκος του δίπολου είναι:
λ
= 3m
2
Στο σχ.37 φαίνεται η κεραία που ικανοποιεί τις ανάγκες που ορίστηκαν παραπάνω.
Η σχέση µεταξύ του εύρους ζώνης συχνοτήτων και του Q µιας κεραίας είναι η ίδια µε τη σχέση στα
συντονισµένα κυκλώµατα:
f
(12)
BW = 0
Q
Όπου f0 , η συχνότητα για την οποία κόπηκε στο συγκεκριµένο µήκος(συχνότητα συντονισµού, δηλαδή η
συχνότητα άριστης λειτουργίας της). Εδώ πρέπει να διευκρινισθεί ότι η συχνότητα αυτή αντιπροσωπεύει το
µέγιστο σηµείο του κυρίως λοβού στο διάγραµµα ακτινοβολίας της κεραίας. Σε αυτό το σηµείο παραθέτουµε
στο σχ.38 την αναλογία του φυσικού µήκους της κεραίας µε τα συντονισµένα κυκλώµατα.
43
Αν για κάποιο λόγο , η συχνότητα συντονισµού της κεραίας δεν βρίσκεται ακριβώς στην συχνότητα εκποµπής ,
η κεραία µπορεί να συντονισθεί. Αυτό γίνεται µε κυκλώµατα συντονισµού κεραίας που στο µεγαλύτερο τµήµα
τους, είναι συντονιζόµενα κυκλώµατα µε φανταστικά στοιχεία που υπολογίζονται έτσι ώστε όταν συνδεθούν µε
την κεραία, να αλληλοαναιρούνται τα φανταστικά στοιχεία της κεραίας και του συντονισµένου
κυκλώµατος(προσαρµογή).
Πρόβληµα 4: Στοιχειώδες κατακόρυφο δίπολο του Hertz ακτινοβολεί µε ύψος h=10m σε συχνότητα
f=1MHz.Η χωρητικότητα της κορυφής του σχηµατίζεται µε οριζόντιο αγωγό, σε σχήµα Γ, που το µήκος του, L,
είναι ίσο µε λ/4 (γι’αυτό και συχνά ονοµάζεται ΄΄κεραία λ/4΄΄).∆ιεγείρεται από ποµπό 50W, που έχει λυχνία
εξόδου πέντοδο µε εσωτερική αντίσταση R0=200kΩ.Η κεραία συνδέεται µε τον ποµπό µε προσαρµοστική
διάταξη L,C, όπως φαίνεται στο σχ.39.
44
Ζητείται να υπολογιστούν:α)Η αντίσταση εισόδου της κεραίας, β)οι τιµές των στοιχείων LΠ και CΠ της
προσαρµοστικής διάταξης, γ)ο βαθµός αποδόσεως της κεραίας µαζί µε την προσαρµοστική διάταξη, αν ο
συντελεστής ποιότητας του πηνίου LΠ είναι Q=50, δ)η ισχύς που ακτινοβολείται από την κεραία, ε)η ένταση
του ηλεκτρικού πεδίου που εκπέµπεται σε απόσταση r=10km από τον ποµπό
Λύση:
α)Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=300m.Άρα, πραγµατικά η κεραία έχει ύψος πολύ µικρότερο από το µήκος
κύµατος.Το µήκος του οριζόντιου αγωγού είναι:
L=
λ
− h = 75 − 10 ⇒ L = 65m
(1)
4
Η χωρητικότητα κορυφής της κεραίας λ/4 υπολογίζεται από τη σχέση:
tan k (L + h )
(2)
C = ε 0λ
 4h 
ln 
 d 
και είναι άπειρη.Συνεπώς η χωρητική αντίδραση στην είσοδό της είναι µηδέν.∆ηλαδή η κεραία λ/4 είναι
συντονισµένη.Η αντίσταση ακτινοβολίας και συνεπώς η αντίσταση εισόδου της υπολογίζεται από τη σχέση:
2
2
2P
h
 10 
Z εισ = Rr = 2r = 160π 2   = 160π 2 
(3)
 ⇒ Z εισ = 1,76Ω
I0
λ 
 300 
β)Επειδή η κεραία λ/4 είναι συντονισµένη δεν χρησιµοποιείται στη βάση της πηνίο για τον συντονισµό της.Άρα
είναι: RL=0.Το στοιχείο LΠ της προσαρµοστικής διάταξης είναι:
R + RL R0 − (Rr + RL ) Rr R0 − Rr
1,76
200000
LΠ = r
=
=
⇒ LΠ = 94 µH
(4)
6
2πf
Rr + RL
2πf
Rr
2π ⋅ 10
1,76
Το στοιχείο CΠ της προσαρµοστικής διάταξης είναι:
R0 − (Rr + RL )
1
10 −6
CΠ =
=
⇒ CΠ = 269 pF
(5)
Rr + RL
2πfR0
2π 1,76 ⋅ 200000
γ)Ισχύει:
ωL
RL =
(6)
Q
Και:
Pr
Rr
Rr
1,76
(5 )
=
→
=
⇒ n = 0,13
(7)
n=
n=
ωLΠ
2π ⋅ 94
Pr + PL Rr + RL
Rr +
1,76 +
Q
50
Όπου, n ο συντελεστής απόδοσης της κεραίας λ/4 και της διατάξεως προσαρµογής.
δ)Από τον συντελεστή απόδοσης n και την ισχύ που δίνει ο ποµπός PT, υπολογίζεται η ισχύς Pr που ακτινοβολεί
η κεραία:
Pr=nPT=0,13·50=6,5W
(8)
45
ε)Η µέγιστη επιφανειακή πυκνότητα ισχύος που εκπέµπει το στοιχειώδες δίπολο στην επιφάνεια της γης και σε
απόσταση 10km, είναι:
4πr 2 N max
P nd 50 ⋅ 0,13 ⋅ 3
g = nd =
⇒ N max = T 2 =
⇒ N max = 15,5nW / m 2
8
PT
4πr
4π ⋅ 10
Η αντίστοιχη ένταση του ηλεκτρικού πεδίου είναι:
E = 2 N max ⋅ 120π ⇒ E = 3,4mV / m
(9)
Πρόβληµα 5: Στοιχειώδες δίπολο ακτινοβολεί κατακόρυφο µε ύψος h=10m σε συχνότητα f=4MHz.Η
χωρητικότητα της κορυφής του σχηµατίζεται µε οριζόντιο αγωγό που έχει µήκος L, ίσο µε λ/4-h.Ο ποµπός
διεγείρει µε ισχύ PT=60W ένα συντονισµένο κύκλωµα L,C.Η κεραία συνδέεται µε το κύκλωµα αυτό µέσα από
αυτοµετασχηµατιστή που σχηµατίζεται στο πηνίο του κυκλώµατος µε λόγο σπειρών (n1/n2)=20, όπως φαίνεται
στο σχ.40.
Το συντονισµένο κύκλωµα έχει χωρητικότητα C=310pF και συντελεστή ποιότητας Q=60.Να
υπολογιστούν:α)Η αντίσταση εισόδου του στοιχειώδους δίπολου, β)η αυτεπαγωγή του συντονισµένου
κυκλώµατος του ποµπού, γ)η φαινόµενη αντίσταση συντονισµού αυτού του κυκλώµατος, δ)η ισχύς Pr που
ακτινοβολείται από την κεραία
Λύση:
Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=80m.Και πάλι λ>>h.Το µήκος L του αγωγού είναι: L =
λ
− h = 10m .Με τον
4
οριζόντιο αυτό αγωγό το στοιχειώδες δίπολο λειτουργεί σαν κεραία συντονισµένη και η αντίσταση εισόδου της
είναι πραγµατική και ίση µε την αντίσταση ακτινοβολίας της που είναι:
2
2
 10 
h
Z εισ = Rr = 160π   = 160π 2   = 24.65Ω .
 80 
λ
β)Η αυτεπαγωγή L, του κυµαινόµενου κυκλώµατος υπολογίζεται ώστε η συχνότητα συντονισµού του να είναι
4MHz.
1
1
1
L=
=
= 5µH .
(Στον συντονισµό: Lω =
)
2
2
Cω
(2πf ) C 4π 16 ⋅ 310
γ)Η φαινόµενη αντίσταση συντονισµού του κυκλώµατος είναι:
L
5
R=Q
= 60 ⋅10 3
= 7.62kΩ .
C
310
δ)Μέσα από τον αυτοµετασχηµατιστή η αντίσταση εισόδου του στοιχειώδους δίπολου µεταφέρεται και
φορτίζει το κυµαινόµενο κύκλωµα µε τιµή, Rκ, που είναι:
2
2
n 
Rκ =  1  Rr = 20 2 ⋅ 24.65 = 9.86kΩ .
 n2 
46
Όταν οι αντιστάσεις R και Rκ ληφθούν υπ’όψιν το συντονισµένο κύκλωµα LC παίρνει τη µορφή που φαίνεται
στο σχ.41.
Το ρεύµα Ι2, που διαρρέει την αντίσταση Rκ υπολογίζεται ότι είναι:
1
Rκ
R
=
I 2 = I0
I .
1
1 R + Rκ 0
+
Rκ R
Η ισχύς που ακτινοβολείται από την κεραία είναι:
R 2 Rκ
2
2
Pr = I 2 Rκ =
I .
2 0
(R + Rκ )
Αλλά η ισχύς PT, που δίνει ο ποµπός είναι:
PT=I02R
Άρα, µε αντικατάσταση στην προηγούµενη σχέση, υπολογίζεται:
Rκ R
9.86 ⋅ 7.62
Pr =
P =
60 = 14.75W .
2 T
(Rκ + R )
(9.86 + 7.62)2
Πρόβληµα 6: Απλό συντονισµένο δίπολο λ/2 λαµβάνει σε συχνότητα f=100MHz σε περιοχή του χώρου, όπου
το πεδίο του ποµπού έχει ένταση Ε=1mV/m.Συνδέεται χωρίς διάταξη προσαρµογής µε συµµετρική γραµµή
καθόδου, που έχει χαρακτηριστική αντίσταση Ζ0=300 Ω σε δέκτη που έχει αντίσταση εισόδου 300 Ω.Ζητείται
να υπολογιστούν:α)Το µήκος 2h του δίπολου, β)το σηµείο , στο οποίο η γραµµή καθόδου συνδέεται στο
δίπολο, γ)η ισχύς που δίνει το δίπολο στον δέκτη και δ)η τάση που αναπτύσσεται στην είσοδο του δέκτη.
Λύση:
α)Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=3m.Συνεπώς το µήκος του συντονισµένου δίπολου λ/2 είναι 2h=1,5m ή
ακριβέστερα 2h=0,49λ=1,47m.
β)Η απόσταση ζ του σηµείου της συνδέσεως της γραµµής καθόδου από το µέσον της κεραίας δίνεται από την
σχέση:
λ
73
z=
arccos
= 0,42m .
2π
Z0
γ)Η ενεργός επιφάνεια λήψεως του συντονισµένου δίπολου λ/2 είναι:
dλ2 1,64 × 32
A=
=
= 1,17 m 2 .
4π
4π
P
Από την προηγούµενη σχέση και την εξίσωση A = r , υπολογίζεται πως η ισχύς που δίνει το δίπολο λ/2 στο
NΠ
δέκτη είναι:
E2
Pr = N Π A =
A = 1,55nW .
2 × 120π
δ)Από τα προηγούµενα υπολογίζεται πως η τάση στην είσοδο του δέκτη είναι:
47
V = Pr ⋅ Rεισ = 15,5 ⋅ 300 ⋅ 10 −5 = 0,67 mV .
Πρόβληµα 7: Απλό συντονισµένο δίπολο λ/2 εκπέµπει µε συχνότητα f=20MHz τοποθετηµένο οριζόντια σε
ύψος H πάνω από την γη.Να υπολογιστεί το ύψος Η, ώστε το µέγιστο της πυκνότητας ακτινοβολίας του να
εµφανίζεται σε γωνία ανύψωσης α=300 και να προσβάλει την ιονόσφαιρα µε την επιθυµητή γωνία
προσπτώσεως.
Λύση:
Η επίδραση που έχει η παρουσία της γης στην ακτινοβολία του δίπολου λ/2, περιγράφεται από τον παράγοντα
Π(α),που είναι:
Π (α ) = 2 sin (kH sin α ) .
Ο παράγοντας αυτός παίρνει την µέγιστη τιµή του, όταν ισχύει η σχέση:
π
2πH
sin 30o = + νπ
(ν , φυσικός)
λ
2
Από την τελευταία σχέση υπολογίζεται ότι το ύψος Η στο οποίο τοποθετείται η κεραία είναι:
λ
(1 + 2ν ) .
2
Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=15m.Άρα το χαµηλότερο ύψος Η στο οποίο µπορεί να τοποθετηθεί το οριζόντιο
δίπολο λ/2 και να ακτινοβολεί προς την ιονόσφαιρα µε γωνία ανύψωσης α=300, υπολογίζεται για ν=0 ότι είναι:
Η=λ/2=7,5m.
H=
Πρόβληµα 8: Μια κεραία λήψης δέχεται σήµα 50µV.Αν µεταβληθούν οι κατευθυντικές ιδιότητες της κεραίας
εκποµπής, η κεραία λήψης µε τις ίδιες συνθήκες δέχεται σήµα 100µV.Να υπολογιστεί η απολαβή της δεύτερης
κεραίας εκποµπής σε σχέση µε την πρώτη.
Λύση
Στο πρόβληµα αυτό συγκρίνονται µεταξύ τους δύο κεραίες εκποµπής. Το γεγονός αυτό αποτρέπει την ανάγκη
να ορίσουµε κεραία αναφοράς:
V
100
Adb = 20 log 2 = 20 log
⇒ Adb = 6db
V1
50
Το αναδιπλωµένο δίπολο.
Στo παρακάτω σχήµα φαίνεται το αναδιπλωµένο δίπολο.
48
Το αναδιπλωµένο δίπολο
Το αναδιπλωµένο δίπολο έχει το πλεονέκτηµα ότι λειτουργεί σε µεγαλύτερο εύρος συχνοτήτων από το
ευθύγραµµο δίπολο και κατασκευάζεται πιο εύκολα. Γι’αυτό χρησιµοποιείται στις κεραίες Yagi Uda.
Το αναδιπλωµένο δίπολο έχει κατά κανόνα τετραπλάσια αντίσταση εισόδου απ’ότι το ευθύγραµµο δίπολο.
Έτσι αν ένα ευθύγραµµο δίπολο έχει αντίσταση εισόδου 75Ω,το αντίστοιχο αναδιπλωµένο θα έχει αντίσταση
εισόδου 300Ω.Και εδώ η αντίσταση εισόδου ισούται αριθµητικά µε την αντίσταση ακτινοβολίας του δίπολου.
Ο άνωθεν κανόνας όµως ισχύει µε την προϋπόθεση ότι οι δυο κλάδοι του δίπολου είναι αγωγοί µε ίσες
διαµέτρους. Υπάρχουν περιπτώσεις στο αναδιπλωµένο δίπολο όπου οι δυο κλάδοι δεν είναι ίσοι, αλλά αγωγοί
µε διαφορετικές διαµέτρους:
Σε αυτές τις περιπτώσεις οι αντίσταση εισόδου του δίπολου µπορεί να βρεθεί µε δύο διαφορετικές
προσεγγίσεις. Η πρώτη προσέγγιση κάνει χρήση τύπων. Αν οι διάµετροι των δύο αγωγών είναι αυτοί που
φαίνονται στο σχήµα και απέχουν µεταξύ τους απόσταση d,τότε η αντίσταση εισόδου
2
είναι: Z in = (1 + c ) Z a ,όπου c = ln (d a1 ) ln (d a2 ) .Στη πράξη όµως η αντίσταση ακτινοβολίας (άρα και εισόδου)
δίνεται από διαγράµµατα (σχήµατα 42 και 43). Σ’αυτά τα διαγράµµατα συσχετίζονται:α)Ο συντελεστής k µε
τον οποίο πολλαπλασιάζετε η αντίσταση ακτινοβολίας του αρχικού δίπολου λ/2.β)Η διάµετρος D του αρχικού
δίπολου. γ)Η διάµετρος d που προκύπτει από την αναδίπλωση και δ)η απόσταση e των αγωγών.
Πρόβληµα 9: Να βρεθεί ο συντελεστής k κεραίας αναδιπλωµένου δίπολου µε D=4mm,d=12mm και
e=24mm.∆ίνεται ότι το ευθύγραµµο δίπολο έχει αντίσταση ακτινοβολίας 12Ω,λόγω παρουσίας κοντά του
παρασιτικών στοιχείων.
Λύση:
Για e/d=2,d/D=3 από το σχ.42: 7<k<8⇒k≈7,8.Άρα k×12=7,8×12=93,6Ω η αντίσταση ακτινοβολίας του
αναδιπλωµένου δίπολου.
49
Σχ. 42
Πρόβληµα 10: Αν έχουµε να προσαρµόσουµε κεραία µε RA=15Ω µε γραµµή 300Ω,τότε ο συντελεστής
300
k=
= 20 .Αν d=10mm και D=5mm να βρεθεί η απόσταση µεταξύ των αγωγών του αναδιπλωµένου δίπολου
15
e.
Λύση:
Από το σχ.42 για k=20 και d/D=2 , βλέπουµε ότι δεν υπάρχει τέτοια τιµή που να µας καλύπτει. Άρα
καταφεύγουµε στο δεύτερο διάγραµµα , δηµιουργώντας σύστηµα µε τρία δίπολα. Τότε µε τα παραπάνω
δεδοµένα έχουµε e/d=6,5⇒e=65mm για σύστηµα 3 δίπολων µε τροφοδοσία στο µέσον.
50
Σχ. 43
Πρακτικές Μορφές
Το αναδιπλωµένο δίπολο κατασκευάζεται από σωλήνες και οι αγωγοί του δύναται να συντονίζουν σε
διαφορετικές συχνότητες αλλάζοντας το µήκος l.Αναδιπλωµένα δίπολα µπορούν να κατασκευαστούν από
γραµµή 300Ω εµπορίου. Τα σηµεία ΑΒ, Γ∆ τα συνενώνουµε µε µικρούς πυκνωτές περίπου 7pF/m κεραίας. Το
142.64
.
µήκος l της κεραίας δίνεται απ’τον τύπο: l =
f (MHz )
Πρόβληµα 11: Κατακόρυφο αναδιπλωµένο δίπολο λ/2 εκπέµπει µε συχνότητα f=100MHz και ισχύ Pr=10W
και διεγείρεται µε οµοαξονική γραµµή µεταφοράς, που έχει χαρακτηριστική αντίσταση Ζ0=75 Ω.Για την
σύνδεσή του χρησιµοποιείται προσαρµοστική διάταξη µε γραµµή µήκους λg/2.Να υπολογιστούν:α)Το µήκος
του βρόχου της προσαρµοστικής διάταξης, β)η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου σε απόσταση r=10km στο
επίπεδο του ορίζοντα αν αγνοηθεί η επίδραση που έχει στην ακτινοβολία της κεραίας η παρουσία της γης.
Λύση:
51
Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=3m.Το µήκος κύµατος της ίδιας συχνότητας µέσα στο οµοαξονικό καλώδιο ,
που , συνήθως έχει µονωτικό µε σχετική διηλεκτρική σταθερά ε r′ , είναι:
λg =
λ
= 2m .
ε r′
Συνεπώς το µήκος του βρόχου της προσαρµοστικής διάταξης είναι l=(λg/2)=1m.
β)Η επιφανειακή πυκνότητα ισχύος που εκπέµπει η κεραία σε απόσταση r δίνεται από τη σχέση:
4πr 2 N max
N
d ⋅ Pr 1,64 ⋅ 10
nW
⇒ N max =
=
= 13 2 .
d = max =
2
8
4πr
4π ⋅ 10
N µεσ
Pr
m
Τέλος η ένταση του πεδίου είναι:
E = 2 × 120π × N max = 3,1 mV .
m
Η παρουσία της γης θα είχε ως συνέπεια τον διπλασιασµό της έντασης Ε του ηλεκτρικού πεδίου.
Βροχοκεραίες
Μια βροχοκεραία είναι µια κλειστού κυκλώµατος κεραία.Χωρίζεται σε δυο µεγάλες κατηγορίες.Μια “µικρή”
βροχοκεραία µπορεί να θεωρηθεί ότι απλά είναι ένα µεγάλο πηνίο και η κατανοµή του ρεύµατος σε ένα τέτοιο
βρόχο είναι ίδια όπως και σε ένα πηνίο.Αυτό σηµαίνει , ότι το ρεύµα έχει την ίδια φάση και την ίδια ενίσχυση
σε κάθε πλευρά του βρόχου.Για να ικανοποιηθεί αυτή η συνθήκη , το συνολικό µήκος του αγωγού στο βρόχο
δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0.1λ.Ένας “µεγάλος” βρόχος είναι ένας στον οποίο το ρεύµα δεν είναι το ίδιο είτε
σε ενίσχυση είτε σε φάση σε κάθε πλευρά του βρόχου.
Βρόχοι µισού κύµατος
Το µικρότερο µέγεθος “µεγάλου” βρόχου που γενικά χρησιµοποιείται είναι ένα που έχει µήκος αγωγού
λ
2
αγωγός είναι συνήθως σχηµατισµένος σε τετράγωνο όπως φαίνεται στο σχήµα 1,µε µήκος κάθε πλευράς
λ
8
.Ο
.Όταν τροφοδοτείται στο κέντρο της µιας πλευράς , το ρεύµα ρέει σε ένα κλειστό βρόχο όπως φαίνεται στο
Α.Η κατανοµή ρεύµατος είναι περίπου η ίδια όπως σε ένα
λ
καλώδιο και έτσι είναι µέγιστη στο κέντρο της
2
πλευράς απέναντι από τους ακροδέκτες Χ-Υ και ελάχιστη στους ακροδέκτες.Αυτή η κατανοµή ρεύµατος κάνει
την ένταση του πεδίου να είναι µέγιστη στο επίπεδο του βρόχου και στην κατεύθυνση που κοιτάει από την
µικρού-ρεύµατος πλευρά στην υψηλού-ρεύµατος.Αν και η άλλη πλευρά είναι ανοιχτή µε ακροδέκτες όπως
φαίνεται στο Β , η κατεύθυνση του ρεύµατος παραµένει αµετάβλητη αλλά η µέγιστη ροή ρεύµατος συµβαίνει
στους ακροδέκτες.Αυτό αντιστρέφει την κατεύθυνση της µέγιστης ακτινοβολίας.
Η αντίσταση ακτινοβολίας σε ένα σηµείο µέγιστου πλάτους για το ρεύµα (που είναι η αντίσταση στα Χ-Υ στο
σχήµα 1Β) είναι της τάξεως των 50Ω.Η σύνθετη αντίσταση στους ακροδέκτες στο Α είναι µερικές χιλιάδες
ohms.Αυτή µπορεί να µειωθεί χρησιµοποιώντας δύο ίδιους βρόχους δίπλα-δίπλα µε µερικές ίντσες κενό µεταξύ
τους και εφαρµόζοντας τάση µεταξύ του ακροδέκτη Χ στον ένα βρόχο και του ακροδέκτη Υ στον άλλο.
λ
ή ένα µικρό βρόχο , δεν υπάρχει κατεύθυνση στην οποία η ακτινοβολία από τον
2
βρόχο του τύπου του σχήµατος 1 να είναι µηδέν.Υπάρχει αξιοσηµείωτη ακτινοβολία στην κατακόρυφη
κατεύθυνση στο επίπεδο του βρόχου , όπως και “πίσω” (η αντίθετη προς τα βελάκια κατεύθυνση).Ο λόγος
εµπρός-πίσω είναι της τάξεως των 4 έως 6dB.Το µικρό µέγεθος και το σχήµα του διαγράµµατος
Αντίθετα µε ένα δίπολο
52
κατευθυντικότητας προκύπτει µε απώλεια 1dB όταν η ένταση πεδίου στην βέλτιστη κατεύθυνση από ένα τέτοιο
βρόχο συγκρίνεται µε το πεδίο από ένα
λ
2
δίπολο στη βέλτιστή του κατεύθυνση.
Ο λόγος εµπρός-πίσω µπορεί να αυξηθεί και η ένταση πεδίου το ίδιο ταυτόχρονα και να δώσουν παραπάνω
απολαβή 1dB έναντι του δίπολου , χρησιµοποιώντας επαγωγικές αντιστάσεις για να “φορτώσουν” τις πλευρές
συνδέοντας το εµπρός και πίσω τµήµα του βρόχου.Αυτό φαίνεται στο σχήµα 2.Οι επαγωγικές αντιστάσεις που
πρέπει να έχουν τιµή περίπου 360Ω,ελαττώνουν το ρεύµα στις πλευρές που τοποθετούνται και το αυξάνουν
στην πλευρά που έχει ακροδέκτες.Αυτό αυξάνει την κατευθυντικότητα και κατά συνέπεια την
αποτελεσµατικότητα του βρόχου σαν ακτινοβολητή.
Βρόχοι ενός µήκους κύµατος
Τρεις µορφές λ-βρόχων φαίνονται στο σχήµα 3.Στο Α και Β οι πλευρές των τετραγώνων έχουν µήκος
διαφορά τους είναι στα σηµεία που εισάγονται οι ακροδέκτες.Στο C οι πλευρές του τριγώνου είναι
λ
3
λ
4
και η
.Η
σχετική κατεύθυνση της ροής του ρεύµατος είναι όπως φαίνεται στα σχήµατα.Αυτή η κατεύθυνση
αντιστρέφεται στο µέσο στην περίµετρο του βρόχου , καθώς τέτοιες αντιστροφές πάντα συµβαίνουν στη
σύνδεση κάθε
λ
2
µέρους του καλωδίου.
Τα κατευθυντικά χαρακτηριστικά βρόχων αυτού του είδους είναι αντίθετα αυτών ενός µικρού βρόχου.Αυτό
σηµαίνει ότι η ακτινοβολία είναι µέγιστη κατακόρυφα στο επίπεδο του βρόχου και ελάχιστη σε κάθε
κατεύθυνση στο επίπεδο του βρόχου.Αν οι τρεις βρόχοι που φαίνονται στο σχήµα 3 στηριχθούν σε ένα κάθετο
επίπεδο µε τους ακροδέκτες στο κάτω µέρος , η ακτινοβολία θα είναι οριζόντια πολωµένη.Όταν οι ακροδέκτες
µετακινηθούν στο κέντρο της µιας κάθετης πλευράς στο Α ή σε µια γωνιά στο Β , η ακτινοβολία θα πολωθεί
κάθετα.Αν οι ακροδέκτες µετακινηθούν σε µια γωνιά στο C,η πόλωση θα είναι διαγώνια , περιλαµβάνοντας
οριζόντια και κάθετα στοιχεία.
Σε αντίθεση µε ευθύγραµµες κεραίες , το ηλεκτρικό µήκος της περιφέρειας ενός λ-βρόχου είναι µικρότερο από
το πραγµατικό µήκος.Για βρόχους φτιαγµένους από καλώδιο που λειτουργούν σε συχνότητες κάτω από τα
30MHz όπου ο λόγος του µήκους του αγωγού µε την διάµετρο του καλωδίου είναι µεγάλος , ο βρόχος θα είναι
κοντά στον συντονισµό όταν
1005
Μ ήκος ( ft ) =
f MHz
Η αντίσταση ακτινοβολίας ενός συντονισµένου λ-βρόχου είναι περίπου 100Ω,όταν ο λόγος του µήκους του
αγωγού προς τη διάµετρό του είναι µεγάλος.Στην κατεύθυνση µέγιστης ακτινοβολίας (αυτή είναι η
κατακόρυφη στο επίπεδο του βρόχου ανεξάρτητα από το που τροφοδοτείται) ο λ-βρόχος θα δείξει ένα µικρό
λ
δίπολο.Θεωρητικά αυτό το κέρδος είναι περίπου 2dB.Ο λ-βρόχος χρησιµοποιείται
2
συνήθως ως στοιχείο µιας κατευθυντικής διάταξης κεραιών (κυβική τετράγωνη κεραία και δέλτα-βρόχου
κεραία) παρά από µόνη της.Στις προαναφερόµενες κεραίες είναι σχεδόν πάντα οδηγούµενος έτσι ώστε η
πόλωσή του να είναι οριζόντια.
κέρδος παραπάνω από το
Μικρές Βροχοκεραίες
Πιθανότατα η πιο γνωστή µορφή αυτής της κεραίας να είναι η κεραία ράβδου-φερρίτη που χρησιµοποιείται σε
φορητούς ΑΜ αναµεταδότες.Μια βροχοκεραία θεωρείται µικρή όταν έχει µήκος µικρότερο από 0.1λ.Σε αυτήν
53
την ενότητα µιλάµε για 0.085λ µήκος.Αυτό το µέγεθος βασίζεται στο ότι το ρεύµα γύρω από την περίµετρο του
βρόχου πρέπει να είναι σε φάση.Όταν το τύλιγµα του αγωγού είναι µεγαλύτερο από 0.085λ αυτό παύει να
ισχύει.Αυτός ο περιορισµός προκύπτει από το διάγραµµα ακτινοβολίας του σχήµατος 4.
Ο απλούστερος βρόχος είναι ο µιας σπείρας µη συντονισµένος βρόχος µε ένα φορτίο συνδεδεµένο σε ένα
ζεύγος ακροδεκτών στο κέντρο µιας εκ των πλευρών (σχήµα 5).Το σχήµα 6 αναπαριστά έναν βρόχο από πάνω
και δείχνει το στιγµιαία ακτινοβολούµενο κύµα τάσης.Παρατηρείστε ότι τα σηµεία Α και Β του βρόχου
λαµβάνουν την ίδια στιγµιαία τάση.Αυτό σηµαίνει ότι κανένα ρεύµα δεν θα διατρέξει σηµεία ίδιου
δυναµικού.Μια παρόµοια ανάλυση του σχήµατος 7,µε τον βρόχο γυρισµένο κατά 900 σε σχέση µε το σχήµα
6,δείχνει ότι αυτή η θέση του βρόχου παρέχει µέγιστη απόκριση.Φυσικά η τάση που απορρέει από το
επερχόµενο κύµα είναι µικρή εξαιτίας του µικρού µεγέθους του βρόχου.Το σχήµα 4 δείχνει το ιδανικό
διάγραµµα ακτινοβολίας ενός µικρού βρόχου.Η τάση ανάµεσα στους ακροδέκτες δίνεται από τη σχέση:
2πANE cosθ
V=
(13)
λ
όπου:
V=τάση ανάµεσα στους ακροδέκτες
Α=εµβαδό του βρόχου (m2)
Ν=αριθµός σπειρών στο βρόχο
V 
Ε=RF ένταση πεδίου  
m
θ=γωνία µεταξύ του επιπέδου του βρόχου και της πηγής του σήµατος (σταθµός εκποµπής)
λ=µήκος κύµατος λειτουργίας (m)
Η εξίσωση για το ενεργό µήκος της κεραίας είναι:
2πNA
[m]
(14)
h=
λ
Εύκολα από τις άνωθεν εξισώσεις µπορεί να δειχθεί ότι µια κεραία µε τους προαναφερόµενους περιορισµούς ,
θα έχει πολύ µικρό ενεργό µήκος και θα δίδει µικρή σχετικά τάση στο δέκτη , ακόµα και µε µεγάλο
εφαρµοζόµενο σήµα.
Συντονισµένοι βρόχοι
Μπορούµε να συντονίσουµε έναν βρόχο τοποθετώντας έναν πυκνωτή ανάµεσα στους ακροδέκτες της
κεραίας.Αυτό προκαλεί την εµφάνιση µιας µεγαλύτερης τάσης ανάµεσα στους ακροδέκτες του βρόχου εξαιτίας
του συντελεστή ποιότητας Q του παράλληλου συντονισµένου κυκλώµατος που δηµιουργείται.Η τάση ανάµεσα
στους ακροδέκτες τώρα δίνεται από τη σχέση:
2πANEQ cosθ
(15)
V=
λ
Προσγειωµένη κεραία
λ
4
(Marconi)
Η αρχή των ειδώλων
Μέχρι τώρα θεωρήσαµε την κεραία µεµονωµένη στο χώρο και µακριά από το έδαφος (ιδανική κατάσταση).Στη
πράξη η επίδραση του εδάφους είναι σηµαντική. Αν θεωρήσουµε κεραία σε ύψος h από το έδαφος και ένα
τυχαίο σηµείο Μ του χώρου, η ακτινοβολία στο Μ προέρχεται τόσο από την απευθείας ακτινοβολία της
κεραίας όσο και από µία ακτινοβολία που είναι αποτέλεσµα της ανάκλασης στο έδαφος µέρους της
ακτινοβολίας από την κεραία. Η ακτινοβολία από την ανάκλαση στο έδαφος µπορεί να θεωρηθεί ότι
54
προέρχεται από µια κεραία συµµετρική ως προς το έδαφος της αρχικής κεραίας και αποτελεί το είδωλό της.
Έτσι η ακτινοβολία της κεραίας που βρίσκεται κοντά στο τελείως αγώγιµο και επίπεδο έδαφος µπορεί να
µελετηθεί σαν σύστηµα δυο κεραιών όµοιων σαν να µην υπάρχει στο έδαφος. Αυτό το συµπέρασµα αποτελεί
την αρχή των ειδώλων και δίνει κατά προσέγγιση ικανοποιητικά αποτελέσµατα για µήκη κύµατος µεγαλύτερα
των 300m ή για συχνότητα f<1MHz.
Κεραία Marconi
Πρόκειται για µια κεραία µήκους
λ
4
µελετηθεί σαν σύστηµα δύο κεραιών
προσγειωµένης στο έδαφος. Σύµφωνα µε την αρχή των ειδώλων µπορεί να
λ
4
δηλαδή µιας κεραίας
λ
2
.Το πλεονέκτηµά της είναι ότι το φυσικό ύψος
της είναι το µισό του φαινοµενικού. Η αντίσταση ακτινοβολίας της θα είναι το µισό της κεραίας
36,5Ω.Το διάγραµµα ακτινοβολίας της κεραίας
λ
θα είναι όµοιο µε αυτό της
λ
λ
2
δηλαδή
στην ιδανική περίπτωση
4
2
(έδαφος τελείως αγώγιµο) µε τη διαφορά πως πραγµατική υπόσταση έχει µόνο το µισό δηλαδή το τµήµα πάνω
από το έδαφος. Η κατανοµή του ρεύµατος προκύπτει εύκολα αφού στο άνω άκρο της έχουµε δεσµό ρεύµατος
και στη βάση της κοιλία ρεύµατος (ανοικτή γραµµή).
Σχ. 44α):Κεραία Marconi β)∆ιάγραµµα ακτινοβολίας
Η αντίσταση ακτινοβολίας προκύπτει από διαγράµµατα (σχ.45(α)) που τη συσχετίζουν µε τον λόγο
διαγράµµατα αυτά προκύπτει Rmax=105Ω για
λ
h
λ
h
λ
.Από τα
= 0,45 .Για τους τρόπους τροφοδότησης αυτοί είναι ίδιοι µε της
.Από τα διαγράµµατα ακτινοβολίας (σχ.45(β)) προκύπτει η ανάγκη αύξησης του ύψους της κεραίας
2
γιατί αυτή αυξάνει την Ra και βελτιώνει την ακτινοβολία. Η πραγµατική όµως αύξηση του ύψους κοστίζει,
γι’αυτό αυξάνουµε το ενεργό και όχι το φυσικό ύψος της κεραίας.
Έστω γραµµή που τερµατίζεται µε άεργο φορτίο jx (χωρητικό ή επαγωγικό) και έχει µήκος l1.Αυτή η γραµµή
ισοδυναµεί µε ανοικτή γραµµή µε µήκος l1+lx όπου lx θα προκύψει από την σχέση:
J x = jZ 0σϕβl x
(16)
Έτσι µπορούµε να αυξήσουµε το ενεργό ύψος της κεραίας τοποθετώντας στη κορυφή της µια χωρητικότητα.
Αν το έδαφος δεν ευνοεί την σωστή προσγείωση της κεραίας µπορούµε να την βελτιώσουµε µε ενταφιασµό στο
έδαφος αγωγών (βάθους 30cm) ακτινικά γύρω από την βάση της κεραίας. Αν το έδαφος είναι ξηρό το µέτρο
αυτό δεν αποδίδει και η προσγείωση γίνεται µε αντίβαρο δηλαδή µε δίκτυο αγωγών τοποθετηµένων ακτινωτά
γύρω από τη βάση της κεραίας και σε κάποιο ύψος από το έδαφος.
κεραίας
55
Σχήµα 45α):Μεταβολή αντίστασης ακτινοβολίας προσγειωµένης κεραίας συναρτήση του
h
λ
β)Μεταβολή διαγράµµατος ακτινοβολίας µε το ύψος της κεραίας.
Στοιχειοκεραίες
Μια διάταξη αποτελούµενη από πολλές στοιχειώδεις κεραίες των οποίων τα πλάτη και οι φάσεις µπορούν να
ρυθµιστούν ονοµάζεται στοιχειοκεραία (antenna array).Αυτά τα στοιχεία ακτινοβολίας µπορεί να είναι δίπολα
λ/2 ή σχισµές ή στοιχεία µικρολωρίδων κλπ. Όταν τα στοιχεία είναι όµοια και απέχουν ίσες αποστάσεις µεταξύ
τους, τότε, το συνολικό διάγραµµα ακτινοβολίας είναι ίσο µε τον παράγοντα διάταξης επί του διαγράµµατος
ακτινοβολίας του ενός στοιχείου. Για λόγους απλότητας θα υποθέσουµε ότι η στοιχειοκεραία αποτελείται από
ισότροπες σηµειακές πηγές και το διάγραµµα ακτινοβολίας είναι ο παράγοντας διάταξης της στοιχειοκεραίας.
Έστω ότι έχουµε δυο τέτοιες πηγές σε απόσταση d µεταξύ τους. Το σχετικό πλάτος µεταξύ τους είναι Κ και η
φάση α. Τότε το ολικό µακρινό πεδίο σε κατεύθυνση θ από την κατακόρυφο της στοιχειοκεραίας
2πd sin θ
+ α .∆ηλαδή σε ένα αποµακρυσµένο σηµείο το αποµακρυσµένο
είναι: S (θ ) = 1 + Κe jy ,όπου y =
λ
ηλεκτροµαγνητικό πεδίο της πηγής a θα καθυστερεί σχετικά µε αυτό της πηγής b κατά γωνία y.Το διάγραµµα
 y
ακτινοβολίας πεδίου είναι S (θ ) = cos  .
2
Πρόβληµα 12: Έστω ότι έχουµε τα ίδια πλάτη και φάση µηδέν (Κ=1,α=0) και απόσταση µεταξύ στοιχείων
λ
.Να σχεδιασθεί το διάγραµµα ακτινοβολίας της διάταξης.
2
Λύση:
56
λ
y
 y
(1).Έχουµε µέγιστο πεδίο όταν: S (θ ) = ±1 ⇒ cos  = ±1 ⇒ = nπ (2),ως γνωστό από την
2
2
2
y πd sin θ
τριγωνοµετρία. Όµως από την σχέση για το y έχουµε: =
⇒ (λόγω
2
λ
π sin θ
= nπ ⇒ sin θ = 2n ,όπου n ακέραιος αριθµός. Για n=0,sinθ=0⇒θ=0,π.
(1),(2))
2
Για ελάχιστο (µηδενισµό πεδίου) πρέπει να ισχύει από την τριγωνοµετρία:
π
y πd sin θ
=
= (2n ± 1) .
2
λ
2
λ
π 3π
Για n=0, d = ⇒sinθ=±1 και θ = ,
.Συνοψίζοντας:Έχουµε µέγιστα πεδίου όταν θ=0,π.Έχουµε µηδενισµό
2
2 2
π 3π
.Όλα τα παραπάνω συνοψίζονται στο διάγραµµα ακτινοβολίας που παραθέτουµε:
πεδίου όταν θ = ,
2 2
∆ηλαδή d =
∆ιάγραµµα ακτινοβολίας 2 στοιχείων d=λ/2,α=0
λ
π

Πρόβληµα 13: Έστω ότι µας δίνουνε  d = ,α = −  .Θα έχουµε µέγιστα όταν:
4
2

y πd sin θ α
π sin θ π
=
+ ⇒ nπ =
− ⇒ sin θ − 1 = 4n ⇒ sin θ = 1 + 4n
(1)
2
λ
2
4
4
Για n=0, από την (1)⇒ θ =
π
2
.Οπότε σε αυτήν την γωνία έχουµε µέγιστο πεδίου.Για µηδενισµό πεδίου πρέπει
y πd sin θ π
π
=
− = (2n ± 1) . Για n=0 έχουµε:
2
λ
4
2
πd sin θ π
π
d sin θ 1 1
− =± ⇒
= ± ⇒ sin θ = 1 ± 2 = 3,−1 .Φυσικά η πρώτη περίπτωση απορρίπτεται οπότε για
λ
λ
4
2
4 2
3π
θ=
θα έχουµε ελάχιστο πεδίου. Τα παραπάνω απεικονίζονται στο παρακάτω σχήµα.
2
57
∆ιάγραµµα ακτινοβολίας 2 στοιχείων d=λ/4,α=-π/2
∆ιάγραµµα ακτινοβολίας 2 στοιχείων d=λ/4,α=0
λ


Πρόβληµα 14:  d = ,α = 0 
4


Λύση:
y
πd sin θ
nλ
Για µέγιστο = nπ =
⇒ sin θ =
= 4n .Για n=0 sinθ=0⇒θ=0,π.Σε αυτές τις γωνίες δηλαδή έχουµε
λ
2
d
µέγιστο πεδίο. Έχουµε µηδενισµό πεδίου όταν:
y
π πd sin θ
πd sin θ
π
= (2n ± 1) =
.Για n=0
= ± ⇒ sin θ = ±2 (απορρίπτεται).∆ηλαδή δεν υπάρχει µηδενισµός
2
2
λ
λ
2
πεδίου. Τα άνωθεν φαίνονται στο παραπάνω σχήµα.
Πρόβληµα 15: (d = λ ,α = 0)
Λύση:
πd sin θ d =λ
π 3π
y
=0
Για µέγιστα: = nπ =

→ sin θ = n n→

θ = 0,π .Για n=1 έχουµε θ = , .Οπότε έχουµε
2
2 2
λ
π
3π
µέγιστο πεδίο όταν θ = 0, ,π , .Μηδενισµό πεδίου έχουµε όταν:
2
2
π πd sin θ d =λ
1
1
y
n =0
= (2n ± 1) =

→ sin θ = (2n ± 1) →
 sin θ = ± ⇒ θ = ±30 0 ,±150 0 Τα παραπάνω φαίνονται
2
2
2
2
λ
στο παρακάτω σχήµα.
58
∆ιάγραµµα ακτινοβολίας 2 στοιχείων d=λ,α=0
Οµοιόµορφη γραµµική στοιχειοκεραία.
Πρόκειται για την στοιχειoκεραία όπου τα στοιχεία βρίσκονται πάνω σε ευθεία γραµµή σε ίσες µεταξύ
τους αποστάσεις, έχουν ίσα πλάτη και έχουν φάση α/στοιχείο. Για Ν τέτοια στοιχεία έχουµε:
 y
sin  N 
2
(17)
S (θ ) = 
y
sin
2
µε πλάτος κυρίως λοβού:
S (θ )max = N (18)
Ελάχιστα για ευρύπλευρη(broadside) έχουµε όταν:
y
N = ± Κπ (19)
2
όπου Κ ακέραιος αριθµός.
Για broadside µέγιστο όταν:
y
(20)
N =0
2
Για end-fire µέγιστο όταν:
π
2πd
θ = ή α =−
(21)
2
λ
Για την ύπαρξη άλλων κύριων λοβών θα πρέπει:
d≥mλ (22)
όπου m,ακέραιος θετικός αριθµός.
Έχουµε δευτερεύοντες λοβούς εκεί όπου:
 1 λ
(23)
sin θ = ± l + 
 2  Nd
µε l≥0(θετικός ακέραιος).Το πρώτο δευτερεύον µέγιστο προκύπτει από την (23) για l=1.Το πλάτος των
δευτερευόντων λοβών είναι:
2N
(24).
3π
59
Ένας δείκτης που µετράει το ύψος των λοβών είναι ο SLL(Side Lobe Level).Ισχύει:
SLL=20log (µέγιστη τιµή του µεγαλύτερου δευτερεύοντα λοβού)/(µέγιστη τιµή του κύριου
 2N 


18 ),( 24 )
λοβού) (
(25)

→ SLL = 20 log 3π  = 13.5db
 N 




Πρόβληµα 16: (Ν=4,d=λ/2,α=0).Να σχεδιασθεί το διάγραµµα ακτινοβολίας.
Λύση:
Από την (17) έχουµε:

 πd
sin  N
sin θ 
λ
 = sin (2π sin θ ) .
S (θ ) = 


π
 πd
sin  sin θ 
sin  sin θ 


2
 λ
Ελάχιστα θα έχουµε
Κ
1
= ±1,Κ = ±2
 → sin θ = ± ,±1 ⇒ θ = 30 0 ,90 0 ,150 0 ,210 0 ,270 0 ,330 0 .
όταν:2πsinθ=±Κπ⇒ sin θ = ± Κ
2
2
S (θ)max=4 είναι το πλάτος του κύριου λοβού.
Μέγιστα όταν 2πsinθ=0⇒θ=00,1800.
λ
≤ mλ οπότε δεν υπάρχουν άλλοι κύριοι λοβοί.
2
∆ευτερεύοντες λοβοί από την (23) για l=1:
3
sin θ = ± ⇒ θ = 48.50 ,131.5 0 ,228.5 0 ,311.5 0 .
4
2N
8
=
.
Πλάτος δευτερευόντων λοβών=
3π 3π
4
SSL = 20 log
= 13.5db .
8
3π
Τα παραπάνω φαίνονται στο κάτωθεν σχήµα.
d=
60
Πρόβληµα 17: Η κεραία οδεύοντος κύµατος (traveling wave) είναι µια ευθύγραµµη γραµµική κεραία µε µήκος
2h=L και ακτινοβολεί στο κενό.Τροφοδοτείται στο ένα άκρο της και το άλλο άκρο της τερµατίζεται σε ωµική
αντίσταση R.Αυτή απορροφά όλη την ισχύ που προσπίπτει πάνω της.Συγχρόνως , το πλάτος των ταλαντώσεων
του ρεύµατος µένει σταθερό σε όλο το µήκος της κεραίας.Να υπολογιστεί το µακρινό µαγνητικό πεδίο που
ακτινοβολεί η κεραία και να σχεδιαστεί το διάγραµµα ακτινοβολίας, όταν L=3λ.
Λύση:
Σύµφωνα µε την εκφώνηση, η κατανοµή του ρεύµατος πάνω στην κεραία οδεύοντος κύµατος είναι:
Ι( z ′) = Ι 0 e − jkz′
(1)
Ισχύει επίσης για το µακρινό πεδίο ευθύγραµµης κεραίας η σχέση:
o
j sin Θe − jkr
(2)
Ι( z ′)e jkz′ cos Θ dz ′
∫
2λ r
2h
Με αντικατάσταση της σχέσης (1) στη (2) προκύπτει ότι το µακρινό µαγνητικό πεδίο της κεραίας είναι:
Ι sin Θ − jkz′ jkz′ cos Θ
HΦ = 0
e e
dz ′
2λr ∫L
Κατόπιν πράξεων προκύπτει:
Ι
Θ 
Θ
H Φ = 0 σφ sin  kL sin 2 
(3)
4πr
2
2

Επίσης γνωρίζουµε ότι:
o
o
H Φ = − H x sin Φ + H y cos Φ =
o
o
E×H∗
N=
= N Π + jN Α
(4)
2
Με αντικατάσταση της σχέσης (3) στην (4) προκύπτει ότι η πυκνότητα ισχύος που ακτινοβολεί η κεραία είναι:
2
15Ι 0
Θ
Θ

NΠ =
σφ 2 sin 2  kL sin 2 
(5)
2
4πr
2
2

Το στερεό διάγραµµα ακτινοβολίας της κεραίας ορίζεται από την εξίσωση (5) και την σχέση:
N (Θ, Φ )
(6)
r (Θ, Φ ) = Π
N max
Η Ε τοµή του στερεού διαγράµµατος ακτινοβολίας ισχύος όταν L=3λ φαίνεται στο παρακάτω σχήµα:
o
Πρόβληµα 18: Γραµµική διπολική κεραία ακτινοβολεί στο κενό.Η κατανοµή του ρεύµατος πάνω της
περιγράφεται από τη σχέση:
61
I ( z ′) = I 0 sin k (h − z ′ )
(1)
Να υπολογιστεί το µακρινό µαγνητικό πεδίο που ακτινοβολεί η κεραία και να σχεδιασθεί το διάγραµµα
ακτινοβολίας της, όταν h=λ/2 και h=3λ/2.
Λύση:
Το µαγνητικό πεδίο της διπολικής κεραίας είναι:
HΦ =
I0
2λ r
h
∫ sin k (h − z′ )e
jkz′ cos Θ
dz ′
(2)
−h
Μετά τον αναλυτικό υπολογισµό του ολοκληρώµατος, το µακρινό µαγνητικό πεδίο γράφεται µε τη µορφή:
I cos(kh cos Θ ) − cos kh
(3)
HΦ = 0
2πr
sin Θ
Η επιφανειακή πυκνότητα ισχύος που ακτινοβολεί η κεραία είναι:
2
2
15 I 0 [cos(kh cos Θ ) − cos kh]
NΠ =
(4)
sin 2 Θ
Η Ε-τοµή του στερεού διαγράµµατος ακτινοβολίας ισχύος της διπολικής κεραίας, που υπολογίζεται από την
τελευταία σχέση, όταν h=λ/2 και h=3λ/2, φαίνεται στο παρακάτω σχήµα:
Πρόβληµα 19: Η κεραία µιας µονοκαναλικής τηλεπικοινωνιακής ζεύξεως είναι δίπολο λ/2 συντονισµένο στους
160MHz.Εκπέµπει τοποθετηµένο στο επίπεδο που διχοτοµεί την δίεδρη γωνία ενός ορθογωνικού ανακλαστήρα,
όπως φαίνεται στο σχήµα Θ.ΙΙΙ-2.Να υπολογιστεί το διάγραµµα ακτινοβολίας του.
Λύση:
Το διάγραµµα ακτινοβολίας του δίπολου λ/2 µε τον ορθογωνικό ανακλαστήρα είναι το διάγραµµα µιας
διδιάστατης στοιχειοσειράς τεσσάρων δίπολων λ/2, που σχηµατίζουν δυο δίπολα λ/2 κατά τον άξονα χ και δυο
γραµµικές στοιχειοσειρές κατά τον άξονα y.Με βάση την αρχή του πολλαπλασιασµού των διαγραµµάτων
µπορεί να γραφεί πως είναι:
ΗΦ=ΗΦ0(θ)Π1(νγ1)Π2(µγ2).
Όπου: ΗΦ0 το µακρινό µαγνητικό πεδίο που εκπέµπει ένα απλό συντονισµένο δίπολο λ/2.
Ισχύει:

π
cos cos θ 
I
.
2
H Φ0 =
2πr
sin θ
62
Αν Η είναι η απόσταση του δίπολου λ/2 από το κάθε επίπεδο του ορθογωνικού ανακλαστήρα , τότε ο
παράγοντας διατάξεως της στοιχειοσειράς που σχηµατίζει το πραγµατικό δίπολο λ/2 και το είδωλό του στο
επίπεδο Οyz, είναι:
Π1 (ν , γ 1 ) = Π1 (2, γ χ ) = 2 sin (kH cos γ χ ) .
Αλλά cosγχ=sinθcosφ, οπότε:
Π1 (2, γ χ ) = 2 sin (kH sin θ cos φ )
Αντίστοιχα ο παράγοντας διάταξης των δύο στοιχειοσειρών κατά τον άξονα y, όταν ληφθεί υπ’όψιν η σχέση
cos γ y = sin θ sin φ , µπορεί να γραφεί πως είναι:
Π 2 (µ , γ 2 ) = Π 2 (2, γ y ) = 2 sin (kH sin θ sin φ ) .
Με αντικατάσταση των προηγούµενων εξισώσεων στην αρχική γραφή της αρχής του πολλαπλασιασµού των
διαγραµµάτων προκύπτει ότι το µακρινό µαγνητικό πεδίο που εκπέµπει το δίπολο λ/2 µαζί µε τον ανακλαστήρα
είναι:

π
cos cos θ 
2I
 sin (kH sin θ cos φ ) sin (kH sin θ sin φ ) .
2
Hφ =
sin θ
πr
Από το µακρινό µαγνητικό πεδίο και τις σχέσεις:
o
o
Eθ = −Zκ H φ
Και
o
(1)
o
E× H
N=
= N Π + jN A
(2)
2
υπολογίζεται ότι η επιφανειακή πυκνότητα ισχύος που εκπέµπει η κεραία είναι:
o
2

π
cos θ 
2 cos
240 I
2
 sin (kH sin θ cos φ ) sin (kH sin θ sin φ ) .

NΠ =
2
sin θ
πr
Η πυκνότητα ισχύος που ακτινοβολείται, γίνεται µέγιστη πάνω στο επίπεδο που διχοτοµεί την δίεδρη γωνία του
ανακλαστήρα , όταν είναι:
H=
λ
.
2 2
Τότε για θ=π/2 και φ=π/4 προκύπτει:
240 I 2
.
N max =
πr 2
Πρόβληµα 20: Τέσσερα απλά συντονισµένα δίπολα λ/2 έχουν τοποθετηθεί συγγραµµικά στον ίδιο κατακόρυφο
άξονα σε απόσταση d=λ/2 µεταξύ τους.Το χαµηλότερο δίπολο ακουµπά στην επιφάνεια της γης , όπως φαίνεται
στο σχ.46.
63
Τα δίπολα τροφοδοτούνται συµφασικά µε ρεύµα Ι0 και εκπέµπουν µετωπικά στο οριζόντιο επίπεδο.Ζητείται να
υπολογιστεί το µακρινό µαγνητικό πεδίο που εκπέµπουν και το διάγραµµα ακτινοβολίας της στοιχειοκεραίας
που σχηµατίζουν.
Λύση:
Το µακρινό µαγνητικό πεδίο υπολογίζεται µε βάση την αρχή του πολλαπλασιασµού των διαγραµµάτων:
ΗΦ=ΗΦ0(Θ)Π(νγ1)Π(µγ2).
Όπου: Π(νγ1) ο παράγοντας διάταξης της στοιχειοκεραίας των τεσσάρων στοιχείων,
Π(µγ2) ο παράγοντας διάταξης που περιγράφει την επίδραση που έχει η παρουσία της γης στην
ακτινοβολία των κατακόρυφων κεραιών.
Ισχύει:
π

cos cos Θ 
I
2
,
H Φ0 =
2πr
sin Θ
4 λ
ν


sin  (kd cos γ + δ )
sin  k cos Θ 
2 2
2
 ⇒ Π (νγ ) =
 = 4 cos π cos Θ  cos(π cos Θ ) .
Π (νγ ) = e 2


1
1 λ
1


2

sin  (kd cos γ + δ )
sin  k cos Θ 
2 2
2


Η διάταξη των τεσσάρων δίπολων είναι µια κατακόρυφη κεραία σε ύψος Η=λ πάνω από τη γη.Π(µγ2)=Π(2,Θ)
οπότε:
Π (α ) = 2 cos(kH sin α ) ⇒ Π (2, Θ ) = 2 cos(2π cos Θ ) .
o
ν −1
j
( kd cos γ +δ )
Πρόβληµα 21: Οριζόντιο συντονισµένο δίπολο λ/2 ακτινοβολεί σε ύψος Η πάνω από την αγώγιµη επιφάνεια
της γης µε συχνότητα f=60MHz.Πόσοι λοβοί ακτινοβολίας δηµιουργούνται και σε ποιες γωνίες ανύψωσης
διευθύνονται όταν Η=λ/2 και όταν Η=2λ;
Λύση:
Ο παράγοντας διάταξης που περιγράφει την επίδραση της παρουσίας της γης στην ακτινοβολία του οριζόντιου
δίπολου, δίνεται από την σχέση:
Π (α ) = 2 sin (kH sin α ) .
Ο παράγοντας αυτός παίρνει την µέγιστη τιµή του (2),όταν:
 λ
(1 + 2ν ) ,
α = arcsin 
 4H

όπου ν ακέραιος , φυσικός ή µηδέν και τέτοιος ώστε:
64
1
.
λ 2
Όταν Η=λ/2 µόνο η τιµή ν=0 ικανοποιεί τον προηγούµενο περιορισµό.Οι αντίστοιχες γωνίες ανύψωσης
υπολογίζεται ότι είναι:
λ 2
α = arcsin ⋅  ,δηλαδή ή 300 ή 1500.
4 λ
Όταν αντίστοιχα, Η=2λ υπάρχουν 4 τιµές του ν που ικανοποιούν τον ίδιο περιορισµό.Κάθε τιµή του ν δίνει δύο
τιµές της γωνίας ανύψωσης α στις οποίες εµφανίζονται τα µέγιστα 2 λοβών ακτινοβολίας.Αυτές είναι:
λ 1 
0
0
ν=0: α = arcsin ⋅
 ,δηλαδή 7,2 ή 172,8 ,
 4 2λ 
ν=1
a = arcsin (3 8) ,δηλαδή 220 ή 1580,
ν=2 α=arcsin(5/8),δηλαδή 38,70 ή 141,30,
ν=3 α=arcsin(7/8),δηλαδή 610 ή 1190
0 ≤ν ≤
2H
−
Πρόβληµα 22: Η κεραία ποµπού τηλεόρασης χρησιµοποιεί 4 στοιχειοσειρές των 10 δίπολων λ/2 µε
ανακλαστήρα (µία σε κάθε κατεύθυνση του ορίζοντα), όπως φαίνεται στο σχ.47.
Τα δίπολα τροφοδοτούνται συµφασικά και εκπέµπουν µετωπικά µε συχνότητα f=500MHz στην επιφάνεια της
γης.Να υπολογιστούν:α)Το άνοιγµα του λοβού ακτινοβολίας στο κατακόρυφο επίπεδο, β)το κατευθυντικό
κέρδος της κεραίας, γ)η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου που εκπέµπεται σε απόσταση r=50km, στο επίπεδο της
γης, αν η ισχύς του ποµπού είναι 100W.
Λύση:
α)Το άνοιγµα του λοβού ακτινοβολίας της στοιχειοσειράς Σ1 στο επίπεδο zOy δίνεται από τη σχέση:
Θ λ
Θ = 2 sin = = 0,11rad = 6,37 0 .
2 D
β)Το άνοιγµα του λοβού ακτινοβολίας της ίδιας στοιχειοσειράς στο επίπεδο xOy είναι ίσο µε το άνοιγµα του
λοβού ενός συντονισµένου δίπολου λ/2,δηλαδή Φ ≈
π
.Από τα ανοίγµατα του λοβού ακτινοβολίας
2
υπολογίζεται το κατευθυντικό κέρδος της στοιχειοσειράς Σ1 που είναι:
4π
dΣ =
= 76 .
π
⋅ 0,11
2
65
Επειδή η κεραία ολόκληρη εκπέµπει µε τέσσερεις στοιχειοσειρές στα τέσσερα σηµεία του ορίζοντα το ολικό
d
κατευθυντικό κέρδος της είναι: d = Σ = 18 ή D=12,5dB.
4
γ)Η επιφανειακή πυκνότητα ισχύος που ακτινοβολεί η κεραία σε απόσταση 50km, είναι:
P ⋅d
18 ⋅ 10 2
nW
N max = r 2 =
= 50 2 .
2
8
4πr
4π ⋅ 5 ⋅ 10
m
Τέλος η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου στην ίδια περιοχή του χώρου είναι:
E = 2 Z κ N max = 2 ⋅ 120π ⋅ 0,05 ⋅ 10 3 = 6 mV .
m
Άσκηση για το σπίτι: Να σχεδιασθεί το διάγραµµα ακτινοβολίας για Ν=7,d=λ,α=0,5.
End Fire-Ακροπυροδοτική
Εδώ έχουµε
y πd
=
(sin θ − 1)
2 λ
(26)
Επίσης:
 N πd
(sin θ − 1)
sin 

 λ
S (θ ) =
 πd

sin  (sin θ − 1)
λ

Έχουµε µέγιστο όταν:sinθ=1⇒ θ =
(27)
π
2
,δηλαδή πάνω στον άξονα της κεραίας.
Έχουµε ελάχιστα όταν:
Ny
= ± Κπ
(28)
2
Το άνοιγµα δέσµης του κύριου λοβού είναι: 2
2λ
και είναι µεγαλύτερο από την ευρύπλευρη.
Nd
Πρόβληµα 23: Να σχεδιασθεί το διάγραµµα ακτινοβολίας για Ν=4, d =
λ
4
Λύση:
sin[π (sin θ − 1)]
.

π
sin  (sin θ − 1)

4
Ελάχιστα (µηδενισµό) από την (28) έχουµε όταν:
π (sin θ − 1) = ±Κπ ⇒ sin θ = 1 − Κ .
Από την (27) έχουµε: S (θ ) =
Για Κ=1⇒sinθ=0 και για Κ=2⇒sinθ=-1,άρα µηδενισµούς για θ = 0,−
1ο µέγιστο για y = 0 ⇒ sin θ = 1 ⇒ θ =
λ
π
2
.
≤ mλ οπότε δεν υπάρχουν άλλα κύρια µέγιστα (λοβοί).
4
∆ευτερεύοντα µέγιστα όταν:
d=
π
2
.
,α = −
2πd
λ
.
66
1
 1
 1
2
 2
 2
Από τα παραπάνω µπορεί να σχεδιασθεί το διάγραµµα ακτινοβολίας:
l =1
sin θ = − ⇒ θ = −30 0 ,−150 0 .
π (sin θ − 1) = ± l + π ⇒ sin θ = 1 −  l +  →
67
68
69
70
71
Ελικοειδής κεραία
Μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί συνδυασµό της βροχοκεραίας και της γραµµικής κεραίας. Αν µια σπείρα της
κεραίας έχει µήκος L τότε η γεωµετρική συσχέτιση των γεωµετρικών στοιχείων της κεραίας φαίνεται στα
σχήµατα 55 και 56:
72
Σχ. 55
Γεωµετρία και διαστάσεις ελικοειδούς
κεραίας.
Σχ. 56
Μια ανεπτυγµένη µορφή έλικας.
Τα σύµβολα που χρειάζονται για να περιγράψουν την έλικα είναι τα ακόλουθα:
D: ∆ιάµετρος σπείρας της έλικας
C: Περίµετρος της έλικας (C = πD )
S: Απόσταση µεταξύ των σπειρών (S = C tan α )
S
α:Γωνία κλίσης ( α = arctan  )
C
(
)
L: Μήκος µιας σπείρας L = C 2 + S 2
Ν:Αριθµός σπειρών
Α:Αξονικό µήκος
d: ∆ιάµετρος του αγωγού
Όταν S=0 (α=00) η έλικα καταλήγει σε βροχοκεραία ενώ όταν D=0 (α=900) καταλήγει σε γραµµική κεραία
(βραχύ δίπολο).Η έλικα µπορεί να ακτινοβολήσει σε πολλούς ρυθµούς αλλά οι πιο σηµαντικοί είναι δύο:
1)Ο κάθετος ρυθµός που δίνει ακτινοβολία η οποία είναι κάθετη στον άξονα της έλικας. Αυτό συµβαίνει όταν
οι διαστάσεις της έλικας είναι µικρές εν συγκρίσει µε το µήκος κύµατος.
2)Ο αξονικός ρυθµός που δίνει µέγιστο κατά µήκος αυτής της έλικας και συµβαίνει όταν η περίµετρος είναι της
τάξης µεγέθους του µήκους κύµατος.
Γενικά ο αξονικός ρυθµός υπερισχύει όσον αφορά το εύρος ζώνης και την απόδοση. Στο σχ.57 φαίνονται 3
διαφορετικοί ρυθµοί ακτινοβολίας. Ο κάθετος, ο αξονικός και ο κωνικός ρυθµός.
73
Σχ. 57: Τρείς διαφορετικοί ρυθµοί ακτινοβολίας
ελικοειδούς κεραίας.
Kάθετος Ρυθµός.
Στο κάθετο ρυθµό λειτουργίας το πεδίο είναι µέγιστο σε διεύθυνση κάθετη προς τον άξονα της έλικας και για
καθορισµένη γεωµετρία τα εκπεµπόµενα κύµατα είναι κυκλικής πόλωσης. Εδώ το συνολικό µήκος της θα είναι
µικρό µε αποτέλεσµα να έχει χαµηλή απόδοση. Για τον υπολογισµό των ΕΦ και ΕΘ για µικρή έλικα, θεωρούµε
ότι η έλικα αποτελείται από µικρούς βρόχους και µικρά δίπολα σε σειρά. Να σηµειωθεί ότι εξαιτίας του µικρού
µήκους της κεραίας το ρεύµα µπορεί να θεωρηθεί σταθερό κατά πλάτος και φάση. Έτσι, κατόπιν πράξεων
120π 2 [I ]sin θ ⋅ Α
,όπου
προκύπτει ότι το µακρινό πεδίο µικρού βρόχου έχει µόνο ΕΦ συνιστώσα που είναι: Ε Φ =
r ⋅ λ2
πD 2
η επιφάνεια του βρόγχου Α =
.Το µακρινό πεδίο µικρού δίπολου έχει µόνο ΕΘ συνιστώσα που είναι:
4
60π [I ]sin θ ⋅ S
ΕΘ = j
.Συγκρίνοντας τις εκφράσεις για ΕΦ και ΕΘ βλέπουµε ότι η παρουσία του j στην ΕΘ και η
r ⋅λ
απουσία του από την ΕΦ δείχνει ότι τα δύο πεδία που είναι κάθετα µεταξύ τους παρουσιάζουν διαφορά φάσης
Ε
π
.Ο λόγος Θ µας δίνει τον λόγο των αξόνων της έλλειψης πόλωσης για το µακρινό πεδίο AR (Axial Ratio).
2
ΕΦ
2 Sλ
AR = 2 2
π D
Έχουµε τρεις περιπτώσεις έλλειψης πόλωσης που µας ενδιαφέρουν
1)Όταν ΕΦ=0 ο λόγος AR=∞ και η έλλειψη πόλωσης είναι µια κάθετη γραµµή που δείχνει ότι η πόλωση είναι
κάθετη γραµµική. Οπότε σε αυτή την περίπτωση η έλικα είναι κάθετο δίπολο.
2)Όταν ΕΘ=0,AR=0 και η έλλειψη πόλωσης είναι οριζόντια γραµµή που δείχνει ότι η πόλωση είναι οριζόντια
γραµµική. Σ’αυτή τη περίπτωση η έλικα είναι οριζόντιος βρόχος.
3)Όταν [ΕΘ]=[ΕΦ].Εδώ AR=1 και η έλλειψη πόλωσης είναι κύκλος που σηµαίνει ότι η πόλωση είναι κυκλική.
Οπότε:
2 Sλ
= 1 ⇒ πD = 2 Sλ ⇒ C = 2 Sλ
π 2D2
Στη γενική περίπτωση το πεδίο έχει ελλειπτική πόλωση εκτός των 3 παραπάνω περιπτώσεων. Ο τύπος της
πόλωσης όµως εξαρτάται από την γωνία κλίσης α. Συνεχίζοντας, στην τρίτη περίπτωση κατόπιν πράξεων
προκύπτει:
74

S = λ − 1 ±


  L 2  
1 +     .Για να είναι πάντα το µήκος S>0,ισχύει η λύση µε (+).Η συσχέτιση των εξισώσεων
  λ   
2 



  − 1 + 1 +  L    

 
  λ    
−1  
 .Όταν α↑,τότε η πόλωση είναι
µας δίνει γωνία κλίσης για κυκλική πόλωση: α = sin
L




λ




πάλι ελλειπτική.Τελικά όταν α=900 έχουµε δίπολο και η πόλωση είναι γραµµική και κάθετη.Το BW µιας
τέτοιας µικρής έλικας είναι πολύ µικρό και η απόδοση εξίσου µικρή.Μπορούν να αυξηθούν µεγαλώνοντας το
µέγεθος της έλικας αλλά για να έχουµε οµοιόµορφη και µε σταθερή φάση κατανοµή ρεύµατος πρέπει να
τοποθετηθούν µετατοπιστές φάσης κατά διαστήµατα πάνω στην έλικα.Γι’αυτό η παραγωγή του κάθετου
ρυθµού από έλικα έχει σοβαρές πρακτικές δυσκολίες και περιορισµούς.
Αξονικός ρυθµός ακτινοβολίας.
Στον αξονικό ρυθµό η κεραία λειτουργεί σαν ακροπυροδοτική µε ένα κύριο λοβό κατά µήκος του άξονά της. Η
πόλωση στην περιοχή µεγίστου είναι κυκλική και η κατευθυντικότητα αυξάνει συναρτήσει του αριθµού των
σπειρών. Στην πράξη ο αξονικός ρυθµός δηµιουργείται πολύ εύκολα. Για να δηµιουργηθεί ο αξονικός ρυθµός
όπως αναφέρθηκε προηγουµένως, η περίµετρος της έλικας πρέπει να είναι της τάξης του µήκους κύµατος. Μια
πολύ διαδεδοµένη περίπτωση είναι εκείνη στην οποία:
3
4
λ ≤C ≤ λ
4
3
Αν fL είναι η χαµηλότερη συχνότητα λειτουργίας και fu η υψηλότερη τότε το BW είναι:
C
4
λ
f
BW = u = u = 3 ⇒ BW = 1,78 ,το οποίο προσεγγίζει την τιµή 2:1 που ισχύει για τις κεραίες ευρείας ζώνης.
C
3
fL
λL 4
Μια ελικοειδής κεραία µε αξονικό ρυθµό έχει το διάνυσµα του ηλεκτρικού πεδίου να περιστρέφεται γύρω από
την έλικα όπως και το ρεύµα. Στο άκρο της έλικας υπάρχει µικρή ανάκλαση του προσπίπτοντος κύµατος. Το
τεχνητό έδαφος της κεραίας δεν είναι κρίσιµο αλλά πρέπει να είναι µεγαλύτερο σε µήκος ή διάµετρο από
λ
2
.Η
τροφοδοσία συνήθως πραγµατοποιείται µε οµοαξονικό καλώδιο, όπου ο εσωτερικός αγωγός είναι
συνδεδεµένος µε την έλικα και ο εξωτερικός είναι γειωµένος. Το τεχνητό έδαφος µπορεί να είναι
κατασκευασµένο από τετραγωνικό ή κυκλικό επίπεδο αγωγό ή από ακτινωτά σύρµατα. Η έλικα παρουσιάζει
ρεύµα που πολύ λίγο διαφέρει από σπείρα σε σπείρα. Αυτό σηµαίνει ότι είναι δυνατό η έλικα να προσεγγιστεί
µε στοιχειοκεραία Ν στοιχείων τροφοδοτούµενων µε ίδια πλάτη και φάση:
Στοιχειοκεραία ισοτροπικών σηµειακών πηγών.Κάθε πηγή
αντιπροσωπεύει και µια σπείρα της έλικας.
Με βάση την αρχή του πολλαπλασιασµού των διαγραµµάτων, το µακρινό πεδίο της έλικας είναι το γινόµενο
του διαγράµµατος του ενός στοιχείου επί τον παράγοντα διάταξης στοιχειοκεραίας Ν στοιχείων ισοτροπικών
75
πηγών. Η απόσταση S µεταξύ των πηγών είναι η απόσταση µεταξύ των σπειρών. Εάν το διάγραµµα της µιας
σπείρας είναι προσεγγιστικά cosθ τότε το συνολικό διάγραµµα ακτινοβολίας θα είναι:
 Ny 
sin 

2 
Ε(θ ) = Α 
cosθ ,όπου:
sin y
2
Α=παράγοντας κανονικοποίησης
y=Bscosθ+a
2π
β=
λ
α=BS=διαφορά φάσης από σπείρα σε σπείρα
a=προοδευτική φάση µεταξύ σπειρών=2π/λ.L/(ν/c)
ν=φασική ταχύτητα µέσα στον αγωγό της έλικας
Παράγοντα ταχύτητας ονοµάζουµε την ταχύτητα φάσης σε σχέση µε την ταχύτητα του φωτός στον
ελεύθερο χώρο:
p=
ν
c
Έχει αποδειχθεί ότι για αξονικό ρυθµό ελικοειδούς κεραίας ο παράγοντας ταχύτητας για κύµα που διαδίδεται
µέσα στον αγωγό της έλικας και για µέγιστη κατευθυντικότητα, ικανοποιεί τη σχέση:
2L
p=
λ
,όπου:
2N +1
+
λ
N
2N +1
AR =
= λόγος των αξόνων της έλλειψης για Ν σπείρες έλικα στον αξονικό ρυθµό.
N
Παρατηρείστε ότι αν το Ν είναι µεγάλο τότε το AR προσεγγίζει την µονάδα και η πόλωση γίνεται κυκλική.
2S
Παράδειγµα: Μια τυπική µορφή ελικοειδούς κεραίας έχει:c=λ,α=120,Ν=12.Από τις προηγούµενες σχέσεις
παίρνουµε:
α=2.509π,S=0.213λ,L=1.022λ και p=0.818
Βλέπουµε ότι η ταχύτητα φάσης είναι µικρότερη από την ταχύτητα που θα είχαµε στον ελεύθερο χώρο.
Ένα τέτοιο κύµα το ονοµάζουµε αργό κύµα1.
Μια εµπειρική σχέση που δίνει το άνοιγµα µισής ισχύος της κεραίας είναι:
52 0
HP =
C NS
λ
λ
και ισχύει στις περιοχές όπου:
3
4
120<α<150
λ<C< λ &
Ν>3
&
4
3
Η κατευθυντικότητα µετά από πράξεις προκύπτει:
1
Εύλογα ίσως αναρωτηθείτε: “Μα καλά, γίνεται έτσι και αλλιώς να έχει µεγαλύτερη ταχύτητα από την ταχύτητα του φωτός’’; Η
απάντηση είναι ναι. Και αυτό γιατί η ενέργεια είναι αυτή που δεν ταξιδεύει µε ταχύτητα µεγαλύτερη του φωτός. Η ταχύτητα φάσης
όµως είναι η ταχύτητα του κυµατικού σχηµατισµού και όχι της ενέργειας.
76
2
 C   NS 
D = 15  

λ  λ 
Μια εµπειρική έκφραση της αντίστασης εισόδου είναι:
C
Rin = 140
λ
Η έκφραση αυτή είναι ακριβής ±20% µε τις προϋποθέσεις που εκφράζονται για τη σχέση του HP.
Τέλος η τερµατική αντίσταση της ελικοειδούς κεραίας όταν λειτουργεί στον αξονικό ρυθµό, είναι περίπου
πραγµατική.
Η επιλογή µιας κεραίας που να λειτουργεί σε αξονικό ρυθµό εξαρτάται από τη γωνία µισής ισχύος. Στο σχ.41
δίνεται η συσχέτιση της γωνίας ανοίγµατος HP µε το αξονικό µήκος της κεραίας και το µήκος C µιας σπείρας
C
S
και S λ = .
όπου: Cλ =
λ
λ
Σχ. 58: Γωνία µισής ισχύος ελικοειδούς κεραίας στον αξονικό ρυθµό σε σχέση
µε το µήκος και την περιφέρεια της έλικας.
Παραδείγµατα
1)Αν θέλουµε ελικοειδή κεραία µε άνοιγµα 300 µπορούµε να έχουµε
N
S
λ
= 3 .Για Ν=3 σπείρες η πρώτη επιλογή δίνει γωνία:
S
−1  0.73 
0
 ⇒ α = 31
 = tan 
C
1
.
2


 
και στη 2η περίπτωση:
S
α = tan −1   = tan −1 (1) ⇒ α = 450
C 
α = tan −1 
C
λ
= 1.2 και N
S
λ
= 2 .2 ή
C
λ
= 1 και
77
2)Για άνοιγµα 500 έχουµε:
C
S
α) = 1.2 και N = 0.75
λ
β)
C
λ
λ
= 0.8 και N
S
λ
= 1 .6
3)Για Ν=10 σπείρες:
C
S 0.75
 0.075 
0
α) = 1.2 και =
= 0.075 .Γωνία α = tan −1 
 = 3 .5
λ
λ 10
1
.
2


C
S 1 .6
 0.16 
0
= 0.16 .Γωνία α = tan −1 
β) = 0.8 και =
 = 11.3 .
λ
λ 10
 0 .8 
Κατασκευή ελικοειδούς κεραίας.
Στη πράξη οι κεραίες κατασκευάζονται από σωληνωτό αγωγό µε διάµετρο d=0.02λ,απόσταση S =
διάµετρο D =
απόσταση
λ
λ
4
λ
4
και
.Το επίπεδο γείωσης έχει διαστάσεις της τάξης του µήκους κύµατος και η πρώτη σπείρα απέχει
απ’τη γείωση. Στο σχ.59 φαίνεται το διάγραµµα ακτινοβολίας µιας κεραίας µε 10 σπείρες και
8
γίνεται σύγκριση των θεωρητικών και πειραµατικών τιµών. Πολλές φορές αντί της οµοιόµορφης ελικοειδούς
κεραίας χρησιµοποιούνται έλικες µε αυξανόµενη, µειούµενη ή αυξοµειούµενη διάµετρο. Τέτοιες κεραίες
παρουσιάζουν µεγαλύτερο εύρος ζώνης συχνοτήτων και φαίνονται στο σχ.60.Τέλος αν θέλουµε ν’αυξήσουµε
την κατευθυντικότητα µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε µια συστοιχία από ελικοειδής κεραίες σε κατάλληλη
απόσταση και τροφοδοσία. Η ελικοειδής κεραία είναι πολύ απλή στη κατασκευή και έχει µερικές
ενδιαφέρουσες ιδιότητες όπως µεγάλου εύρους και αντίσταση και ακτινοβολία κυκλικής πόλωσης. Χρειάζεται
απλό κύκλωµα τροφοδοσίας και τα χαρακτηριστικά ακτινοβολίας εύκολα υπολογίζονται. Έχει δεξιόστροφη ή
αριστερόστροφη κυκλική πόλωση ανάλογα µε το τύλιγµα της έλικας.
Σχ. 60: Ελικοειδής κεραία
µε
α.αυξανόµενη
β.ελαττούµενη
Σχ. 59
γ.αυξοελαττούµενη
διάµετρο
Συνήθως κατασκευάζονται από έλικα µε οµοιόµορφη
διάµετρο και λειτουργούν σε συνδυασµό µε τεχνητό
έδαφος ή αντηχείο. Όπως αναφέρθηκε προηγουµένως κεραίες µε οµοιόµορφη διάµετρο έλικας
78
χρησιµοποιούνται για αύξηση του εύρους ζώνης και βελτίωση των χαρακτηριστικών ακτινοβολίας. Μια τυπική
κατασκευή µε οµοιόµορφη έλικα φαίνεται στο σχ.61.
Σχ. 61: Μηχανική διάταξη µιας έλικας
µε αντηχείο για 600-1100 MHz
Η έλικα τερµατίζεται σε κυκλικό αντηχείο αντί για το συνηθισµένο τεχνητό έδαφος, για να ελαττωθεί η
ακτινοβολία προς τα πίσω και να βελτιωθεί η απολαβή της κεραίας. Η κεραία είναι σχεδιασµένη για να
λειτουργεί στα UHF από 650-1100MHz.Οι διαστάσεις µπορεί να σχεδιαστούν και για άλλες συχνότητες. Η
έλικα τροφοδοτείται µε οµοαξονικό καλώδιο στο κάτω άκρο του αντηχείου. Ο αγωγός της έλικας
κατασκευάζεται από σωληνωτό αγωγό ή επίπεδο αγωγό που στηρίζεται σε διηλεκτρικό κύλινδρο. Το κεντρικό
µηχανικό στήριγµα µπορεί να είναι από µέταλλο ή διηλεκτρικό.
∆ιαφορετικοί τύποι αξονικού ρυθµού ελικοειδούς κεραίας
Περιληπτικά θα αναφερθούν µερικοί άλλοι τύποι ελικοειδούς κεραίας. Στο σχ.62(α) έχουµε τη συνηθισµένη
έλικα µε οµοιόµορφη διάµετρο και επίπεδη γείωση. Στο σχ.62 φαίνονται µερικοί άλλοι τρόποι τροφοδοσίας.
Στο (β) η γείωση είναι αντί για επίπεδη κωνική. Οι τύποι (γ) και (δ) έχουν αγωγό που συµπίπτει µε τον άξονα
της έλικας. Η επίδραση του αγωγού αυτού δεν είναι µεγάλη επειδή η συνιστώσα του πεδίου κατά µήκος του
άξονα είναι µικρή. Η ισοσταθµισµένη έλικα του (ε) δηµιουργεί αντιθέτου τύπου κυκλική πόλωση από τα δύο
άκρα της ενώ αυτή του (ζ) δηµιουργεί του ίδιου τύπου και από τα δύο άκρα. Οι τύποι (η),(θ),(ι) είναι
παραλλαγές µε διάφορες έλικες µε την ίδια ή διαφορετική διάµετρο. Υπάρχει µεγάλη ποικιλία από
ανοµοιόµορφες έλικες ή αυξανόµενης ή ελαττούµενης διαµέτρου έλικες. Αυτές µπορούν να οµαδοποιηθούν
στις ακόλουθες κατηγορίες:
1)α σταθερό αλλά D και S µεταβαλλόµενα
2)D σταθερό αλλά α και S µεταβαλλόµενα
3)S σταθερό αλλά α και D µεταβαλλόµενα
Μπορεί να έχουµε βαθµιαία ελάττωση ή αυξοελαττούµενη διάµετρο. Υπάρχουν ακόµη µερικοί άλλοι τύποι
ελίκων µε ανοµοιόµορφη διάµετρο που δείχνει το σχ.64.Στο (α) υπάρχει οµοιόµορφο τµήµα µε τα δύο να έχουν
ανοµοιόµορφη διάµετρο. Στο (β) η έλικα έχει επίπεδο αγωγό ο οποίος βαθµιαία λεπτύνει προς το άκρο
τροφοδοσίας και έχει σταθερό πάχος στο ανοικτό άκρο. Στο (γ) έχουµε βαθµιαία λέπτυνση του επίπεδου
αγωγού µε βαθµιαία αύξηση του D.Στο (δ) έχουµε βαθµιαία λέπτυνση της διαµέτρου του αγωγού και της
έλικας. Στο (ε) λέπτυνση µόνο της διαµέτρου του αγωγού. Εφόσον τα χαρακτηριστικά του αξονικού ρυθµού
της έλικας είναι σχετικά ανεπηρέαστα από µικρές αλλαγές στις διαστάσεις, τότε και η επίδραση των παραπάνω
µικρών διαφορών από οµοιόµορφη έλικα δεν είναι µεγάλη.
79
Μια ενδιαφέρουσα εφαρµογή του αξονικού ρυθµού της έλικας είναι η δηµιουργία γραµµικής πόλωσης. Στο
σχ.65(α) φαίνονται δυο όµοιες έλικες η µια µε δεξιόστροφη κυκλική πόλωση και η άλλη µε αριστερόστροφη
κυκλική πόλωση που συνδυάζονται για να δώσουν στον άξονα γραµµική πόλωση. Αν το αποτέλεσµα είναι
κύµα µε κάθετη πόλωση τότε γυρνώντας την µια έλικα κατά 1800 γύρω από τον άξονά της, το επίπεδο πόλωσης
γίνεται οριζόντιο. Ακόµα µια µέθοδος για επίτευξη γραµµικής πόλωσης κατά τη διεύθυνση του άξονα είναι να
συνδέσουµε σε σειρά µια δεξιόστροφη και µια αριστερόστροφη έλικα όπως στο σχ.65(β).
80
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Πρόβληµα 24.Να κατασκευαστεί διάγραµµα της κατευθυντικότητας D ελικοειδούς κεραίας συναρτήσει του
C
ολικού µήκους για τιµές = 0.9,1.1,1.3 και 1.5.Υποτίθεται ότι HPH=HPE.
λ
Πρόβληµα 25.Θέλουµε να κατασκευάσουµε ελικοειδή κεραία µε άνοιγµα µισής ισχύος 400.Αν η γωνία κλίσης
είναι α=12.60 και η περιφέρεια µιας σπείρας είναι λ στη µέση συχνότητα των 476 MHz να υπολογιστούν:
α)Ο αριθµός των σπειρών
β)Η κατευθυντικότητα
γ)Το εύρος ζώνης
δ)Η αντίσταση εισόδου για τη µεγαλύτερη συχνότητα.
Κεραίες Yagi-Uda
Για την αύξηση της κατευθυντικότητας, χρησιµοποιούµε στοιχειοκεραίες όπου τα στοιχεία τροφοδοτούνται
άµεσα µε κατάλληλα ρεύµατα. Αν έχουµε µια γραµµική στοιχειοκεραία αποτελούµενη από παράλληλα δίπολα
τα οποία δεν τροφοδοτούνται όλα άµεσα τότε η κεραία ονοµάζεται παρασιτική. Τα δίπολα που δεν
τροφοδοτούνται απευθείας είναι γνωστά σαν παρασιτικά. Αυτά τροφοδοτούνται επαγωγικά απ’τα δίπολα που
τροφοδοτούνται άµεσα. Αν έχουµε π.χ ένα ενεργό άµεσα τροφοδοτούµενο δίπολο και ένα παρασιτικό το
διάγραµµα ακτινοβολίας του θα είναι το εξής:
Σχ. 66: Μορφή διαγράµµατος ακτινοβολίας στοιχειοκεραίας αποτελούµενης από
ένα ενεργό και ένα παρασιτικό δίπολο.
Κατόπιν πράξεων προκύπτει ότι ο παράγοντας διάταξης της κεραίας F(θ) θα είναι:
81
Z 
F (θ ) = 1 −  21 e jβd cosθ
(1)
 Z 22 
Η σχέση (1) καθορίζει ότι ο παράγοντας διάταξης εξαρτάται από την απόσταση µεταξύ των δίπολων και απ’τις
αντιστάσεις Ζ21 και Ζ22.Οι αντιστάσεις αυτές είναι συνάρτηση της απόστασης d και του µήκους των δίπολων.
Z
Το µήκος των δίπολων είναι µια κρίσιµη παράµετρος. Στο σχ.67 φαίνεται η τιµή του λόγου 21 συναρτήσει
Z 22
του µήκους και της απόστασης.
Σχ. 67: ∆ιάγραµµα µεταβολής του λόγου –Ζ21/Ζ22 µιας κεραίας Yagi-Uda.
Είναι εύκολο να δούµε ότι το µήκος του ενός δίπολου µπορεί ν’αλλάξει εντελώς την µορφή του διαγράµµατος
I
ακτινοβολίας. Για παράδειγµα έστω ότι έχουµε κεραία µε µήκος 1ου δίπολου 1 = 0.474 .Όταν το µήκος του 2ου
λ
δίπολου είναι
I2
I2
λ
= 0.452 και η απόσταση είναι d = 0.15λ τότε έχουµε: −
Z 21
= 0.727∠ − 164 0 .Αντίθετα για
Z 22
Z 21
= 0.605∠150 0 .Στην 1η περίπτωση το διάγραµµα ακτινοβολίας
λ
Z 22
έχει τη µορφή του σχήµατος 68.Στη 2η περίπτωση έχει τη µορφή του σχήµατος 69.
= 0.502 και την ίδια απόσταση έχουµε: −
Σχ. 68: Κεραία Yagi-Uda µε ένα κατευθυντήρα
82
Παρατηρούµε ότι αν το µήκος του παρασιτικού δίπολου είναι µεγαλύτερο ή µικρότερο του ενεργού, το
παρασιτικό ονοµάζεται ανακλαστήρας και ο κύριος λοβός εµφανίζεται προς την πλευρά του ενεργού δίπολου.
Στην αντίθετη περίπτωση το παρασιτικό δίπολο λέγεται κατευθυντήρας και ο κύριος λοβός εµφανίζεται προς
την πλευρά του. Με χρήση κατευθυντήρα και ανακλαστήρα όπως στην άσκηση που δίνεται, αυξάνουµε την
κατευθυντικότητα της κεραίας ακόµα περισσότερο. Η µέγιστη τιµή κατευθυντικότητας µιας κεραίας Yagi-Uda
µε 3 δίπολα µπορεί να φτάσει την τιµή των 9db.
Η βέλτιστη απόσταση µεταξύ κατευθυντήρα-ενεργού και ενεργού-ανακλαστήρα κυµαίνεται µεταξύ 0.15λ και
0.25λ.
Ο ανακλαστήρας είναι 5% µεγαλύτερος και ο κατευθυντήρας 5% µικρότερος απ’το ενεργό δίπολο. Η παρουσία
των δύο παρασιτικών δίπολων επηρεάζει το ενεργό δίπολο µε αποτέλεσµα την µείωση της αντίστασης εισόδου
του στα 26Ω.
Οι κεραίες Yagi-Uda µε ένα ενεργό δίπολο, ένα ανακλαστήρα και πολλούς κατευθυντήρες έχουν γίνει
αντικείµενο µελέτης µέχρι σήµερα. Μια τέτοια κεραία φαίνεται στο σχ.70.
83
Σχ. 70: Γενική µορφή µιας κεραίας Yagi-Uda.
Όσο οι κατευθυντήρες αποµακρύνονται από το ενεργό δίπολο τόσο µειώνεται το ρεύµα που εµφανίζουν. Η
τοποθέτηση κατευθυντήρων βελτιώνει την κατευθυντικότητα της κεραίας, αλλά πέρα από έναν ορισµένο
αριθµό η βελτίωση είναι πολύ µικρή. Στο διάγραµµα του σχ.71 φαίνεται ο συνολικός αριθµός των δίπολων µιας
κεραίας Yagi-Uda συναρτήσει της επιδιωκόµενης απολαβής (gain).Επίσης παρατίθεται ένας πίνακας που δίδει
τις αντιπροσωπευτικότερες τιµές µε τις οποίες µπορούµε να κατασκευάσουµε µια κεραία Yagi-Uda. Όπως
παρατηρούµε τα ρεύµατα των παρασιτικών δίπολων µειώνονται όσο αποµακρυνόµαστε από το ενεργό δίπολο.
Στη πράξη η κεραία Yagi που θα κατασκευαστεί γίνεται από έναν άξονα αλουµινίου, όπου επάνω του
τοποθετούνται τα δίπολα. Εκτός από το ενεργό δίπολο τα άλλα δεν είναι απαραίτητο να αποµονωθούν από τον
άξονα. Στις πιο πολλές περιπτώσεις το ενεργό δίπολο είναι πτυσσόµενο για λόγους αύξησης της αντίστασης
εισόδου.
Το µικρό κόστος και η ευκολία κατασκευής έχουν καταστήσει τις κεραίες Yagi τις περισσότερο
χρησιµοποιούµενες για τις περιοχές συχνοτήτων HF,VHF και UHF.
84
Πρόβληµα 24: Να σχεδιασθεί κεραία που θα χρησιµοποιηθεί στα 70ΜΗz µε εξίσου καλή απόδοση προς την
βόρεια και την νότια κατεύθυνση που ακτινοβολεί, όµως, πολύ λίγη ενέργεια προς τις κατευθύνσεις ανατολική
και δυτική. Ο παράγοντας ταχύτητας είναι 0.8.Επίσης να σχεδιασθεί η ίδια κεραία να λειτουργεί στα
300ΜΗz,ακτινοβολώντας µόνο κατά την βόρεια κατεύθυνση µε τον παράγοντα ταχύτητας να είναι 0.75 για τα
στοιχεία της κεραίας και 1 για τον χώρο µεταξύ των στοιχείων.
Λύση
Από την (1) έχουµε:fλ=kC⇒ 70 ⋅10 6 λ = 0,8 ⋅ 3 ⋅108 ⇒ λ = 3,42m .
85
Όµως έχουµε κεραία Ηertz οπότε το µήκος της θα είναι:
λ
= 1,71m .
2
Για την δεύτερη κεραία τώρα έχουµε πάλι από την (1) για τα στοιχεία της κεραίας:
300 ⋅10 6 λ = 0,75 ⋅ 3 ⋅10 8 ⇒ λ = 0,75m .
Το µήκος του δίπολου θα είναι:
λ
= 0,375m .
2
Το µήκος του ανακλαστήρα θα είναι:
LR =
λ
2
Το µήκος του κατευθυντήρα θα είναι:
LD =
λ
+ 0,05
− 0,05
λ
2
= 0,375 + 0,0319 = 0,3937 m
λ
= 0,3431m
2
2
Ακολουθεί ο υπολογισµός των αποστάσεων µεταξύ των παρασιτικών στοιχείων και του δίπολου. Αρχικά
υπολογίζουµε από την (1) το νέο λ στον χώρο:
300 ⋅10 6 λ = 1 ⋅ 3 ⋅108 ⇒ λ = 1m
Απόσταση οδηγούµενου στοιχείου µε ανακλαστήρα:
0,15λ = 0,15 ⋅1 = 1m
Απόσταση οδηγούµενου στοιχείου µε κατευθυντήρα:
0,1λ = 0,1 ⋅1 = 0,1m
Πρόβληµα 25:Κεραία Yagi µε 5 κατευθυντήρες και ένα ανακλαστήρα διεγείρει την είσοδο ενός δέκτη Τ.V µε
σήµα στη συχνότητα f=200MHz.Το ηλεκτροµαγνητικό πεδίο του ποµπού στην περιοχή του δέκτη έχει ένταση
Ε=1mV/m.Η αντίσταση εισόδου του δέκτη είναι Rεισ=300 Ω.Ζητείται να υπολογιστεί η ισχύς και η τάση, που
δίνει η κεραία στο δέκτη.
Λύση:
Το κατευθυντικό κέρδος µιας κεραίας Yagi µε 5 κατευθυντήρες είναι:d=g=2,5ν=2,5×5=12,5=11dB.
Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=1,5m.Η ενεργός επιφάνεια της κεραίας είναι:
dλ2
Α=
= 2,24m 2 .
4π
Η επιφανειακή πυκνότητα ισχύος του πεδίου που εκπέµπει ο ποµπός, στην περιοχή του δέκτη είναι:
(
)
2
E2
10 −3
NΠ =
=
= 1,3 nW m 2 .
2Z κ 2 × 120π
Η ισχύς που δίνει η κεραία στο δέκτη της τηλεόρασης δίνεται από τη σχέση:
P
Α = r ⇒ Pr = 3nW .
NΠ
Από την ισχύ που παίρνει ο δέκτης , υπολογίζεται ότι η τάση στην είσοδό του είναι:
V = Pr ⋅ Rεισ = 1mV .
Κατοπτρική κεραία
Όταν προσεγγίσουµε τα εκατοστοµετρικά µήκη κύµατος οι δυνατότητες σχεδίασης κεραίας αλλάζουν
δραστικά. Σε προηγούµενες κεραίες έχει βρεθεί ότι όσο πιο µεγάλη είναι η στοιχειοκεραία σε σχέση µε το
µήκος κύµατος τόσο πιο µικρό είναι το άνοιγµα της δέσµης. Σε χαµηλές συχνότητες π.χ δεν είναι δυνατή η
κατασκευή στοιχειοκεραίας µε διαστάσεις µεγαλύτερες από ένα ή δυο µήκη κύµατος. Σε εκατοστοµετρικά
µήκη κύµατος όµως είναι δυνατό να κατασκευαστούν κεραίες µε µικρό άνοιγµα δέσµης-και συνεπώς µεγάλης
86
κατευθυντικότητας-που βρίσκουν εφαρµογή σε τηλεπικοινωνίες µεγάλων αποστάσεων, ραντάρ ισχυρής
διακριτικής ικανότητας και ραδιοζεύξη point to point.Οι απαιτήσεις µιας τέτοιας κεραίας για ραδιοζεύξη είναι
γενικά απλές-µεγάλο κέρδος και µικρό άνοιγµα δέσµης στο οριζόντιο και κάθετο επίπεδο. Για ραντάρ οι
απαιτήσεις ποικίλουν και είναι πολύ πιο αυστηρές. Ανάλογα µε την εφαρµογή η δέσµη του ραντάρ µπορεί να
έχει µικρό άνοιγµα δέσµης και στα δύο επίπεδα ή µόνο στο ένα από τα δύο ή να έχει κάποιο άλλο ειδικό σχήµα
και σε όλες τις περιπτώσεις οι δευτερεύοντες λοβοί πρέπει να είναι όσο το δυνατόν µικρότεροι.
Έχει αποδειχθεί ότι αν µια διατοµή έχει µέγιστη διάσταση D σε οποιοδήποτε επίπεδο, τότε η ελάχιστη γωνία Θ
(ακτίνια) κατά την οποία η ακτινοβολία µπορεί να συγκεντρωθεί σ’αυτό το επίπεδο είναι κατά προσέγγιση
Θ=
λ
(1).∆ιατοµή εδώ είναι η επίπεδη επιφάνεια µέσα από την οποία η ακτινοβολία της κεραίας εκπέµπεται.
D
Οπότε είναι δυνατή η κατασκευή κεραίας µεγάλης κατευθυντικότητας που δεν είναι δυνατή για µεγάλα µήκη
κύµατος.
Ανακλαστήρες
Η απλούστερη κεραία ανακλαστήρα αποτελείται από δύο µέρη:
1.Την ανακλαστική επιφάνεια η οποία είναι πολύ µεγάλη σε σχέση µε το µήκος κύµατος και
2.Την κεραία διέγερσης ή τροφοδότησης, η οποία είναι µικρή.
Για διατοµές µεγαλύτερες των δύο µηκών κύµατος µικρότερη γωνία ανοίγµατος δέσµης για δεδοµένη διατοµή
µπορεί να επιτευχθεί µε ανακλαστήρα παραβολικού σχήµατος. Ένας τέτοιος ανακλαστήρας είναι αυτός του
σχήµατος 72.
Σχ. 72: Παραβολικός ανακλαστήρας
Το σηµείο F είναι σταθερό σε σχέση µε την παραβολή και ονοµάζεται εστία. Η απόσταση OF είναι η εστιακή
απόσταση. Όλες οι ακτίνες που προέρχονται από µια σηµειακή πηγή στο σηµείο F ανακλώνται από τον
καθρέπτη σαν µια δέσµη παράλληλη του OS,του άξονα της παραβολής. Επίσης η διαδροµή όλων των ακτίνων
είναι η ίδια. Για παράδειγµα στο σχήµα µας,FP1+P1N1=FP2+P2N2.Οπότε ο σκοπός της παραβολής είναι να
µετατρέψει το σφαιρικό µέτωπο που προέρχεται από το εστιακό σηµείο σε επίπεδο µέτωπο στο στόµιο της
παραβολής όπως φαίνεται στο σχ.73.Το τµήµα της ακτινοβολίας από το εστιακό σηµείο που δεν ανακλάται από
τον καθρέπτη συνεχίζει σαν σφαιρικό µέτωπο το οποίο αποκλίνει από την κύρια ακτινοβολία. Αυτή η ισχύς
είναι απώλεια. Μπορεί να αφαιρεθεί αν θωρακιστεί ένα µέρος της πηγής, χάνοντας όµως το κεντρικό τµήµα της
κύριας ακτινοβολίας.
87
Σχ. 73: Ανάκλαση µετώπων από παραβολικό καθρέπτη: (αριστερά) µε
ισοτροπική πηγή στην εστία, (δεξιά) µε θωρακισµένο ένα µέρος της πηγής.
Παραβολικοί ανακλαστήρες
Αν περιστραφεί η παραβολή του σχ.72 γύρω από τον άξονα OS,θα σχηµατισθεί µια επιφάνεια που ονοµάζεται
παραβολοειδές. Ο ανακλαστήρας που προκύπτει παράγει παράλληλη δέσµη µε κυκλική διατοµή. Αυτή η
ιδιότητα χρησιµοποιείται και στα φανάρια των αυτοκινήτων. Σε µικροκυµατικές συχνότητες το µήκος κύµατος
δεν είναι αµελητέο σε σχέση µε τις διαστάσεις του στοµίου και µια σηµειακή πηγή δεν είναι στη πράξη
πραγµατοποιήσιµη. Κάτω από αυτές της συνθήκες ο παραβολικός ανακλαστήρας προσφέρει δέσµη η οποία
είναι ως ένα βαθµό αποκλίνουσα και δεν µπορεί να υπολογιστεί µε την γεωµετρική οπτική. Το διάγραµµα
ακτινοβολίας της πηγής και ανακλαστήρα δίνει ένα στενό κύριο λοβό κατά τη διεύθυνση του άξονα του
ανακλαστήρα. Επίσης το διάγραµµα ακτινοβολίας περιλαµβάνει και µικρούς δευτερεύοντες λοβούς. Με την
προϋπόθεση ότι ο ανακλαστήρας ακτινοβολείτε οµοιόµορφα, δηλαδή το πλάτος και η φάση του πεδίου είναι
σταθερά σε όλη την επιφάνεια, µπορεί να αποδειχθεί ότι η απολαβή G για διάµετρο διατοµής D σε σχέση µε το
δίπολο είναι:
2
D
G = 6 
(2)
λ
Αυτό προϋποθέτει ότι η διάµετρος D είναι αρκετά µεγάλη σε σχέση µε το µήκος κύµατος λ. Για παράδειγµα αν
ένα παραβολοειδές έχει διάµετρο D=10λ θα έχει απολαβή G=600≅28db σε σχέση µε το δίπολο. Το διάγραµµα
D
.Η εξάρτησή του µε τη γωνία ανοίγµατος φαίνεται στο
ακτινοβολίας είναι επίσης συνάρτηση του λόγου
λ
σχ.75 το οποίο δίνει θεωρητικά διαγράµµατα ακτινοβολίας για ανακλαστήρα µε διάµετρο D=10λ.Στα σχήµατα
φαίνονται και δευτερεύοντες λοβοί από τους οποίους ο µεγαλύτερος έχει θεωρητική τιµή 13% του κύριου
λοβού ή SLL=17,6db.
Στη πράξη η ακτινοβολία δεν είναι οµοιόµορφη αλλά ελαττώνεται προοδευτικά προς το στόµιο. Η κατανοµή
εξαρτάται από τη µέθοδο τροφοδοσίας του ανακλαστήρα. Μια τυπική µέθοδος φαίνεται στο σχ.74 και
αποτελείται από µια διάταξη δίπολου µε ανακλαστήρα όπου ο ανακλαστήρας είναι µπροστά από το ενεργό
δίπολο για να εµποδίζει την κατευθείαν ακτινοβολία µπροστά από το δίπολο. Αυτός ο τρόπος τροφοδοσίας
δίνει άνοιγµα δέσµης περίπου 25% µεγαλύτερο από τη θεωρητική τιµή του σχ.75 όπου η γωνία µισής ισχύος
0
 74λ 
είναι περίπου 
 στο επίπεδο του δίπολου και
 D 
0
 66λ 
 στο κάθετο επίπεδο του δίπολου. Στη πράξη έχει

 D 
βρεθεί ότι το άνοιγµα δέσµης για τους περισσότερους τρόπους τροφοδοσίας κυµαίνεται µεταξύ (1.2 ± 0.2 )
ακτίνια. Όταν µεγαλώνει το άνοιγµα δέσµης ελαττώνεται η απολαβή,
λ
D
88
συνήθως κατά 65% της τιµής που δίνει η εξίσωση (2).Η ελάττωση της ακτινοβολίας στο στόµιο έχει και ένα
σηµαντικό πλεονέκτηµα. Ελαττώνει το πλάτος των δευτερευόντων λοβών. Πρακτικά αυτό µπορεί να γίνει
τουλάχιστον µέχρι 20db κάτω του κύριου λοβού. Ένα παραβολοειδές µε δεδοµένη διατοµή µπορεί να
σχεδιαστεί µε µεγάλη ή µικρή εστιακή απόσταση όπως δείχνει το σχ.76:
Σχ. 77: Παραβολικός κυλινδρικός
ανακλαστήρας
Αν η εστιακή απόσταση είναι µικρή ώστε η εστία να βρίσκεται µέσα από το επίπεδο του στοµίου (σχ.76
(α)),τότε θα είναι δύσκολο να βρεθεί πηγή που να δίνει οµοιόµορφη ακτινοβολία σε τόσο µεγάλη γωνία. Από
την άλλη όµως µε µεγάλη εστιακή απόσταση όπως στο σχ.76(γ) , ίσως καταστεί δύσκολη η εστίαση όλης της
ακτινοβολίας από την πηγή στον καθρέπτη. Συνήθως η διάταξη που δίνει µέγιστη απολαβή είναι αυτή του
σχ.76(β) η εστία της οποίας βρίσκεται στο επίπεδο του ανοίγµατος του κατόπτρου. Η γεωµετρία της παραβολής
1
µας δείχνει ότι όταν η εστία βρίσκεται στο επίπεδο του ανοίγµατος, η εστιακή απόσταση είναι ίση µε το
της
4
διαµέτρου του ανοίγµατος. Η δέσµη που δηµιουργείται απ’το παραβολοειδές έχει περίπου το ίδιο πάχος στο
επίπεδο του δίπολου, όσο και στο κάθετο στο δίπολο επίπεδο και το σχήµα της δέσµης είναι σαν µολύβι.
Κάποιος βαθµός ρύθµισης του σχήµατος της δέσµης είναι δυνατό να επιτευχθεί αφαιρώντας τµήµατα από το
παραβολοειδές. Έτσι όµως επιτυγχάνεται µικρή σχετικά ρύθµιση.
Παραβολικός κυλινδρικός ανακλαστήρας
Το σχ.77 δείχνει ένα παραβολικό κυλινδρικό ανακλαστήρα. Αν µια γραµµική πηγή τοποθετηθεί κατά µήκος της
εστιακής γραµµής (FOCAL LINE) ώστε ο ανακλαστήρας να ακτινοβολείτε οµοιόµορφα τότε ο ανακλαστήρας
θα εστιάσει τη δέσµη στο κάθετο επίπεδο.
Το θεωρητικό άνοιγµα δέσµης είναι λίγο πιο µικρό απ’αυτό του παραβολοειδούς και για διατοµή ίση µε 10λ
αυτό δίνεται από το σχ.78:
89
Σχ. 78: ∆ιάγραµµα ακτινοβολίας παραβολικού
κυλίνδρου διατοµής ίση µε 10λ.
Το σχ.79 δείχνει δυο πρακτικές µορφές του παραβολικού κυλίνδρου:
Το 79(α) χρησιµοποιεί σαν πηγή µια στοιχειοσειρά από δίπολα και το διάγραµµα ακτινοβολίας του φαίνεται
στο σχ.79(β).Η απολαβή αυτής της κεραίας µπορεί να βρεθεί κατά προσέγγιση από τη σχέση:
ab
(3)
G = 7 .7 2
λ
όπου a και b η µεγάλη και µικρή διάσταση του ανοίγµατος αντίστοιχα. Στο σχ.79(γ) φαίνεται ένας µικρός
παραβολικός κύλινδρος κλεισµένος µεταξύ δυο παράλληλων επίπεδων πλακών. Αυτός ο τύπος ανακλαστήρα
ονοµάζεται παραβολικός ανακλαστήρας τύπου “cheese”.Η κεραία τροφοδοτείται από ένα ηλεκτρόδιο που
συνδέεται στο άκρο µιας οµοαξονικής γραµµής. Αυτή η κεραία θα δώσει µια πολύ λεπτή δέσµη στο οριζόντιο
επίπεδο και µεγάλο άνοιγµα στο κατακόρυφο. Αυτού του τύπου οι κεραίες χρησιµοποιούνται σε ραντάρ
πλοίων.
Τροφοδοσία παραβολικού κατόπτρου
Υπάρχουν πολλοί τρόποι τροφοδοσίας του κατόπτρου. Ο πιο απλός είναι ένα δίπολο που τροφοδοτείται από
οµοαξονικό καλώδιο και έχει ένα µικρό ανακλαστήρα µπροστά για να αποτρέπει την κατευθείαν ακτινοβολία,
όπως φαίνεται στο σχ.74.Αυτός ονοµάζεται δευτερεύον ανακλαστήρας ή υποανακλαστήρας. Μπορεί για το
σκοπό αυτό να χρησιµοποιηθεί ένα παρασιτικό δίπολο που τοποθετείται σε απόσταση
λ
8
ενεργό δίπολο ή να χρησιµοποιηθεί επίπεδος ανακλαστήρας σε απόσταση περίπου 0.4λ.
Το σχ.80 δείχνει τυπικές περιπτώσεις τροφοδότησης µε κυµατοδηγό.
µπροστά από το
90
Στο 80(α) η ισχύς πηγαίνει µέσω κυµατοδηγού και ακτινοβολείτε από µια χοάνη. Στο 80(β) η ισχύς από
κυµατοδηγό τροφοδοτεί το πρώτο από τα δύο δίπολα το οποίο ακτινοβολεί την ενέργεια. Τα δίπολα
στηρίζονται όπως φαίνεται σε αγώγιµη πλάκα η οποία είναι κάθετη του ηλεκτρικού πεδίου και δεν επηρεάζει
την ακτινοβολία. Ο κυµατοδηγός παίρνει το σχήµα που φαίνεται για καλύτερη προσαρµογή. Μια πιο απλή
τροφοδοσία µε ικανοποιητικά αποτελέσµατα µπορεί να γίνει αν αντί του δίπολου χρησιµοποιηθεί ένας µικρός
επίπεδος ανακλαστήρας όπως στο σχ.80(γ).Η τοποθέτηση του µικρού ανακλαστήρα ρυθµίζεται για να δώσει
την επιθυµητή πόλωση. Στο σχ.63(α) έχουµε οριζόντια πόλωση ενώ στα (β) και (γ) έχουµε κάθετη πόλωση.
Τροφοδοσία παραβολικού κυλίνδρου
Η κεραία τύπου cheese του σχ.79(γ) έχει µεγάλη χρήση σε εφαρµογές όπου η δέσµη πρέπει να έχει µικρό
άνοιγµα στο ένα επίπεδο και µεγάλο άνοιγµα στο άλλο. Μια συνηθισµένη τροφοδοσία γι’αυτές τις κεραίες
είναι η “Hoghorn” του σχ.81,µια µορφή χοανοειδούς κεραίας. Ο κυµατοδηγός ανοίγει στα άκρα σαν χοάνη
κλειστή από µπροστά και µε άνοιγµα στη πλευρά BC.
91
Η ακτινοβολία από τον κυµατοδηγό ανακλάται στη παραβολική πλευρά AC της οποίας η εστία είναι το σηµείο
F και η δέσµη βγαίνει από την BC.Η Hoghorn σε συνδυασµό µε την Cheese αποτελούν µια σταθερή και
συµπαγή κεραία. Η Hoghorn µπορεί επίσης να τροφοδοτήσει και κοµµένο παραβολοειδές. Μια cheese που
τροφοδοτείται από µια hoghorn έχει παράλληλη πόλωση µε τις επίπεδες πλευρές ενώ στη περίπτωση που η
τροφοδοσία γίνεται µε ηλεκτρόδιο όπως το σχ.79(γ) η πόλωση είναι κάθετη των επίπεδων πλευρών. Ανάλογα
µε τις απαιτήσεις του συστήµατος χρησιµοποιείται και η ανάλογη πόλωση. Όταν η πόλωση είναι παράλληλη µε
τις επίπεδες πλευρές ισχύουν οι περιορισµοί στις διαστάσεις όπως και για ορθογώνιους κυµατοδηγούς σε ρυθµό
ΤΕ10,δηλαδή η απόσταση µεταξύ των δύο επίπεδων πλευρών της cheese πρέπει να είναι µεγαλύτερη από
λ
.
2
Για πόλωση κάθετη των επίπεδων πλευρών δεν υπάρχει περιορισµός στην απόσταση µεταξύ των πλευρών. Το
σχ.82 δείχνει ένα είδος τροφοδοσίας µε κυµατοδηγό για κάθετη πόλωση. Μια λεπτή cheese µπορεί να
χρησιµοποιηθεί σαν οµοιόµορφη γραµµική πηγή τροφοδότησης ενός κυλινδρικού ανακλαστήρα, πράγµα που
φαίνεται στο ίδιο σχήµα. Αυτός ο συνδυασµός χρησιµοποιείται σε περιπτώσεις όπου το απαιτούµενο άνοιγµα
του κατόπτρου είναι της τάξης των 10λ.
Σχ. 82: (α)Τροφοδοτούµενη cheese , (β) Παραβολικός κύλινδρος από κυµατοδηγό
µε cheese σαν γραµµική πηγή.
Για µεγαλύτερους σε µέγεθος παραβολικούς κυλίνδρους χρησιµοποιούνται σχισµοκεραίες για τροφοδοσία.
Στοιχειοκεραία σχισµών µπορεί να κατασκευαστεί κόβοντας κατάλληλες σχισµές κατά µήκος του κυµατοδηγού
που διοχετεύει ισχύ (σχ.83).Οι σχισµές στα τοιχώµατα του κυµατοδηγού που διακόπτουν ρευµατική ροή
συµπεριφέρονται σαν µαγνητικά δίπολα και ακτινοβολούν ισχύ. Στο σχ.83 φαίνονται δυο τύποι σχισµών που
ακτινοβολούν. Ανάλογα µε τις απαιτήσεις της εφαρµογής χρησιµοποιείται και ο κατάλληλος τύπος σχισµής,
εφόσον ο ένας τύπος δίνει κύµα µε οριζόντια πόλωση και ο άλλος µε κάθετη πόλωση.
Σχ.83: (α) Παραβολικός κύλινδρος µε σχισµοκεραία σαν γραµµική πηγή , (β)
Ακτινοβολούµενες σχισµές σε κυµατοδηγό όπου κόβονται γραµµές ρευµατικής
ροής.
Πρωτεύοντες και δευτερεύοντες ανακλαστήρες
Για επιτυχή σχεδίαση ενός συστήµατος κεραίας απαιτείται προσεκτική εργασία στη µέτρηση της κατανοµής
του πλάτους και της φάσης στον πρωτεύοντα και δευτερεύοντα ανακλαστήρα. Όταν χρησιµοποιείται κύρια
πηγή για την τροφοδότηση του παραβολοειδούς η ισοφασική επιφάνεια στη περιοχή όπου θα τοποθετηθεί
δευτερεύων ανακλαστήρας πρέπει να είναι σφαιρική. ∆ιαφορετικά δεν θα επιτευχθεί οµοιόµορφη κατανοµή
φάσης στο στόµιο του ανακλαστήρα και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσµα το άνοιγµα του διαγράµµατος
92
ακτινοβολίας και την αύξηση του πλάτους των δευτερευόντων λοβών. Επίσης το διάγραµµα ακτινοβολίας του
δευτερεύοντα ανακλαστήρα πρέπει να έχει το κατάλληλο πλάτος για να ακτινοβολεί σωστά των πρωτεύοντα
ανακλαστήρα. Οι κάτωθεν γενικές αρχές σχετικά µε την κατανοµή του πλάτους στο στόµιο του κύριου
ανακλαστήρα έχουν γενική εφαρµογή:
(α)Οµοιόµορφη κατανοµή πλάτους δίνει µέγιστο κέρδος
(β)Όταν η κατανοµή του πλάτους αρχίζει από µέγιστο στο κέντρο και καταλήγει σταδιακά σε ελάχιστο στο
στόµιο αυτό δίνει χαµηλό κέρδος αλλά έχει επίσης πιο µικρούς δευτερεύοντες λοβούς.
(γ)Όταν η κατανοµή έχει µέγιστο στα άκρα και καταλήγει σε ελάχιστο στο κέντρο, αυτό δίνει πιο οξύ κύριο
λοβό αλλά και µεγαλύτερους δευτερεύοντες λοβούς και χαµηλό κέρδος.
Αν υπάρχουν σφάλµατα στην κατασκευή των ανακλαστήρων ή δεν τοποθετηθούν σωστά τα στηρίγµατα της
τροφοδοσίας αυτό θα έχει σαν αποτέλεσµα µεγάλους δευτερεύοντες λοβούς. Για απλές κεραίες επιτρεπτή
ανοχή παρέκκλισης των διαστάσεων του ανακλαστήρα από το θεωρητικό του σχήµα είναι αυτή που θα είχε σαν
αποτέλεσµα την αλλαγή της διαδροµής της δέσµης κατά το πολύ
λ
.
8
Μια µικρή µετατόπιση τµήµατος του κατόπτρου επιφέρει σφάλµα στο µέτωπο του κύµατος περίπου µε το
διπλάσιο της µετατόπισης. Οπότε ο ανακλαστήρας δεν πρέπει να αποκλίνει από το θεωρητικό του σχήµα σε
οποιοδήποτε σηµείο περισσότερο από ±
λ
16
.Σε ορισµένες περιπτώσεις αυτές οι προδιαγραφές µπορεί να είναι
αυστηρότερες.
Αν η τροφοδότηση από µπροστά γίνεται µε κυµατοδηγό, πρέπει ο κυµατοδηγός να διασχίζει τον ανακλαστήρα
παράλληλα µε τη συνιστώσα του µαγνητικού πεδίου ακτινοβολίας. Αν τοποθετηθεί σε διαφορετική κατεύθυνση
θα προκληθεί αρκετά µεγάλη διάχυση ισχύος. Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση που έχουµε µεταλλικά
στηρίγµατα. Αν χρειάζονται στηρίγµατα παράλληλα του ηλεκτρικού πεδίου πρέπει να γίνονται από διηλεκτρικό
υλικό. Ο ανακλαστήρας δεν είναι απαραίτητο να είναι κατασκευασµένος από συµπαγές µέταλλο. Για να
ελαττωθεί το βάρος χωρίς επίπτωση στο διάγραµµα ακτινοβολίας µπορεί να χρησιµοποιηθεί και σχάρα ή
διάτρητο µετάλλου και ράβδοι. ∆ιάτρητες επιφάνειες δεν επηρεάζουν την πόλωση. Οι οπές µπορούν να
θεωρηθούν σαν µικροί κυµατοδηγοί των οποίων η συχνότητα διάδοσης απέχει πολύ από τη συχνότητα
αποκοπής. Για παράδειγµα σε έναν ανακλαστήρα- σχάρα µε τετράγωνες οπές η πλευρά του τετραγώνου πρέπει
λ
.
2
Κατασκευές µε ράβδους ή µεταλλικές ταινίες είναι ευαίσθητες στην πόλωση. Για να συµπεριφέρονται σαν
ανακλαστήρες οι ταινίες πρέπει να είναι παράλληλες του ηλεκτρικού πεδίου στην επιφάνεια. Η διάταξη των
λωρίδων πρέπει να συµπεριφέρεται σαν κυµατοδηγός σε κατάσταση αποκοπής, οπότε η απόσταση µεταξύ των
να είναι πιο µικρή από
λωρίδων θα πρέπει να είναι µικρότερη του
λ
2
.
Πρόβληµα 26: Η κεραία µιας τηλεπικοινωνιακής ζεύξεως σε συχνότητα f=400 MHz χρησιµοποιεί παραβολικό
ανακλαστήρα µε διάµετρο d=5m.Ζητείται να υπολογιστούν:α)Το άνοιγµα του κύριου λοβού ακτινοβολίας της
κεραίας, β)το κατευθυντικό κέρδος της κεραίας, γ)η ισχύς που µεταφέρει στον δέκτη η κεραία, όταν το πεδίο
του ποµπού έχει ένταση Ε=1mV/m.
Λύση:
α)Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=0,75m.Το άνοιγµα του κύριου λοβού της κεραίας είναι:
Θ = Φ = 1,3
λ
= 0,2rad = 11,10 .
d
β)Το κατευθυντικό κέρδος της κεραίας είναι:
λ
4π
Φ (rad ) = 1,2 ⇒ d =
= 330 = 25dB .
d
ΘΦ
γ)Η πυκνότητα ισχύος του πεδίου που εκπέµπει ο ποµπός είναι:
93
(
)
2
10 −3
Ε2
NΠ =
=
= 1,3 nW 2 .
m
2Z κ 2 ⋅ 120π
Η ενεργός επιφάνεια της παραβολικής κεραίας είναι ίση µε το 70% της φυσικής προβολής του ανακλαστήρα
στην κατεύθυνση διαδόσεως των Η/Μ κυµάτων , δηλαδή:
0,7πD 2
A=
= 13,7 m 2 .
4
Οπότε η ισχύς που δίνει η κεραία στον δέκτη προκύπτει ότι είναι:
Pr=A·NΠ=17,8nW.
Πρόβληµα 27: Ο ποµπός µιας µικροκυµατικής τηλεπικοινωνιακής ζεύξεως εκπέµπει σε ύψος H=400m πάνω
από την επιφάνεια της θάλασσας µε συχνότητα f=2GHz και κατακόρυφη πόλωση.Στο δέκτη, σε απόσταση
r=50km χρησιµοποιείται σύστηµα διαφορικής λήψεως χώρου, όπως φαίνεται στο σχήµα 84, για την άρση των
διαλείψεων.
Σε τι απόσταση πρέπει να τοποθετηθούν µεταξύ τους τα δύο κάτοπτρα της διαφορικής λήψεως, ώστε το ένα να
βρίσκεται µέσα σε µέγιστη πυκνότητα ισχύος του ποµπού, όταν το δεύτερο βρίσκεται σε ελάχιστη.
Λύση:
Επειδή η απόσταση από τον ποµπό στον δέκτη είναι πάρα πολύ µεγαλύτερη από το ύψος h του δέκτη, για την
γωνία α που σχηµατίζει η επιβατική ακτίνα µε τον ορίζοντα ισχύει η σχέση:
h
sin α = α = tan α = .
r
Ο παράγοντας διάταξης που περιγράφει την επίδραση που έχει η παρουσία της γης, στην ακτινοβολία της
κεραίας του ποµπού, δίνεται από την σχέση:
 kHh 
Π (α ) = 2 cos(kH sin α ) = 2 cos
.
 r 
Αυτός ο παράγοντας γίνεται µέγιστος στην περιοχή του δέκτη, όταν το ύψος της κεραίας του δέκτη είναι:
νλ r
(όπου ν ακέραιος)
h=
2H
Η διαφορά ύψους ανάµεσα σε δύο ζώνες όπου η ένταση του πεδίου είναι µέγιστη, είναι:
λr
hν +1 − hν =
2H
Για να είναι η µια κεραία της διαφορικής λήψεως σε θέση µέγιστης έντασης πεδίου όταν η άλλη είναι σε θέση
ελάχιστης έντασης, πρέπει η διαφορά ύψους ∆h, ανάµεσα στις δυο κεραίες να είναι η µισή από αυτήν που
υπολογίσθηκε προηγουµένως:
h −h
λr
∆h = ν +1 ν =
= 4,7 m .
2
4H
94
Πρόβληµα 28: Η κεραία µιας διατάξεως ραντάρ είναι παραβολικός ανακλαστήρας σε σχήµα µηνίσκου.Η
οριζόντια διάστασή της είναι α=1m και η κατακόρυφη β=0,25 cm.Το ραντάρ εκπέµπει ραδιοσυχνότητα f=9,4
GHz.Ζητείται να υπολογιστούν:α)Τα ανοίγµατα του λοβού ακτινοβολίας στο οριζόντιο και στο κατακόρυφο
επίπεδο , β)το κατευθυντικό κέρδος της κεραίας.
Λύση:
Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=3,2 cm.Στο οριζόντιο επίπεδο το άνοιγµα είναι:
λ
3,2
Φ = 1,2 = 1,2
= 0,04rad = 2,2 0 .
α
100
Το άνοιγµα του λοβού ακτινοβολίας στο κατακόρυφο επίπεδο είναι:
Θ = 1,2
λ
= 0,16rad = 8,80 .
b
β)Το κατευθυντικό κέρδος είναι:
4π
4π
d=
=
= 1960 = 33dB .
Θ ⋅ Φ 0,04 ⋅ 0,16
Κεραίες χοάνης
Τύποι χοάνης
Οι κεραίες χοάνης είναι συνηθέστατες στη περιοχή των µικροκυµάτων από 1GHz.Οι χοάνες παρουσιάζουν
µεγάλη απολαβή, χαµηλό VSWR, σχετικά µεγάλο εύρος συχνοτήτων και µικρό βάρος. Υπάρχουν τρεις βασικοί
τύποι κεραιών χοάνης που φαίνονται στο σχ.85:
Σχ. 85: Κεραίες ορθογώνιας χοάνης
Αν η χοάνη διατηρεί τη µια διάστασή της ίδια µε του κυµατοδηγού ενώ την άλλη την αυξάνει όσο
αποµακρύνεται απ’αυτόν τότε ανάλογα µε τη διάσταση έχουµε την Η ή την Ε πλευρική χοάνη. Σε περίπτωση
που και οι δυο διαστάσεις αυξάνονται έχουµε πυραµοειδή χοάνη. Η ορθογώνια κεραία ενεργεί σαν ένας οµαλός
µεταφορέας του ρυθµού του κυµατοδηγού στον ελεύθερο χώρο. Η οµαλή µεταφορά µειώνει την ανάκλαση και
αυξάνει το διαδιδόµενο κύµα µε τη µείωση του VSWR.Με άλλα λόγια γίνεται προσαρµογή της σύνθετης
αντίστασης του κυµατοδηγού µε αυτή του ελεύθερου χώρου.
Χαρακτηριστικά χοάνης.
Το διάγραµµα ακτινοβολίας της χοάνης µπορεί να υπολογιστεί αν είναι γνωστές οι διαστάσεις της χοάνης και η
κατανοµή του πεδίου στο άνοιγµα της χοάνης. Το πεδίο είναι όπως αυτό του ρυθµού ΤΕ10 σε κυµατοδηγό ίδιων
διαστάσεων µε το άνοιγµα της χοάνης. Το ηλεκτροµαγνητικό κύµα θα ταξιδέψει πιο πολύ για να φτάσει στα
άκρα της εξωτερικής διατοµής της απ’ότι θα χρειαστεί για το κέντρο. Άρα θα υπάρχει µια διαφορά φάσης κατά
τη διατοµή της χοάνης. Μεγάλη διαφορά φάσης µας δίνει µεγάλους δευτερεύοντες λοβούς. Συµπερασµατικά,
για να έχουµε οµοιόµορφο φασικό µέτωπο χρειαζόµαστε χοάνη µεγάλου µήκους και µικρής γωνίας ανοίγµατος.
95
Αυτό από πρακτική άποψη είναι άβολο και πρέπει να βρεθεί κάποιο µήκος “συµβιβασµού”. Το κριτήριο το
οποίο συνήθως χρησιµοποιείται είναι η µεταβολή φάσης να µην ξεπερνά τις 900.Για ∆Φ=900⇒ δ =
λ
4
,όπως
φαίνεται στο σχ.86.
Σχ. 86: Γεωµετρία της χοάνης.
Από τη γεωµετρία της χοάνης έχουµε:
D2
(1)
L=
2λ
Αυτή η τιµή του L αντιπροσωπεύει την βέλτιστη τιµή του µήκους της χοάνης που έχει D τη µεγαλύτερη
διάσταση της εξωτερικής διατοµής. Μπορεί να αποδειχθεί ότι θεωρητικά η απολαβή µιας χοανοκεραίας
βέλτιστου µήκους και µε διαστάσεις εξωτερικής διατοµής a,b δίνεται από τη σχέση:
a ⋅b
(2)
G = 4,5 2
λ
όπου a και b είναι οι διαστάσεις της κάθετης και της παράλληλης του ηλεκτρικού πεδίου αντίστοιχα. Από τα
σχήµατα 88 και 89 και µε τη βοήθεια της σχέσης G=GaGb, µπορούµε να βρούµε την απολαβή µιας
χοανοκεραίας σε σχέση µε το δίπολο:
96
Σχ. 87: Συντελεστής Ga για πυραµοειδή
χοάνη σαν συνάρτηση του µήκους L και
της διάστασης a του ηλεκτρικού πεδίου.
Σχ. 89: Συντελεστής Gb για πυραµοειδή
χοάνη σαν συνάρτηση του µήκους L και
της διάστασης b του ηλεκτρικού πεδίου.
Επίσης προσεγγιστικά το άνοιγµα µισής ισχύος BW ≈
λ
(rad),όπου d είναι η διάσταση της χοάνης κατά το
d
επίπεδο µέτρησης του λοβού δηλ. a ή b.Οι κεραίες χοάνης συχνά χρησιµοποιούνται σαν κεραίες αναφοράς και
αυτό γιατί ο υπολογισµός του κέρδους τους µπορεί να γίνει µε πολύ µεγάλη ακρίβεια (0.1db).
Πρόβληµα 29: Χοανοκεραία εκπέµπει µε συχνότητα f=9,4 GHz µε κατευθυντικό κέρδος D=20dB.Τα
ανοίγµατα του λοβού ακτινοβολίας στο οριζόντιο και στο κατακόρυφο επίπεδο έχουν την ίδια τιµή.Ο
κυµατοδηγός που διεγείρει την χοανοκεραία έχει διατοµή (2,3×1) cm2.Ζητείται να υπολογιστούν:α)Το άνοιγµα
του λοβού ακτινοβολίας στα δύο επίπεδα, β)οι φυσικές διαστάσεις της χοανοκεραίας.
Λύση:
Το κατευθυντικό κέρδος της χοανοκεραίας είναι:
D
d = 10 10 = 10 2 = 100 .
Εφόσον τα ανοίγµατα του λοβού ακτινοβολίας έχουν την ίδια τιµή στο οριζόντιο και στο κατακόρυφο επίπεδο,
η τιµή αυτή µπορεί να υπολογιστεί από την σχέση:
4π ⋅ 0,7 ⋅ αb
4π
4π
d=
=
⇒Θ=
= 0,35rad .
2
λ
Θ⋅Φ
d
β)Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=3,2 cm.Οι διαστάσεις α και b του στοµίου της χοάνης υπολογίζεται ότι είναι:
1,2λ
α =b=
= 11cm .
Θ
Το µήκος κύµατος µέσα στον κυµατοδηγό που διεγείρει την χοανοκεραία είναι:
3,2
2π
λ
λ10 =
=
= 4,45cm .
=
2
2
β
 3,2 
 λ 
1− 
1− 


 2α 
 2 ⋅ 2,3 
Η ελάχιστη τιµή του ύψους L, της πυραµίδας που σχηµατίζει την χοανοκεραία είναι:
b2 + α 2
L=
= 27cm .
2λ10
97
Μικροταινιακή κεραία (Patch or Microstrip).
Αυτές οι κεραίες είναι δηµοφιλής για χαµηλού προφίλ εφαρµογές σε συχνότητες άνω των 100MHz (λ0<3m).
Συνήθως αποτελούνται από µια ορθογώνια µεταλλική πλάκα πάνω σε ένα διηλεκτρικό του οποίου η άλλη όψη
είναι πάλι µεταλλική και αποτελεί τη γείωση όπως στα τυπωµένα κυκλώµατα. Μια τέτοια κεραία φαίνεται στο
σχ.71 µε διηλεκτρικό υλικό που έχει τυπική τιµή σχετικής διηλεκτρικότητας εr≈2 και πάχος t ≈
λ0
:
100
Τυπικές τιµές των διαστάσεων του µήκους L,πλάτους W και πάχους t φαίνονται στο σχ.90 µε τη
τροφοδοσία να γίνεται µε οµοαξονικό καλώδιο απ’το κέντρο της αριστερής πλευράς (α). Οι οριζόντιες
συνιστώσες του ηλεκτρικού πεδίου στο αριστερό και δεξιό άκρο είναι στην ίδια κατεύθυνση, πράγµα το οποίο
δίνει συµφασικά και γραµµικά πολωµένη ακτινοβολία µε µέγιστο κάθετο στη πλάκα. Η πλάκα συµπεριφέρεται
σαν µια συντονισµένη
λ
2
µικροταινιακή γραµµή παράλληλων αγωγών µε χαρακτηριστική αντίσταση:
Zc = Z0
όπου n =
1
n εr
(1)
µ
W
(2) και Z 0 = 377 r .Για τον αέρα ισχύει: µr=εr=1 και Ζ0=377Ω.
t
εr
Σχ. 90: (α) Πάνω όψη και (β) πλάγια όψη µικροταινιακής
ταινίας τροφοδοτούµενης µε οµοαξονικό καλώδιο.
Σχ. 91: Όψη από τη πλευρά τροφοδότησης
µε οµοαξονικό καλώδιο της κεραίας του σχ.
71.
W
= 10 και:
t
1
1
Zc = Z0
= 377
⇒ Z c = 26,7Ω
n εr
10 2
Στη γενική περίπτωση η χαρακτηριστική αντίσταση είναι:
Z 0t
Zc =
.
(3)
W εr
Για τη µικροταινιακή του σχ.91 έχουµε εr=2,
Για
W
< 10 µπορούµε να έχουµε πιο ακριβή έκφραση για τη χαρακτηριστική αντίσταση:
t
1
.
(4)
Zc = Z0

W
 + 2 ε r

 t
98
Το συντονισµένο µήκος L είναι κρίσιµο και έχει τυπική τιµή περίπου 2% µικρότερο του
λ
2
,όπου λ το µήκος

λ 
κύµατος στο διηλεκτρικό  λ = 0  .Η ακτινοβολία της κεραίας συµβαίνει σαν να προέρχεται από δύο πηγές

ε r 

δεξιά και αριστερά της πλάκας (σχ.90).Το διάγραµµα ακτινοβολίας είναι αρκετά πλατύ δηλαδή η κεραία δεν
είναι κατευθυντική. Το εύρος ζώνης της αντίστασης της κεραίας είναι συνήθως πολύ µικρότερο από το εύρος
ζώνης του διαγράµµατος ακτινοβολίας. Το εύρος ζώνης της αντίστασης είναι ανάλογο του πάχους t του
διηλεκτρικού. Εφόσον το πάχος t είναι µικρό, τότε και το εύρος είναι µικρό. Μια χρήσιµη σχέση για τον
προσδιορισµό του εύρους ζώνης του µικροταινιακού στοιχείου είναι:
BW = 128 f 2 ⋅ t
(5)
όπου: BW=εύρος ζώνης σε MHz για VSWR<2:1
f=συχνότητα λειτουργίας σε GHz και
t=πάχος σε ίντσες.
Το ενεργό ύψος δίνεται από τη σχέση:
2 Rr Ae
(6)
he =
Z0
όπου: Rr=αντίσταση ακτινοβολίας
Ae=ενεργός επιφάνεια σε λ2 και
Ζ0=αντίσταση ελεύθερου χώρου.
Έστω τυπικές τιµές D=4 (κατευθυντικότητα),Rr=50Ω.Η ενεργός επιφάνεια δίνεται από τη σχέση :
2
D 2 λ0
(7)
Ae =
4π
Άρα Ae =
λ0
λ
και he≈0,3λ0.Το ενδιαφέρον είναι ότι µια κεραία που επεκτείνεται µόνο 0 πάνω από µια
π
100
2
επίπεδη γείωση έχει ενεργό ύψος 30 φορές µεγαλύτερο! Οι διαστάσεις της πλάκας εντωµεταξύ δεν είναι
ηλεκτρικά µικρές…
Οι κεραίες αυτές είναι δυνατόν να σχεδιαστούν και σε άλλα σχήµατα. Για παράδειγµα το σηµείο τροφοδοσίας
µπορεί να µεταφερθεί από το άκρο σε άλλο σηµείο για λόγους προσαρµογής. Επίσης οι πλάκες είναι εύκολο να
σχεδιαστούν σε στοιχειοσειρές κεραιών τροφοδοτούµενες από µικροταινιακές γραµµές µεταφοράς. Στο σχ.92
φαίνεται στοιχειοκεραία από τέσσερις πλάκες µε εr=4.
Σχ. 92: Μικροταινιακή στοιχειοκεραία 4 στοιχείων
τροφοδοτούµενη από µικροταινιακή γραµµή µεταφοράς.
Απόδοση:Για ένα µικροταινιακό στοιχείο απόδοση είναι ο λόγος της ακτινοβολούµενης ισχύος προς την ισχύ
που εισέρχεται στο στοιχείο. Παράγοντες που ελαττώνουν την απόδοση είναι οι απώλειες διηλεκτρικού,
απώλειες αγωγού ανακλώµενης ισχύος (VSWR) και η ισχύς που καταναλώνεται στο φορτίο. Τα περισσότερα
µικροταινιακά στοιχεία έχουν απόδοση µεταξύ 80% και 99%.Για πολύ λεπτά στοιχεία το Q είναι πολύ µεγάλο
και υπάρχει µεγάλη απώλεια σε ρεύµα. Το πάχος είναι πολύ µικρό οπότε η αγωγιµότητα στα άκρα της
99
κοιλότητας δηµιουργεί ηλεκτρικές απώλειες. Αυτό συµβαίνει όταν το πάχος µειωθεί κάτω από
λ0
. Σ’αυτό το
100
πάχος το συντονισµένο VSWR µπορεί να προσαρµοστεί σε 50Ω,αλλά το πολύ µικρό BW µπορεί να
δηµιουργήσει θερµικές αστάθειες π.χ µικρή αλλαγή θερµοκρασίας δηµιουργεί απότοµη αύξηση του VSWR και
άρα της ανακλώµενης ακτινοβολίας το οποίο ελαττώνει την απόδοση.
Οι διηλεκτρικές απώλειες δύναται να απαλειφθούν χρησιµοποιώντας αέρα σαν διηλεκτρικό. Συνήθως αυτά τα
στοιχεία έχουν απόδοση 95%-99%.
Σχ. 93: (α) Θεωρητικό διάγραµµα ακτινοβολίας στοιχείου µε εr=1 στο Ε-επίπεδο , (β)
θεωρητικό διάγραµµα ακτινοβολίας στοιχείου µε εr=2,45.
Σχ. 94: (α) ∆ιάγραµµα ακτινοβολίας στοιχείου
λ0
4
σε γειωµένο επίπεδο 6λ0 (β) θεωρητικό
διάγραµµα ακτινοβολίας στοιχείου λ0 για εr=1.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
1)∆είξτε ότι η µιγαδική αντίσταση εισόδου µιας ευθύγραµµης κεραίας µε µήκος 2h, που ακτινοβολεί στο κενό
και τροφοδοτείται στο µέσο της, είναι διπλάσια από την αντίσταση εισόδου ενός κατακόρυφου αγωγού µε ύψος
h, που ακτινοβολεί πάνω από την επίπεδη γη και τροφοδοτείται στη βάση του.
Λύση:
Γνωρίζουµε ότι το ηλεκτροµαγνητικό πεδίο που εκπέµπει µια κεραία µε ύψος h, πάνω από τη γη και εκείνο που
εκπέµπει ένα δίπολο µε ύψος 2h στο κενό συµπίπτουν.Άρα η κεραία πάνω από τη γη που διαρρέεται από ρεύµα
100
Ι0, εκπέµπει ισχύ Pr ίση µε το µισό της ισχύος P∆ που ακτινοβολεί το αντίστοιχο δίπολο στο κενό, όταν
διαρρέεται και αυτό από ρεύµα Ι0, όπως φαίνεται στο σχήµα 1.
Συνεπώς η πραγµατική αντίσταση εισόδου της έπεται πως είναι µισή από την αντίστοιχη αντίσταση του
δίπολου στο κενό.
Ανάλογα, η ενέργεια ∆W, που ανισοκατανέµεται ανάµεσα στο ηλεκτρικό και στο µαγνητικό πεδίο είναι µισή
για την κεραία πάνω από την επίπεδη γη παρά για το αντίστοιχο δίπολο στο κενό.Συνεπώς και η φανταστική
αντίδρασή της είναι µισή από την αντίδραση του δίπολου.
Στο ίδιο συµπέρασµα µπορεί να καταλήξει κανείς και από τον ορισµό της αντιστάσεως εισόδου των δύο
o
κεραιών.Η αντίσταση εισόδου Z ∆ του δίπολου στον κενό χώρο είναι:
o
Z∆ =
2V
o
o
= 2 Zκ
I0
o
Όπου Z κ είναι η αντίσταση εισόδου της κεραίας πάνω από τη γη.
2)Κατακόρυφο µαστίγιο µε ύψος h=10m χρησιµοποιείται για τη λήψη µε συχνότητα f=1MHz.Η κεραία
διεγείρει στη βάση της κύκλωµα LC που συντονίζει στο 1MHz, όταν η χωρητικότητά του έχει τιµή C=300pF,
όπως φαίνεται στο σχήµα 2α.
Ζητείται να υπολογιστούν:α)Η αντίσταση εισόδου της κεραίας µαστίγιο, β)η αγωγιµότητα εισόδου της κεραίας
µαστίγιο, γ)η τιµή της αυτεπαγωγής του συντονισµένου κυκλώµατος, δ)η φαινόµενη αντίσταση συντονισµού
του κυµαινόµενου κυκλώµατος, αν ο συντελεστής ποιότητας αυτού είναι Q=50.
Λύση:
α)Το µήκος κύµατος είναι:λ=c/f=300m.Η αντίσταση εισόδου της κεραίας µαστίγιο δίνεται από την σχέση:
o
 πh 
 2πh 
 2π ⋅ 10 
2  π 10 
Z r = Z εισ = 40 tan 2   − j 300σφ 
 = 40 tan 
 − j 300σφ 
 = (0,44 − j1432 )Ω .
λ 
 λ 
 300 
 300 
β)Η αγωγιµότητα εισόδου του κατακόρυφου µαστίγιου είναι:
101
1
o
y εισ =
o
=
(
)
1
+ j 2π ⋅ 10 6 ⋅ 111 ⋅ 10 −12
6
4,66 ⋅ 10
Z εισ
Η αγωγιµότητα εισόδου της κεραίας είναι ίση µε την αγωγιµότητα της παράλληλης διατάξεως µιας αντίστασης
RΠ και ενός πυκνωτή CΠ, που οι τιµές τους είναι:
RΠ=4,66 ΜΩ
CΠ=111pF
γ)Η αυτεπαγωγή L υπολογίζεται ώστε το ισοδύναµο κύκλωµα που φαίνεται στο σχήµα 2β να συντονίζει στα
f=1MHz:
1
1012
L=
=
= 62µH .
(2πf )2 (C + CΠ ) 2π ⋅ 106 2 (300 + 111)
δ)Η φαινόµενη αντίσταση συντονισµού του κυµαινόµενου κυκλώµατος είναι:
L
R=Q
= Q ⋅ 2πfL = 50 ⋅ 2π ⋅106 ⋅ 62 ⋅10 − 6 = 24kΩ .
C + CΠ
(
)
3)Το πεδίο του ποµπού στην περιοχή της κεραίας που περιγράφεται στο πρόβληµα (9) έχει ένταση
Ε=1mV/m.Να υπολογιστεί:α)Το ενεργό ύψος της κεραίας και β)η τάση που µεταφέρει η κεραία στον δέκτη
(δηλ.στο συντονισµένο LC κύκλωµα που είναι η είσοδος του δέκτη).
Λύση:
α)Το ενεργό ύψος της κεραίας µαστίγιο δίνεται από την σχέση:
h
λ
1
10π
 πh  300
tan  =
tan
hεν = ∫ I ( z ′)dz =
= 5m .
2π
I0 0
300
 λ  2π
β)Η ΗΕ∆ της πηγής που διεγείρει το συντονισµένο κύκλωµα είναι:
U=Ehεν=10-3 ·5=5mV
Η τάση που διεγείρει η κεραία στο συντονισµένο κύκλωµα είναι:
−3
R
−3 24 ⋅ 10
V =U
= 5 ⋅ 10
= 25µV .
R + RΠ
4,684 ⋅ 103
4)Η κεραία ενός ποµπού τηλεοράσεως εκπέµπει σε συχνότητα f=200MHz µε οριζόντια πόλωση σε ύψος
Η=500m πάνω από την επιφάνεια της γης.Ο δέκτης βρίσκεται σε απόσταση r=10km από τον ποµπό.Σε ποιο
ύψος h, από την γη πρέπει να τοποθετηθεί η κεραία του, ώστε να βρίσκεται σε µια περιοχή του χώρου, όπου η
πυκνότητα ισχύος του πεδίου του ποµπού, να είναι µέγιστη.
Λύση:
Η πυκνότητα ισχύος του πεδίου που εκπέµπει ο ποµπός γίνεται µέγιστη στις περιοχές του χώρου όπου
µεγιστοποιείται και ο παράγοντας Π(α).Ο παράγοντας αυτός περιγράφει την επίδραση που έχει η γη στην
ακτινοβολία της κεραίας και τον τρόπο της συµβολής στο δέκτη του κύµατος που φτάνει κατευθείαν από τον
ποµπό και εκείνου που φτάνει µετά από ανάκλαση στη γη.Αυτός ο παράγοντας είναι:
 2πH

Π (α ) = 2 sin (kH sin α ) = 2 sin 
sin α  .
 λ

Η µικρότερη γωνία ανύψωσης α της επιβατικής ακτίνας r πάνω από την επιφάνεια της γης, για την οποία
µεγιστοποιείται ο παράγοντας Π(α), είναι εκείνη που ικανοποιεί την σχέση:
λ
c
sin α =
=
= 0,75 ⋅ 10 −3 .
4 H 4 Hf
Για τόσο µικρές γωνίες µπορεί κατά προσέγγιση να γραφεί ότι:
102
h
= tan α = sin α = 0,75 ⋅ 10 −3 ⇒ h = 7,5m .
r
5)Λογαριθµική περιοδική κεραία σχεδιάζεται για να καλύψει την περιοχή συχνοτήτων 470 ως 792
MHz.Ζητείται να υπολογιστούν κατά προσέγγιση:α)Το µήκος του µεγαλύτερου στοιχείου, lmax , β)το µήκος του
µικρότερου στοιχείου, lmin , γ)ο αριθµός των στοιχείων, ν, που πρέπει να έχει η κεραία.
Λύση:
Το µήκος του µεγαλύτερου στοιχείου της λογαριθµικής περιοδικής κεραίας, υπολογίζεται από την σχέση:
c
f min =
⇒ hmax = 0,32m .
2hmax
Το µήκος του µικρότερου στοιχείου υπολογίζεται από τη σχέση:
c
f max =
⇒ hmin = 0,047 m .
8hmin
Ο αριθµός των στοιχείων της κεραίας είναι τέτοιος που τα µήκη των στοιχείων σχηµατίζουν γεωµετρική
πρόοδο µε λόγο τα=1,2, µε πρώτο όρο hmin=4,7cm και τελευταίο όρο hmax=32cm.∆ηλαδή είναι:
log(32 4,7 )
4,7 × 1,2ν −1 = 32 ⇒ ν =
+ 1 ≈ 12 .
log 1,2
6)Το ραντάρ ενός εµπορικού πλοίου εκπέµπει σε συχνότητα f=9,4 GHz µε ισχύ Pr=20 kW.Η κεραία του είναι
σχισµοκεραία µε οριζόντια διάσταση L=2m, χωρίς κατευθυντήρες.Ζητείται να υπολογιστούν:α)Το άνοιγµα του
λοβού της κεραίας στο κατακόρυφο και στο οριζόντιο επίπεδο, β)το κατευθυντικό κέρδος της κεραίας, γ)η
επιφανειακή πυκνότητα ισχύος σε απόσταση r=40 km.
Λύση:
α)Το άνοιγµα του λοβού ακτινοβολίας στο οριζόντιο επίπεδο είναι:
Φ=
λ
= 0,016rad = 0,92 0 .
L
Το άνοιγµα του λοβού στο κατακόρυφο επίπεδο είναι πάντα π/2.
β)Το κατευθυντικό κέρδος της κεραίας είναι:
4π
4π
8L
d=
=
=
= 500 = 27 dB .
λ
ΘΦ π λ
2 L
γ)Η επιφανειακή πυκνότητα ισχύος του πεδίου υπολογίζεται ότι είναι:
P ⋅ d 2 ⋅ 10 4 ⋅ 500
= 0,5 mW 2 .
N max = r 2 =
2
m
4πr
4π (40000 )
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α
103
ΧΡΗΣΗ ΚΕΡΑΙΩΝ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
Στις κινητές επικοινωνίες και πιο συγκεκριµένα στα κυψελωτά συστήµατα, εκτός από τους κλασικούς
παράγοντες που εξαρτώνται από τον σχεδιαστή(τύπος κεραιών, ισχύς που θα τις οδηγήσει, χρησιµοποιούµενη
πόλωση κ.λ.π.) πρέπει να ληφθούν υπόψη και παράγοντες που δεν εξαρτώνται απ’αυτόν αλλά επηρεάζουν
σηµαντικά την απόδοση του κυψελωτού συστήµατος επικοινωνίας του όπως η µορφολογία του εδάφους και η
ταχύτητα και διεύθυνση κίνησης των κινητών σταθµών(ΚΣ).Παρακάτω παρατίθεται ένα παράδειγµα διάταξης
εκποµπής και λήψης σε έναν σταθµό βάσης(ΣΒ):
Οι κυριότεροι τύποι κεραιών που χρησιµοποιούνται σε ένα σταθµό βάσης είναι τύπου collinear,corner reflector
και Yagi.Η κεραία τύπου collinear είναι οµοιοκατευθυντική(βλέπε σχ.1),ενώ οι κεραίες τύπου corner reflector
και Yagi είναι κατευθυντικές(βλέπε σχ.2 και 3) και έχουν το πλεονέκτηµα ελάττωσης της επίδρασης των
διαλείψεων (fading) του σήµατος.
104
Σχ. 1
105
Κατά τον σχεδιασµό των κεραιών των ΣΒ ο τοµέας στον οποίο δίνεται βαρύτητα είναι η επίτευξη υψηλών
τιµών επιθυµητής προς ανεπιθύµητης λαµβανόµενης ισχύος (D/U ratio).Αυτό µπορεί να επιτευχθεί µε την
επονοµαζόµενη κλίση της κύριας δέσµης µε ηλεκτρικό η µηχανικό τρόπο. Αποτελέσµατα δε µετρήσεων
έδειξαν ότι το ποσό της ενδοκαναλικής παρεµβολής µπορεί να ελαττωθεί κατά 10dB (βλέπε σχήµατα 4 και
5).Επιπλέον στο σχ.4 φαίνεται η περίπτωση της καταστολής των πλευρικών λοβών µέσω της κατάλληλης
τροφοδοσίας του συστήµατος της κεραίας µε αποτέλεσµα την ελάττωση της απόστασης επαναχρησιµοποίησης
συχνότητας. Τέλος στον παρακάτω πίνακα δίδονται ορισµένα µεγέθη ορισµένων µοντέλων των συχνότερα
χρησιµοποιούµενων τύπων κεραιών των ΣΒ:
106
Όσον αφορά τις κεραίες των ΚΣ (τόσο για φορητούς όσο και γι’αυτούς που τοποθετούνται σε οχήµατα),τα
στοιχεία που πρέπει να λάβει υπόψη του ο σχεδιαστής παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα:
Οι κυριότεροι τύποι κεραιών για ΚΣ είναι αυτοί των λ/4-διπόλων , τύπου collinear και τύπου µαστιγίου,ενώ
µεγάλη ανάπτυξη αναµένεται να αναπτύξουν οι dual-frequency κεραίες. Όλες οι προαναφερόµενες κεραίες
παρατίθενται στα σχήµατα 6-9.
107
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β
Ασφάλεια πάνω απ’όλα!
Παρακάτω θα δώσουµε κάποιες πρακτικές συµβουλές που έχουν να κάνουν µε την ασφάλεια σας κατά την
εγκατάσταση και εργασία εν γένει µε κεραίες. Ανεξάρτητα µε το αν αύριο-µεθαύριο γίνεται καλοί ή κακοί
ηλεκτρονικοί , µην τις αψηφήσετε και µην τις περάσετε στα “ψιλά” γιατί από κάποια απ’αυτές µπορεί να
σώσετε τη ζωή σας!Και αυτό είναι ασφαλώς πολύ σηµαντικότερο από οποιοδήποτε επαγγελµατικό δρόµο
ακολουθήσετε ή επίτευγµα καταφέρετε στη δουλειά σας σαν ηλεκτρονικοί…
Αρχικά λοιπόν θα αναφερθούµε σε κάποια πράγµατα όσον αφορά την εγκατάσταση απλών , καλωδιακών
κεραιών.Το πρώτο πράγµα που θα πρέπει να προσέξετε όταν θα εγκαθιστάτε την κεραία είναι τα άκρα της να
είναι αρκετά ψηλά και απρόσιτα σε οποιοδήποτε περαστικό.Ακόµα και όταν εκπέµπεται σε χαµηλή ισχύ µπορεί
να υπάρχει αρκετή τάση στα άκρα της κεραίας σας ώστε να προκληθούν µερικά άσχηµα “RF εγκαύµατα”.Αν
108
έχετε µια κάθετη κεραία µε την βάση της στη γη, χτίστε ένα ξύλινο φράχτη ασφαλείας γύρω της σε απόσταση
τουλάχιστον 4 ποδιών απ’αυτήν.Μη χρησιµοποιήσετε µεταλλικό φράχτη , γιατί θα επιδράσει στην οµαλή
λειτουργία της κεραίας.∆ώστε ιδιαίτερη προσοχή ώστε η κεραία σας να µην βρίσκετε κοντά σε αγωγούς
ρεύµατος αλλιώς θα αλληλεπιδράσει µ’αυτούς!
Η δουλειά µε κεραίες συχνά απαιτεί από κάποιον να σκαρφαλώσει σε έναν πύργο , πάνω σ’ένα δέντρο ή στην
στέγη ενός σπιτιού.Ποτέ µην δουλεύετε µόνοι σας!Να δουλεύετε αργά , σκεπτόµενοι κάθε κίνησή σας προτού
την κάνετε.Το άτοµο στην σκάλα , στον πύργο , στο δέντρο ή στην στέγη θα πρέπει να φοράει µια ζώνη
ασφαλείας καλά δεµένη.Θα ήταν ωφέλιµο και ασφαλές να δέσετε όλα τα εργαλεία σας µε σπάγκους και
ελαφριά σχοινάκια στη ζώνη σας.Με αυτόν τον τρόπο θα γλιτώσετε κόπο και χρόνο σε περίπτωση που κάποιο
απ’αυτά σας πέσει και θα αποφύγετε να τραυµατίσετε κάποιον βοηθό σας κατά την πτώση του.
Ασφάλεια πύργου
Πάντα να χρησιµοποιείτε τα ποιοτικότερα υλικά στο σύστηµά σας.Να τηρείτε τις προδιαγραφές του
κατασκευαστή , δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στον στύλο της βάσης και σε λεπτοµέρειες συγκράτησης.Μην
παραφορτώνεται τον πύργο.Σηµαντικό είναι επίσης όταν ξεκινάτε την εργασία σας να διαθέτετε τα κατάλληλα
εργαλεία.Μην χρησιµοποιήσετε αυτοσχέδια εργαλεία.Παρακάτω αναφερόµαστε αναλυτικότερα στον
εξοπλισµό που πρέπει να διαθέτετε.
Ρουχισµός
Τα ρούχα που θα φοράτε όταν δουλεύετε σε πύργους θα πρέπει να επιλεγούν µε βάση την µέγιστη δυνατή
άνεση και ασφάλεια.Να φοράτε ρούχα που θα σας κρατάνε ζεστούς , αλλά που θα σας δίνουν πλήρη ελευθερία
κίνησης.Μακριά χοντρά βαµβακερά παντελόνια και µια µακρυµάνικη φανέλα θα σας προστατέψουν από
γδαρσίµατα και κοψίµατα.Να φοράτε παπούτσια µε βαριές σόλες , ή ακόµα καλύτερα , µε ατσαλένια
στελέχη(ατσάλι µέσα στις σόλες),για να δώσετε στα πόδια σας την κατάλληλη στήριξη σε στενά
πατήµατα.Γάντια είναι απαραίτητα και για τον αναρριχητή και για το προσωπικό εδάφους.Καλής ποιότητας
δερµάτινα γάντια θα προστατέψουν τα χέρια από τραυµατισµούς και θα τα κρατήσουν ζεστά.Προσφέρουν
επίσης προστασία και καλύτερο πιάσιµο όταν χειρίζεστε σχοινιά.Σε πιο δροσερό καιρό , ένα ζευγάρι γάντια µε
ελαφριά µόνωση θα κρατήσει τα χέρια σας ζεστά.Η µόνωση παρόλ’αυτά δεν πρέπει να είναι τόσο ογκώδης που
να εµποδίζει την κίνηση.Τα µέλη του πληρώµατος εδάφους θα πρέπει να φοράνε σκληρά καπέλα για
προστασία σε περίπτωση που κάτι πέσει από τον πύργο.
Ζώνη ασφαλείας και εξαρτήµατα αναρρίχησης
Κάθε ερασιτέχνης µε πύργο θα πρέπει να φοράει µια ζώνη ασφαλείας όπως αυτή του σχ.1.
109
Σχ. 1: Ο Bill Lowry χρησιµοποιεί µια καλή
ποιοτική ζώνη ασφαλείας.Η ζώνη θα πρέπει να
περιέχει µεγάλους ατσαλένιους βρόχους για το
άρπαγµα του ιµάντα.∆ερµάτινοι βρόχοι στη
πίσω µεριά της ζώνης είναι πρακτικοί για το
κράτηµα εργαλείων.
Σχ. 2: Ένα καλό ποιοτικό σχοινί και µια τροχαλία είναι απαραίτητα για
αυτούς που δουλεύουν σε πύργους κεραιών.Αυτή η τροχαλία είναι
εσώκλειστη σε ξύλο ούτως ώστε να µην πηδάει το σχοινί έξω από τον τροχό
της τροχαλίας και µαγκώνει.
Η ζώνη δεν προστατεύει απλά τον αναρριχητή αλλά του δίνει την δυνατότητα να χρησιµοποιεί και τα δυο του
χέρια.Ακόµα του προσφέρει µια στερεή επιφάνεια να στηριχθεί για να φτάσει βίδες ή άλλες συνδέσεις και να
ασκήσει περισσότερη δύναµη για ν’ανεβάσει κεραίες και να τις τοποθετήσει.Εξετάστε τη ζώνη σας για
ελαττώµατα πριν τη χρήση της.Μαζί µε τη ζώνη ασφαλείας θα πρέπει να σκεφθείτε σοβαρά την απόκτηση
µικρών σάκων για το κουβάληµα εργαλείων και υλικού πάνω στον πύργο.∆ύο σάκοι , ένας µεγάλος για
µεταφορά εργαλείων και ένας µικρότερος για µεταφορά υλικών θα έκαναν την εργασία σας
ευκολότερη.Μερικοί έξτρα γάντζοι όπως αυτοί στις άκρες του αναδέτη σας είναι χρήσιµοι για να δέσετε
σάκους εργαλείων και εξοπλισµό στον πύργο σε βολικά σηµεία.Αυτοί οι γάντζοι είναι καλύτεροι από τη χρήση
σχοινιών και κόµπων γιατί είναι εύκολο σε µερικές περιπτώσεις να γαντζωθούν και να ξεγαντζωθούν µε το ένα
χέρι.
Σχοινί και τροχαλία
Κάθε ερασιτέχνης που έχει στην κατοχή του έναν πύργο πρέπει να έχει και ένα ποιοτικό σχοινί τουλάχιστον 2
φορές µακρύτερο από το ύψος του πύργου.Για τις περισσότερες εγκαταστάσεις ένα 1 ίντσας διαµέτρου
2
κανναβόσχοινο θα κάνει τη δουλειά του , παρόλο που ένα λεπτότερο σκοινί είναι δυνατότερο και ίσως
ευκολότερο να χειριστεί.Μερικοί τύποι σχοινιών από πολυπροπυλένιο είναι επίσης αποδεκτοί.Σκοινιά από
νάιλον δεν συνίστανται γιατί τείνουν να τεντωθούν και δεν µπορούν να δεθούν κόµπο έυκολα.Ελέγξτε το
σκοινί σας προτού αναρριχηθήτε.Αν το σχοινί σας βραχεί αφήστε το να στεγνώσει καλά προτού το
χρησιµοποιήσετε.Μια άλλη αξιόλογη αγορά θα ήταν η απόκτηση µιας τροχαλίας όπως αυτής του
σχ.2.Χρησιµοποιήστε την σωστού µεγέθους τροχαλία ώστε για το σχοινί σας ώστε να µην µαγκώνει και να µην
µπλέκει το σχοινί καθώς θα περνάει από µέσα της.
Στήριγµα σταθερής τροχαλίας
Ένα τέτοιο στήριγµα σαν αυτό που φαίνεται στο σχ.3 , είναι µια χρήσιµη συσκευή για εργασία µε τµήµατα του
πύργου και κατάρτια.Το στήριγµα είναι έτσι κατακευασµένο ώστε να σφίγγει γύρω από το πόδι του πύργου.Η
σωλήνωση που είναι γύρω στα 12 πόδια µακριά , έχει µια τροχαλία στο ένα της άκρο.Ένα σχοινί δροµολογείται
µέσα από τη σωλήνωση και πάνω από την τροχαλία.Όταν το στήριγµα σταθερής τροχαλίας είναι συνδεδεµένο
110
στον πύργο και η σωλήνωση έχει εκταθεί το σχοινί µπορεί να χρησιµοποιηθεί για να ρυµουλκήσει τµήµατα του
πύργου ή το κατάρτι.Όταν χρησιµοποιείται στήριγµα σταθερής τροχαλίας προσπαθήστε να κρατήσετε το
φορτίο όσο πιο κάθετα γίνεται.Παρόλο που τα στηρίγµατα αυτά είναι δυνατά , πηγαίνετε γυρεύοντας αν
εφαρµόσετε υπερβολική πλευρική δύναµη.Σαν εξάρτηµα το στήριγµα σταθερής τροχαλίας είναι αρκετά ακριβό
και καλό θα ήταν να το ενοικιάζατε αν πρόκειται να το χρησιµοποιήσετε µία µονάχα φορά.
Σχ. 3: Τ ο στήριγµα σταθερής τροχαλίας είναι µια µηχανική
κατασκευή που µπορεί να σφ ίξει στο πόδι ενός πύργου και να
βοηθήσει στη συναρµολόγηση τµηµάτων,όπ ως και στην εγκατάσταση
του ιστού της κεραίας.Η αλουµινένια σωλήνωση εκτείνεται µέσα από
τον σφ ιγκτήρα και µπορεί να ολισθήσει προτού ο σφ ιγκτήρας
σφ ίξει.Ένα σκοινί στηριγµένο στη κορφ ή θα πρέπει να περάσει µέσα
από το σ ωλήνα και πάνω από την τροχαλία.
Εγκαθιστώντας κεραίες στον πύργο
Εδώ θα πρέπει να συζητήσετε µε την οµάδα σας τι εργαλεία θα χρειαστεί να πάρετε πάνω , προτού
αναρριχηθείτε και πια µέθοδο θα ακολουθήσετε.Αν συντονιστείτε σωστά προτού αρχίσετε την αναρρίχησή σας
θα γλιτώσετε κόπο και χρόνο αλλά και θα αποφύγετε αχρείαστους κινδύνους λόγο ασυνεννοησίας.Να διαθέτετε
µαζί σας µια φορητή συσκευή επικοινωνίας για συνεννόηση µε την οµάδα εδάφους και να έχετε πάντα
πρόχειρα κάποια τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης για την περίπτωση που κάτι πάει στραβά.Να θυµάστε ότι η
αναρρίχηση µε κρύα χέρια και πόδια είναι πάντοτε επικίνδυνη.Να ξεκουράζεστε κατά την άνοδό σας όσο χρόνο
χρειάζεται αν κουραστείτε.Να ενηµερώνεστε σε τακτά χρονικά διαστήµατα για το δελτίο καιρού , ιδιαίτερα αν
πρόκειται να εργασθείτε σε πολύ ψηλές κατασκευές.Ποτέ µην σκαρφαλώνετε σε έναν υγρό πύργο.Το άτοµο
που θα ανέβει στον πύργο θα πρέπει να είναι αυτό που θα αποσυνδέσει όλες τις πηγές ισχύος.Όλοι οι διακόπτες
και οι ασφάλειες θα πρέπει να είναι επισηµασµένες µε οδηγίες ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΤΕ.Χρησιµοποιήστε κλειδαριές
σε κάθε διακόπτη που είναι σχεδιασµένος να τις δέχεται.Μόνο ο αναρριχητής θα πρέπει να επανασυνδέσει τις
πηγές ισχύος.
Εξοπλισµός αναρρίχησης
Σε αυτόν εκτός από τα κατάλληλα εργαλεία , περιλαµβάνεται και ο εξοπλισµός ασφαλείας.Ο εξοπλισµός είναι
ο εξής:
1)Μια αρίστης ποιότητας ζώνη ασφαλείας
2)Γυαλιά ασφαλείας
3)Σκληρό καπέλο(κράνος)
111
4)Μακρυµάνικα , πουλόβερ χωρίς κουµπιά ή ανοίγµατα να σκαλώνουν(τα µακρυµάνικα είναι ιδιαίτερα
σηµαντικά σε αναρρίχηση σε ξύλινους πασσάλους)
5)Μακριά παντελόνια χωρίς µανσέτες,
6)Σταθερά , άνετα,µε ατσάλινα στελέχη παπούτσια µε αντιολισθητική σόλα και καλοσχηµατισµένες φτέρνες
και
7)Γάντια που δεν θα περιορίζουν την κίνηση των δακτύλων(µονωµένα γάντια αν πρόκειται να δουλέψετε σε
ψυχρό περιβάλλον).
Θα πρέπει να επιθεωρήσετε προσεκτικά τη ζώνη σας και τους ιµάντες πρόσδεσης πριν από κάθε αναρρίχηση ,
δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις ραφές , στα πριτσίνια και σε βαριά µηχανικά µέρη.
Οι γάντζοι στήριξης της ζώνης θα πρέπει να είναι πάντοτε γραπωµένοι στα D δαχτυλίδια.Αυτό σηµαίνει ότι η
ανοιγµένη πλευρά του γάντζου θα πρέπει να βλέπει µακριά απ’τον πύργο όταν δεσµεύεται στα δακτυλίδια,
όπως στο σχήµα 7.Ο έλεγχος αυτός θα πρέπει να γίνεται πάντοτε οπτικά.Ποτέ µην αρκείστε στον ήχο που
θ’ακούσετε.Θυµηθείτε ότι τα D δακτυλίδια στηρίζουν µόνο τους γάντζους.Κανένα εργαλείο ή σκοινί δεν θα
πρέπει να δένετε σε αυτούς τους γάντζους.Ιµάντες , αναδέτες και σχοινιά θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό
κοντύτερα.Να θυµάστε ότι οι κόµποι γενικά µειώνουν την αντοχή τραβήγµατος φορτίου κατά 50%
περίπου.Προτού ανεβείτε ελέγξτε οπτικά την κατασκευή και ψάξτε για τυχόν φυσικά εµπόδια(π.χ
σφηκοφωλιές).Όταν θα ξεκουράζεστε µην βάζετε το χέρι σας ή το πόδι σας σε κάποιον σύνδεσµο.Να
γραπώνεστε απ’τον πύργο.Όσο θα είστε ακόµα πάνω να θυµάστε να κουνάτε περιοδικά τα δάχτυλά σας ούτως
ώστε να µην µουδιάζουν τα πόδια σας και να διατηρείτε τις αισθήσεις σας.
Η θωράκιση του πύργου
Ένας πύργος από µόνος του µπορεί να αποτελέσει δέλεαρ για παρείσακτους και µικρά παιδιά προκειµένου να
σκαρφαλώσουν πάνω του.Είσαστε νοµικά υποχρεωµένοι να αποτρέψετε αυτό το ενδεχόµενο και αυτό το σκοπό
εξυπηρετεί η θωράκιση του πύργου.Ας δούµε λοιπόν πως κατασκευάζεται µια τέτοια θωράκιση.
Η θωράκιση αποτελείται από απλά χωρίσµατα που περικλείουν τον πύργο και καθιστούν την αναρρίχηση
αδύνατη.Αυτά τα χωρίσµατα έχουν 5 πόδια ύψος και είναι αρκετά πλατιά ώστε να χωρέσουν άνετα µεταξύ των
ποδιών του πύργου και επίπεδα έναντι των σκαλοπατιών.Τα χωρίσµατα κατασκευάζονται από 18άρι σε πάχος
γαλβανισµένο φύλλο µετάλλου κοµµένο στις κατάλληλες διαστάσεις από ένα τοπικό µεταλλουργείο.Τα τρία
είδη µετάλλων που χρησιµοποιούνται από τα στοιχεία της ασπίδας είναι υποθετικά ανοξείδωτα και αδρανή.Τα
χωρίσµατα είναι γαλβανισµένο φύλλο µετάλλου , τα υποστηρίγµατα αλουµίνιο και οι βίδες και τα παξιµάδια
µπρούτζινα.Για έναν τριγωνικό πύργο , η θωράκιση αποτελείται από 3 χωρίσµατα , µία για κάθε πλευρά ,
υποστηριζόµενα από 2 στηρίγµατα.Κατασκευάστε αυτά τα στηρίγµατα από κοµµάτια λεπτό αλουµίνιο των 6
ιντσών.Βιδώστε 2 απ’τα κοµµάτια µαζί για να σχηµατίσετε ένα Ζ υποστήριγµα (βλ.σχήµατα 4 , 5 και 6).Τα Ζ
υποστηρίγµατα βιδώνονται µαζί µε συνδετικές βίδες µε κεφαλές, µπρούτζινες,
τόρνου.
112
Τοποθετήστε τα χωρίσµατα επίπεδα για µέτρηµα , µαρκάρισµα και τρύπηµα.Πρώτα µετρήστε την κορυφή της
πάνω υποστηρικτικής βαθµίδας στον πύργο έως την κορυφή της κάτω βαθµίδας(οι υποστηρικτικές βαθµίδες
επιλέγονται για να τοποθετήσουν το χώρισµα πάνω στον πύργο).Μετά σηµειώστε την απόσταση των
χωρισµάτων.Χρησιµοποιήστε του ίδιου µεγέθους µπρούτζινες βίδες και παξιµάδια σε ολόκληρη την
θωράκιση.Βιδώστε το κορυφαίο κάθετο τµήµα κάθε Ζ στηρίγµατος στο χώρισµα.Τρυπήστε τις τρύπες των
βιδών στήριξης περίπου 1 ίντσα από την άκρη των Ζ υποστηριγµάτων έτσι ώστε να υπάρχει ένα ξεκάθαρο
περιθώριο µεταξύ των τρυπών των βιδών ένωσης των Ζ-στηριγµάτων και των τρυπών των βιδών στήριξης των
υποστηρικτικών χωρισµάτων.Τρυπήστε σε κάθε χώρισµα ώστε να ταιριάζουν µε τις τρύπες των Ζστηριγµάτων.
Τα χωρίσµατα συγκρατούνται στον πύργο από το ίδιο τους το βάρος.∆εν είναι εύκολο να πιαστούν γιατί
ταιριάζουν βολικά ανάµεσα στις σκαλωσιές του πύργου.Αν αισθανθείτε την ανάγκη για πρόσθετη ασφάλεια
ενάντια στο ενδεχόµενο µετακίνησης των χωρισµάτων , αυτή µπορεί να επιτευχθεί µέσω του δεσίµατος
καλωδίων.Φτιάξτε µια µικρή τρύπα στο χώρισµα ακριβώς πάνω , ακριβώς κάτω και στο κέντρο κάθε Ζ
στηρίγµατος.Περάστε ένα κοµµάτι βαρύ γαλβανισµένο καλώδιο µέσα από την πάνω τρύπα , γύρω από το Ζ
στήριγµα και µετά ξανά µέσα από την τρύπα κάτω από το Ζ στήριγµα.Στρίψτε µαζί τις δύο άκρες του
καλωδίου.Ένα δεµένο καλώδιο αρκεί για κάθε χώρισµα , αλλά χρησιµοποιείστε δύο αν το επιθυµείτε.
Τα ολοκληρωµένα χωρίσµατα είναι µάλλον βαριά και ογκώδη και δύσκολα στο να τα µετακινήσει κάποιος.Ένα
χαρακτηριστικό που είναι χρήσιµο είναι σε περίπτωση που τα χωρίσµατα θα πρέπει να µετακινούνται συχνά για
αναρρίχηση στον πύργο ή πρόσβαση ένα ζευγάρι αφαιρούµενα χερούλια.Τα αφαιρούµενα χερούλια µπορούν
113
να κατασκευασθούν από µια ράβδο µε σπείρες και 8 παξιµάδια(βλ.σχ.7).Τρυπήστε 2 ζεύγη τρυπών για
χερούλια στα χωρίσµατα µερικές ίντσες κάτω από το κορυφαίο Ζ στήριγµα και αρκετές ίντσες πάνω από το
κάτω Ζ στήριγµα.Για τοποθέτηση ή µετακίνηση του χωρίσµατος µπορείτε να γαντζώσετε τα χερούλια σε αυτές
τις τρύπες χωρίσµατος.Ο γάντζος στο πάνω µέρος του χερουλιού ταιριάζει στην πάνω τρύπα κάθε ζεύγους των
τρυπών των χερουλιών.Τα χερούλια είναι προαιρετικά , αλλά σίγουρα θα σας διευκολύνουν.Το σχ.8 δείχνει την
θωράκιση εγκατεστηµένη στον πύργο.
Υπόµνηµα:bend=κυρτώσεις,λυγίσµατα,rod=ράβδος,nut=παξιµάδια,jam=µάγκωµα,
εµπλοκή
Σχ. 7: Κατασκευή µετακινούµενου χερουλιού
Σχ. 8: Εγκατεστηµένη θωράκιση
πύργου.Παρατηρείστε τις τρύπες
για χρήση των χερουλιών.
ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Ένας πυροσβεστήρας διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να είναι πάντα διαθέσιµος για την περίπτωση
πυρκαγιάς.Κάποιο από τα µέλη που θα εργάζονται στον σταθµό θα πρέπει να είναι σε θέση να εφαρµόσει
τεχνητή αναπνοή σε περίπτωση που αυτό καταστεί απαραίτητο.Η κεντρική καλωδίωση τώρα ενός σταθµού θα
πρέπει να ελέγχεται από έναν κεντρικό διακόπτη.Όλος ο εξοπλισµός θα πρέπει να είναι συνδεδεµένος σε µια
καλή γείωση.Όλοι οι αγωγοί θα πρέπει να είναι σε θέση να αντέξουν τα ρεύµατα που θα τους διαρρέουν.Να
θυµάστε ότι υψηλά ρεύµατα µε χαµηλές τάσεις είναι το ίδιο επικίνδυνα µε µικρά ρεύµατα και υψηλές
τάσεις.Εκφορτίστε τους πυκνωτές µε ένα µονωµένο κατσαβίδι:µην θεωρείτε τις αντιστάσεις διαρροής
αξιόπιστες.Σε έναν ενισχυτή ισχύος πάντα να οδηγείτε την χωρητικότητα µεταξύ των ηλεκτροδίων της
ηλεκτρονικής λυχνίας στη γείωση απλά για να σιγουρευτείτε ότι το φορτίο έχει εκφορτισθεί.Αν πρέπει να
δουλέψετε µε ηλεκτρικά ενεργό εξοπλισµό , να κρατάτε το ένα χέρι στην τσέπη.Αποφύγετε σωµατική επαφή µε
οποιοδήποτε γειωµένο αντικείµενο για να αποφύγετε το σώµα να γίνει ο δρόµος επιστροφής από µια πηγή
114
τάσεως στο έδαφος.Χρησιµοποιείτε µονωµένα αντικείµενα για να προσθέτετε ή να µετακινείτε κυκλωµατικές
διατάξεις.
Εθνικός Ηλεκτρικός Κώδικας
Σύµφωνα µ’αυτόν καθορίζονται ελάχιστα µεγέθη αγωγών για διαφορετικά µήκη κεραιών.Για δύσκαµπτους
χάλκινους αγωγούς , ο κώδικας καθορίζει Νο 14 καλώδιο για ανοικτές(µη υποστηριζόµενες) αποστάσεις
µικρότερες των 150 ποδιών και Νο 10 για µακρύτερες αποστάσεις.Ατσάλι καλυµµένο από χαλκό , µπρούτζος ή
άλλοι µεγαλύτερης αντοχής αγωγοί µπορούν να είναι Νο 14 για αποστάσεις µικρότερες των 150 ποδιών και Νο
12 καλώδιο για µεγαλύτερες αποστάσεις.Οι αγωγοί που συνδέουν την κεραία µε τον δέκτη ή τον ποµπό (για
γραµµές µεταφοράς που αποτελούνται από 2 ευθύγραµµους , παράλληλους αγωγούς συγκρατούµενες κατά
ζεύγη από ράβδους µονωτικού υλικού µικρών απωλειών που τοποθετούνται κατά διαστήµατα κατά µήκος των
αγωγών),θα πρέπει να είναι τουλάχιστον τόσο µεγάλοι όσο οι καθορισµένοι για κεραίες.
Ο κώδικας επίσης λέει ότι οι κεραίες και οι αγωγοί που συνδέουν την κεραία µε τον δέκτη ή τον ποµπό και που
είναι συνδεδεµένοι σε κτίρια γερά στηριγµένοι τουλάχιστον 3 ίντσες µακριά από την επιφάνεια του κτιρίου σε
µη απορροφητικούς µονωτές.Η µόνη εξαίρεση σ’αυτήν την ελάχιστη απόσταση είναι όταν οι αγωγοί αυτοί
είναι κλεισµένοι µέσα σε µια µόνιµα και αποτελεσµατικά µονωµένη µεταλλική θωράκιση.Η εξαίρεση καλύπτει
οµοαξονικά καλώδια.
Σύµφωνα µε τον κώδικα αγωγοί που συνδέουν την κεραία µε τον δέκτη ή τον ποµπό (εκτός απ’αυτούς που
καλύπτονται από την εξαίρεση) πρέπει να µπαίνουν σε κτίρια µέσω ενός άκαµπτου , µη εύφλεκτου , µη
απορροφητικού µονωµένου σωλήνα ή , µέσω ενός ανοίγµατος που διατίθεται για την περίσταση που διαθέτει
περιθώριο τουλάχιστον 2 ιντσών διαµέσου ενός διάτρητου τζαµιού.Όλοι οι αγωγοί αυτού του τύπου σε
εξοπλισµό µετάδοσης πρέπει να είναι διαρρυθµισµένοι ώστε η τυχαία επαφή να είναι δύσκολη.
Οι σταθµοί εκποµπής οφείλουν να έχουν µέσα απορρόφησης στατικών φορτίων από συστήµατα κεραιών.Μια
µονάδα εκφόρτισης κεραίας(αλεξικέραυνο) πρέπει να εγκατασταθεί σε κάθε αγωγό που συνδέει την κεραία µε
τον δέκτη ή τον ποµπό (εκτός από όταν o αγωγός αυτός προστατεύεται από µια συνεχή µεταλλική θωράκιση
που είναι µόνιµα και αποτελεσµατικά γειωµένη , ή η κεραία είναι µόνιµα και αποτελεσµατικά γειωµένη).Μια
αποδεκτή εναλλακτική λύση σε ένα αλεξικέραυνο είναι ένας διακόπτης που συνδέει την είσοδο στη γείωση
όταν ο ποµπός δεν λειτουργεί.
Αγωγοί γείωσης µπορεί να είναι φτιαγµένοι από χαλκό , αλουµίνιο, επιχαλκωµένο ατσάλι , µπρούτζο ή
παρόµοια αντιδιαβρωτικά υλικά.Μόνωση δεν απαιτείται.Ο προστατευτικός αγωγός γείωσης (κύριος αγωγός
που κατευθύνεται στη ράβδο γείωσης) πρέπει να είναι τόσο µεγάλος όσο η είσοδος της κεραίας , αλλά όχι
µικρότερο από Νο 10.Ο αγωγός γείωσης λειτουργίας (που συνδέει τον εξοπλισµό µε το σασί) πρέπει να είναι
τουλάχιστον Νο 14.
Ακόµα όλοι οι αγωγοί µέσα στο κτίριο πρέπει να είναι τουλάχιστον 4 ίντσες µακριά από αγωγούς οποιουδήποτε
κυκλώµατος σηµατοδοσίας ή προστασίας από κεραυνούς εκτός από όταν χωρίζονται από άλλους αγωγούς από
προφυλακτήρες καλωδίων ή µη αγώγιµο υλικό.Οι ποµποί πρέπει να περικλείονται µέσα σε µεταλλικές θήκες οι
οποίες πρέπει να γειώνονται.Όλα τα µεταλλικά πόµολα και κουµπιά ελέγχου προσβάσιµα από τον χειριστή
πρέπει να γειώνονται.Όλες οι πόρτες πρόσβασης πρέπει να είναι εξοπλισµένες µε ενδοασφάλειες που θα
αποσυνδέουν όλα τα άνω των 350V δυναµικά όταν θα ανοίγουν. Τα όσα περιγράψαµε καθώς και πολλά ακόµα
πράγµατα µπορούν να παρθούν ως µέτρα ασφαλείας και δεν πρέπει ποτέ να αµελούνται.
Γείωση
Ο ρόλος της γείωσης είναι διττός.Αφενός εξαλείφει κάθε περίπτωση ηλεκτροπληξίας.Αν συνδεθούν σωστά,3
καλωδίων ηλεκτρικά συστήµατα µπορούν να γειώσουν το σασί.Ένα τέτοιο σύστηµα αποτροπής κινδύνων απ’το
ρεύµα ονοµάζεται “dc γείωση”.
115
Η δεύτερη λειτουργία που µια γείωση πρέπει να επιτελέσει είναι να παρέχει ένα χαµηλής σύνθετης αντίστασης
δρόµο προς αυτήν για οποιοδήποτε σκεδασµένο RF ρεύµα µέσα στον σταθµό.Τα σκεδασµένα RF ρεύµατα
µπορούν να προκαλέσουν βλάβες στον εξοπλισµό και συµβάλλουν σε RFI προβλήµατα.Αυτός ο χαµηλής
σύνθετης αντίστασης δρόµος συχνά ονοµάζεται “RF γείωση”.Στους περισσότερους σταθµούς και οι δυο
γειώσεις παρέχονται από το ίδιο σύστηµα.
Το πρώτο βήµα για να φτιάξετε µια σωστή γείωση είναι να ενώσετε όλα τα σασί του εξοπλισµού σας µαζί.Το
συνηθισµένο καλώδιο δικτυακής σύνδεσης κάνει για µια dc γείωση , ωστόσο για µια καλή RF γείωση θα
χρειαστείτε ένα χαµηλής σύνθετης αντίστασης αγωγό.Χάλκινη λωρίδα που πωλείται στην αγορά σαν
“αναλαµπών χαλκός” είναι εξαιρετικός για αυτήν την εφαρµογή , αλλά ίσως αποδειχθεί δυσεύρετη.Braid από
οµοαξονικό καλώδιο είναι µια δηµοφιλής επιλογή:Βρίσκεται εύκολα και είναι εύκαµπτο.
Λωρίδες γείωσης µπορούν να περνάνε από σασί σε σασί αλλά µια πιο βολική διευθέτηση φαίνεται στο σχ.9.Σε
αυτήν , ένας µισής ίντσας σε διάµετρο χάλκινος σωλήνας νερού διατρέχει όλο το µήκος του πάγκου.Μια λεπτή
γανωµένη πλέξη συρµάτινης θωράκισης (από εκφορτισµένο RG-8 καλώδιο) κατευθύνεται από κάθε κοµµάτι
του εξοπλισµού σε έναν σφιγκτήρα στον σωλήνα.
Αφού ο εξοπλισµός συνδεθεί σε µια κοινή γείωση η γείωση θα πρέπει να συνδεθεί στη γη.Αυτή η δροµολόγηση
θα πρέπει να γίνει µε ένα βαρύ αγωγό (η λεπτή γανωµένη πλέξη συρµάτινης θωράκισης είναι και πάλι µια
δηµοφιλής επιλογή) και πρέπει να είναι όσο πιο κοντός και άµεσος γίνεται.Η γείωση στη γη συνήθως παίρνει
δυο µορφές.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η καλύτερη προσέγγιση είναι να οδηγήσουµε µια ή περισσότερες ράβδους
γείωσης µέσα στη γη στο σηµείο όπου ο αγωγός από την γείωση του σταθµού αφήνει το σπίτι.Οι καλύτερες
ράβδοι γείωσης που µπορούν να χρησιµοποιηθούν είναι αυτές που είναι διαθέσιµες από το σύστηµα παροχής
ηλεκτρικού ρεύµατος του σπιτιού.Αυτές οι ράβδοι έχουν µήκος 8 µε 10 πόδια και είναι φτιαγµένες από ατσάλι
µε βαριά χάλκινη επίστρωση.
Αν το έδαφος είναι µαλακό και έχει µερικά βράχια , µια λύση είναι ένας χάλκινος σωλήνας νερού διαµέτρου
µισής ίντσας.6-8 πόδια µήκος αυτού του υλικού προσφέρει µια καλή γείωση αλλά ίσως κυρτώσει καθώς θα
οδηγείται µέσα στη γη.Μερικοί προτείνουν να κάνετε µια σύνδεση µε την παροχή νερού και να δροµολογήσετε
το νερό µέσα από τον χάλκινο σωλήνα έτσι ώστε να κάνει τη δική του τρύπα µέσα στη γη.Όταν όµως το
116
έδαφος στεγνώσει , ίσως υποχωρήσει από τον σωλήνα και δεν κάνει την κατάλληλη επαφή µε την ράβδο
γείωσης.Έτσι θα είχαµε µάλλον φτωχή γείωση.
Όταν η ράβδος γείωσης εγκατασταθεί σφίξτε τον αγωγό από την γείωση του σταθµού σ’αυτήν µε έναν
σφιγκτήρα που θα µπορεί να σφίξει ασφαλώς και δεν θα σκουριάσει. Ενδεδυµένοι µε χαλκό σφιγκτήρες ειδικά
για αυτό το σκοπό είναι διαθέσιµοι στην αγορά , αλλά ένας σφιγκτήρας hose από ανοξείδωτο ατσάλι θα
δουλέψει επίσης.Εναλλακτικά κάντε αρκετές τρύπες στο σωλήνα και βιδώστε τον αγωγό στη σωστή θέση.Αν
ένας torch είναι διαθέσιµος συγκολλήστε την σύνδεση.
Μια άλλη δηµοφιλής γείωση σταθµού προέρχεται από έναν σωλήνα κρύου νερού.Αποφύγετε τους σωλήνες
ζεστού νερού γιατί δεν πηγαίνουν κατευθείαν στη γη.Για να την φτιάξετε δροµολογήστε έναν αγωγό χαµηλής
εµπέδησης σε έναν τέτοιο σωλήνα κατά προτίµηση κοντά στο σηµείο όπου εισέρχεται η κύρια παροχή
νερού.Αν η σωλήνες είναι από PVC που αποτελεί τέλειο µονωτή θα πρέπει να επιθεωρήσετε µόνοι σας τον
σωλήνα και να σιγουρευτείτε ότι είναι κρύου νερού.
Για ορισµένες εγκαταστάσεις , ειδικά όσες είναι πάνω από τον πρώτο όροφο οι προαναφερθείσες µέθοδοι θα
δώσουν µια καλή dc γείωση , όχι όµως και µια καλή RF γείωση.Ο λόγος είναι ότι το µήκος του αγωγού µεταξύ
του δρόµου της γείωσης και του τελευταίου σηµείου γείωσης γίνεται πρόβληµα.Αν π.χ, το καλώδιο γείωσης
είναι περίπου µήκους λ (ή κάποιο παράξενο πολλαπλάσιό του) θα δράσει σαν ένας αναστροφέας
4
εµπέδησης(αγωγιµότητα) από το ένα άκρο στο άλλο.Αφού το γειωµένο τέλος είναι σε πολύ χαµηλή σύνθετη
αντίσταση , το άκρο του εξοπλισµού θα είναι σε πολύ υψηλή σύνθετη αντίσταση.Το αποτέλεσµα θα είναι
“ζεστά” RF σηµεία γύρω από τον σταθµό όταν αυτός θα µεταδίδει.
Μια εναλλακτική RF γείωση φαίνεται στο σχήµα 14.Συνδέστε ένα σύστηµα από λ
στοιχειοκεραίες στον
4
δρόµο γείωσης του σταθµού.Εγκαταστείστε τουλάχιστον µια στοιχειοκεραία για κάθε χρησιµοποιούµενη
µπάντα συχνοτήτων.Θα πρέπει να κάνετε και µια σύνδεση µε τη γη για την ac καλωδίωση.
Θόρυβος από τη γη
Ο θόρυβος στα συστήµατα γείωσης µπορεί να επηρεάσει τον ευαίσθητο ραδιοφωνικό εξοπλισµό.Προέρχεται
κυρίως από τρεις αιτίες:
1)Ανεπαρκές µέγεθος αγωγού γείωσης
2)Χαλαρές συνδέσεις γείωσης
3)Ανακυκλώσεις γείωσης.
Γι’αυτό:
Ο αγωγός γείωσης θα πρέπει να είναι τόσο µεγάλος όσο και ο µεγαλύτερος αγωγός στο πρωτεύον κύκλωµα
ισχύος.Η χρήση lock washers και star washers συνίσταται.Ο τρόπος για να αποφεύγονται οι ανακυκλώσεις
είναι να γειώνεται ο εξοπλισµός µε το να φέρουµε όλους τους αγωγούς γείωσης έξω ακτινικά από ένα κοινό
σηµείο στη γη ή σε ένα σύστηµα κρύου νερού.
Προστασία από κεραυνούς και EMP προστασία
Σύµφωνα µε τη νοµοθεσία µεταλλικοί πυλώνες ραδιοφώνου και τηλεόρασης που βρίσκονται σε ένα
προστατευµένο κτίριο , πρέπει να συνδεθούν σε ένα σύστηµα προστασίας από κεραυνούς µε έναν κύριο αγωγό
και εξαρτήµατα.Αλεξικέραυνα , προστατευτικά µέσα µονάδων εκφόρτισης κεραιών θα πρέπει να συνδεθούν σε
εισόδους ηλεκτρικών ή τηλεφωνικών υπηρεσιών και σε εισόδους τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών κεραιών.Η
καλύτερη προστασία από κεραυνό είναι η αποσύνδεση όλων των κεραιών από τον εξοπλισµό και του
εξοπλισµού από τις γραµµές µεταφοράς ισχύος.Μια κεραία γείωσης τροφοδοτεί τις γραµµές για να τις
αποφορτίσει από ξαφνική συσσώρευση φορτίου.Καλώδια του περιστροφέα και άλλα καλώδια ελέγχου θα
117
πρέπει επίσης να αποσυνδεθούν από την κεραία.Εξαιτίας του απρόβλεπτου ενεργειακού περιεχοµένου ενός
κοντινού κεραυνού ή άλλου µεγάλου µεταβατικού ρεύµατος , είναι πιθανό για ένα βαρίστορ οξειδίου-µετάλλου
(MOV) να εκτεθεί σε µια υπερβολική απότοµη ροή ενέργειας για τις αντοχές του.Αυτό µπορεί να καταστρέψει
όχι µόνο το βαρίστορ αλλά µε τα θραύσµατά του να προκαλέσει πυρκαγιά αν υπάρχουν κοντά εύφλεκτα
υλικά.Γι’αυτό και το MOV θα πρέπει να θωρακιστεί φυσικά.
Ένα κατάλληλο σύστηµα γείωσης είναι το κλειδί για προστασία EMP και προστασία από κεραυνούς.Ένα
χαµηλής εµπέδησης σύστηµα γείωσης θα πρέπει να εγκατασταθεί προκειµένου να εξαλείψει τις διόδους για
µεταβατικά ρεύµατα διαµέσου του εξοπλισµού και να προσφέρει µια καλή φυσική γείωση για συσκευές
καταστολής κεραυνών.Ένα ενός σηµείου σύστηµα γείωσης προτείνεται(βλέπε σχ.10).
Μέσα στον σταθµό γείωση ενός σηµείου µπορεί να επιτευχθεί µε την εγκατάσταση ενός χωρίσµατος γείωσης ή
κύριου στερεού µεταλλικού αγωγού.Όλοι οι εξωτερικοί αγωγοί που φεύγουν και έρχονται στον ραδιοφωνικό
εξοπλισµό θα πρέπει να περνάνε µέσα από αυτό το χώρισµα. Εγκαταστήστε όλες τις συσκευές καταστολής
µεταβατικών ρευµάτων απευθείας στο χώρισµα. Χρησιµοποιείστε το µικρότερο δυνατό µήκος Νο 6 στερεού
καλωδίου για να συνδέσετε τις θήκες του ραδιοφωνικού εξοπλισµού στον αγωγό γείωσης.
Προστασία από a.c
∆οκιµές έχουν αποδείξει ότι η οικιακή ηλεκτρική καλωδίωση εκ κατασκευής περιορίζει το µέγιστο µεταβατικό
ρεύµα που θα περάσει στα 120Α.Γι’αυτό ένας επί παραδείγµατι ερασιτεχνικός ραδιοφωνικός σταθµός θα
πρέπει αν είναι δυνατόν να εγκατασταθεί µακριά από το ταµπλό ac του σπιτιού και τον πίνακα διακοπτών για
να εκµεταλλευθεί αυτό το φαινόµενο.
Ac προστασία µπορεί να επιτευχθεί µε εύκολα στην εγκατάσταση βυσµατούµενα κυκλώµατα προστασίας από
αιφνίδιες µεταβολές τάσης.Οι βυσµατούµενες µε ταινίες µονάδες είναι οι καλύτερες για τυπικούς
118
ερασιτεχνικούς σταθµούς.Παρέχουν την απαιτούµενη προστασία και µπορούν εύκολα να µεταφερθούν
οπουδήποτε µαζί µε τον εξοπλισµό.
Γεννήτριες έκτακτης ανάγκης
Έχουν δύο πλεονεκτήµατα όσον αφορά την προστασία από µεταβατικά ρεύµατα.Καταρχήν ο σταθµός
αποσυνδέεται από το δίκτυο της ∆ΕΗ και αποµονώνεται ο εξοπλισµός από µια σηµαντική πηγή µεταβατικών
ρευµάτων.Επίσης δοκιµές έχουν δείξει ότι οι γεννήτριες αυτές δεν είναι ευαίσθητες σε EMP µεταβατικά
φαινόµενα.
Προστασία τροφοδοσίας
Οµοαξονικά καλώδια συνίστανται για χρήση ως γραµµές µεταφοράς γιατί προσφέρουν κάποια προστασία από
απότοµες ροές µεταβατικών ρευµάτων στον συνδεόµενο εξοπλισµό.Ο εξωτερικός αγωγός θωρακίζει τον
κεντρικό από το µεταβατικό πεδίο.Επίσης , το καλώδιο περιορίζει τη µέγιστη επαγόµενη µεταβατική τάση στο
κέντρο µε το να δηµιουργεί µε τόξο διαφορά δυναµικού από τον κεντρικό αγωγό στην θωράκιση του γειωµένου
καλωδίου.Μία µόνο συσκευή προστασίας εγκατεστηµένη σε έναν ακροδέκτη της κεραίας του ραδιοφώνου θα
προστατέψει το ραδιόφωνου αλλά όχι την γραµµή µετάδοσης.Για να προστατευθεί και αυτή , ένα ακόµα
κύκλωµα προστασίας από αιφνίδιες µεταβολές της τάσης θα πρέπει να εγκατασταθεί µεταξύ της κεραίας και
της γραµµής µετάδοσης (βλέπε σχ.11).
Όταν σχεδιάζεται το διάγραµµα ακτινοβολίας µιας κατακόρυφης κεραίας πάνω από πραγµατικό έδαφος , το
ανακλώµενο κύµα από ένα τµήµα της κεραίας πολλαπλασιάζετε µε έναν παράγοντα που ονοµάζεται σταθερά
κάθετης ανάκλασης και αυτός ο παράγοντας προστίθεται στη συνέχεια διανυσµατικά στο απευθείας κύµα για
να πάρουµε το αποτέλεσµα.Η σταθερά αντανάκλασης αποτελείται από έναν παράγοντα εξασθένισης , Α και µια
119
γωνία φάσης , φ , εκφραζόµενο στην µορφή Α∠φ (η φ είναι πάντα µια αρνητική γωνία , γιατί το έδαφος δρα
σαν ένας πυκνωτής µε απώλειες σε αυτή την περίπτωση).Η ακόλουθη εξίσωση χρησιµοποιείται για
προσδιορισµό του Α για κάθετα πολωµένα κύµατα , για έδαφος δοσµένης αγωγιµότητας και διηλεκτρικής
σταθεράς σε κάθε συχνότητα και γωνία ανύψωσης (που ονοµάζεται και γωνία κύµατος σε πολλά κείµενα):
κ ΄ sin Ψ − k ΄΄ − cos 2 Ψ
AVert ∠φ =
(1)
k ΄ sin Ψ + k ΄΄ − cos 2 Ψ
όπου
ΑVert∠φ=Σταθερά κάθετης ανάκλασης
Ψ=γωνία ανύψωσης
 1.8 × 10 4 × G 

k ΄ = k − j 
f


όπου:
k=διηλεκτρική σταθερά της γης (για τον αέρα k=1)
G=αγωγιµότητα της γης σε S
m
f=συχνότητα σε MHz
j=µιγαδικός συντελεστής − 1
( )
επιλύνοντας αυτές τις εξισώσεις για αρκετά σηµεία βλέπουµε την επίδραση του εδάφους σε κατακόρυφα
πολωµένα σήµατα σε µια συγκεκριµένη τοποθεσία για ένα δοσµένο εύρος ζώνης.Το σχήµα 7 δείχνει τον
συντελεστή ανάκλασης συναρτήση της γωνίας ανύψωσης στα 21MHz πάνω από κανονικό έδαφος (G=0.005
S/m,k=13).Προσέξτε ότι καθώς η καµπύλη της φάσης ,ψ , περνάει από τις 900,η καµπύλη της εξασθένισης , Α ,
περνάει από ένα ελάχιστο στην ίδια γωνία κύµατος , ψ.Αυτή είναι η PBA(Pseudo-Brewster Angle-συντελεστής
ανάκλασης σε κατακόρυφα πολωµένο κύµα).Σε αυτή τη γωνία , το ανακλώµενο κύµα δεν είναι µόνο σε µια
γωνία φάσης 900 σε σχέση µε το απευθείας κύµα , αλλά είναι τόσο χαµηλό σε ενίσχυση που δεν ενισχύει το
απευθείας κύµα σηµαντικά.Στο παράδειγµά µας η γωνία αυτή είναι 150.
Επειδή η εύρεση της PBA από την εξίσωση (1) δεν είναι εύκολη χρησιµοποιείται περισσότερο η εξής εξίσωση:
ψΒ =
k −1+
(x
2
) (k − 1) + x [(x
(x + k ) − 1
+k2
2
2
2
2 2
2
2
+ k2
)
2
]
−1
(2)
όπου:
1.8 × 10 4 × G
x=
f
και τα k,G και f υπολογίζονται από την εξίσωση (1).
Το σχ.12 δείχνει καµπύλες υπολογισµένες χρησιµοποιώντας την εξίσωση (2) για διαφορετικές περιπτώσεις
εδάφους , σε συχνότητες µεταξύ 1.8 και 30MHz.Να σηµειωθεί ότι η κλίµακα της συχνότητας είναι
λογαριθµική.
120
Όπως αναµενόταν , φτωχότερα εδάφη αποδίδουν υψηλότερες PBA’s. ∆υστυχώς στις υψηλότερες συχνότητες
όπου (όπου η χαµηλής γωνίας ακτινοβολία είναι σηµαντικότερη για εργασία DX),τα PBA’s είναι υψηλότερα.Η
PBA είναι ίδια και για εκποµπή και για λήψη.Θα πρέπει να σηµειωθεί εδώ τι ισχύει σε ορισµένα συχνά
συναντηµένα περιβάλλοντα.Στο φρέσκο νερό παρά τη µεγάλη του αντίσταση έχουµε PBA 6.40 και είναι σχεδόν
ανεξάρτητη κάτω από τα 30MHz.Το θαλασσινό νερό εξαιτίας της µεγάλης του αγωγιµότητας , έχει µια PBA
που ποτέ δεν υπερβαίνει την 10 σε αυτό το εύρος συχνοτήτων.
Ανακλάσεις επίπεδου εδάφους και οριζόντια πολωµένα κύµατα
Η κατάσταση για τις οριζόντιες κεραίες διαφέρει από αυτήν για τις κατακόρυφες.Το σχ.13 δείχνει τον
συντελεστή ανάκλασης για οριζόντια πολωµένα κύµατα πάνω από κανονικό έδαφος στα 21MHz.
121
Παρατηρείστε ότι σε αυτή την περίπτωση , η γωνία φάσης που ξεκινάει από τις 00 ποτέ δεν γίνεται πολύ
µεγάλη και ο παράγοντας εξασθένισης που προκαλεί τις περισσότερες απώλειες για µεγάλης γωνίας σήµατα
προσεγγίζει την µονάδα για µικρές γωνίες.Η εξασθένιση αυξάνει προοδευτικά µε φτωχότερα τύποι εδαφών.
Στον υπολογισµό ευρείας ζώνης διαγράµµατος ακτινοβολίας ενός λ/2 δίπολου , το τέλειο είδωλο του ρεύµατος
του εδάφους , ίσο µε το πραγµατικό ρεύµα της κεραίας αλλά 1800 εκτός φάσης µε αυτό , πολλαπλασιάζετε από
τον οριζόντιο συντελεστή ανάκλασης που δίνεται από την κάτωθι εξίσωση (3).Το αποτέλεσµα µετά
προστίθεται διανυσµατικά στο απευθείας κύµα για να πάρουµε το αποτέλεσµα σε αυτή τη γωνία ανύψωσης.Η
εξίσωση για οριζόντια πολωµένα κύµατα είναι:
AHoriz ∠φ =
k΄ − cos 2 ψ − sinψ
k΄ − cos 2 ψ + sinψ
όπου:
ΑHoriz∠φ=οριζόντιος συντελεστής ανάκλασης
ψ=γωνία ανύψωσης
 1.8 × 10 4 × G 

k΄ = k − j 
f


k=διηλεκτρική σταθερά της γης
G=αγωγιµότητα της γης σε S/m
f=συχνότητα σε MHz
(3)
122
Για µια οριζόντια κεραία κοντά στη γη , το προκύπτων διάγραµµα είναι µια τροποποίηση του διαγράµµατος
ελεύθερου χώρου της κεραίας.Το σχ.14 δείχνει πως αυτή η τροποποίηση λαµβάνει χώρα για µια οριζόντια λ/2
κεραία πάνω από µια τελείως αγώγιµη επίπεδη επιφάνεια.
Σχ. 14: Επίδραση του εδάφους στην ακτινοβολία από µια
οριζόντια µισού µήκους κύµατος κεραία,για ύψη ενός τετάρτου
και µισού µήκους κύµατος.Οι διακεκοµµένες γραµµές δείχνουν
πως το διάγραµµα ακτινοβολίας θα ήταν αν δεν υπήρχε καµιά
ανάκλαση από το έδαφος (ελεύθερος χώρος).
Τα διαγράµµατα στα αριστερά δείχνουν την σχετική ακτινοβολία όταν κάποιος κοιτάει την κεραία από τα
πλάγια:Αυτά στα δεξιά δείχνουν το διάγραµµα ακτινοβολίας κοιτώντας στα άκρα της κεραίας. Αλλάζοντας το
ύψος πάνω από το έδαφος από λ/4 σε λ/2 δηµιουργείται µια σηµαντική διαφορά στην ακτινοβολία µεγάλης
γωνίας , µετακινώντας τον κύριο λοβό χαµηλότερα.
Προσέξτε ότι για ύψος κεραίας λ/2(κάτω µέρος , σχ.14),η εκτός φάσης ανάκλαση από µια τέλεια αγώγιµη
επιφάνεια δηµιουργεί ένα τοπικό ελάχιστο στο διάγραµµα, στο ζενίθ (γωνία ανύψωσης 900).Πάνω από
πραγµατικό έδαφος παρόλα αυτά , ένα “γέµισµα προς τα µέσα” αυτού του τοπικού ελαχίστου συµβαίνει
εξαιτίας των απωλειών εδάφους που εµποδίζουν πλήρη ανάκλαση της ακτινοβολίας µεγάλης γωνίας.
Βάθος διείσδυσης RF ρεύµατος
Όταν εξετάζουµε τα γήινα χαρακτηριστικά , ερωτήµατα σχετικά µε το βάθος διείσδυσης του RF ρεύµατος
συχνά ανακύπτουν.Για παράδειγµα αν µια δοσµένη τοποθεσία αποτελείται από 6ft στρώµα χώµα που καλύπτει
ένα βραχώδες στρώµα υψηλής αντίστασης , ποιο υλικό κυριαρχεί;Η απάντηση εξαρτάται από την συχνότητα ,
τα διηλεκτρικά χαρακτηριστικά του χώµατος και του βράχου και τις σχετικές αγωγιµότητές τους.Η παρακάτω
εξίσωση µπορεί να χρησιµοποιηθεί για να υπολογισθεί η ένταση του ρεύµατος σε οποιοδήποτε βάθος:
e-pd=ένταση ρεύµατος σε βάθος D/ένταση ρεύµατος στην επιφάνεια
όπου:
123
X ×B 

G 2 ×10 − 4



p=
× 1+
−
1
2


B
 2


12
(4)
όπου:
d=βάθος διείσδυσης σε cm
Χ=0.008×π2×f
B=5.56×10-7×k×f
k=διηλεκτρική σταθερά της γης
G=αγωγιµότητα της γης σε S/m
Το βάθος στο οποίο η ένταση του ρεύµατος είναι 37% (1/e) αυτής της επιφάνειας (συχνά αναφερόµενη σαν
επιδερµικό βάθος) είναι το βάθος στο οποίο η ένταση του ρεύµατος θα ήταν µηδέν αν ήταν κατανεµηµένη
οµοιόµορφα αντί για εκθετικά.Σε αυτό το βάθος , αφού οι απώλειες ισχύος είναι ανάλογες µε το τετράγωνο του
ρεύµατος , περίπου 91% της συνολικής απώλειας ισχύος έλαβε χώρα , όπως έκανε και η περισσότερη από τη
µετατόπιση φάσης και η ροή του ρεύµατος κάτω από αυτό το επίπεδο είναι αµελητέα.
Το σχ.15 δείχνει τις λύσεις της εξίσωσης (4) πάνω από τα 1.8MHz έως τα 30MHz εύρους ζώνης για διάφορα
είδη εδάφους.
Σχ. 15: Βάθη στα οποία η ένταση του ρεύµατος είναι στο 37% αυτής της επιφανείας
για διαφορετικές ποιότητες εδάφους σε εύρος ζώνης 1.8-30 MHz.Το βάθος για το
φρέσκο νερό,που δεν απεικονίζετε, είναι 156 πόδια και σχεδόν ανεξάρτητο της
συχνότητας κάτω από τα 30 MHz.
Το βάθος των καµπυλών διείσδυσης στο σχ.15 αναδεικνύουν ένα αξιοπρόσεκτο φαινόµενο.Ενώ το επιδερµικό
φαινόµενο περιορίζει την RF ροή ρεύµατος κοντά στην επιφάνεια ενός αγωγού , η γη έχει τόσες απώλειες που
το RF ρεύµα διεισδύει σε πολύ µεγαλύτερα βάθη από οποιοδήποτε άλλο µέσο.Το βάθος διείσδυσης του RF
ρεύµατος είναι µια συνάρτηση της συχνότητας και του είδους εδάφους.Έτσι οι µόνες περιπτώσεις που το
µεγαλύτερο τµήµα του ρεύµατος ρέει κοντά στην επιφάνεια είναι µε πολύ υψηλά αγώγιµα µέσα (όπως το
θαλασσινό νερό) και σε συχνότητες κάτω από τα 30MHz.
124
Οι εξισώσεις τώρα , για την εύρεση της επαγωγικής αντίστασης που δίνονται στα περισσότερα βιβλία
υποθέτουν ότι το πηνίο είναι µακρύτερο από τη διάµετρό του.Παρ’όλα αυτά υπάρχουν εξισώσεις για
αυτεπαγωγές κοινών σχηµάτων διατοµών και µικρών λόγων µήκος προς διάµετρο και δίνονται στον πίνακα 1.
Η τιµή ενός συντονισµένου πυκνωτή για έναν βρόχο εύκολα υπολογίζεται από τις απλές εξισώσεις
συντονισµού.Το µόνο πράγµα που πρέπει να ληφθεί υπόψη πιο πριν είναι της κατανεµηµένης χωρητικότητας
του τυλίγµατος του βρόχου.Αυτή η χωρητικότητα εµφανίζεται µεταξύ των γειτονικών τυλιγµάτων του πηνίου
εξαιτίας των µικρών διαφορών στο δυναµικό.Αυτό κάνει το κάθε τύλιγµα να εµφανίζεται σαν ένας
φορτισµένος οπλισµός.Όπως και όλες οι άλλες χωρητικότητες έτσι και αυτή , εξαρτάται από τις φυσικές
διαστάσεις του πηνίου.Μια απλή προσέγγιση δίνεται από τον Medhurst και την σχέση:
C=HD (4)
Όπου:
C=κατανεµηµένη χωρητικότητα σε pF
H=µια σταθερά σχετιζόµενη µε τον λόγο µήκος προς διάµετρο του πηνίου (ο πίνακας 2 δίνει τέτοιες τιµές για
το H)
D=διάµετρος του τυλίγµατος σε cm
Η εργασία του Medhurst ήταν µε round cross τµήµατα.Για βρόχους µε square cross τµήµατα η κατανεµηµένη
χωρητικότητα δίνεται από τον Bramslev:
C=60S (5)
Όπου:
C=η κατανεµηµένη χωρητικότητα σε pF
S=το µήκος της πλευράς σε m.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ
Το γωνιόµετρο
Οι περισσότεροι σταθµοί RDF για την κυβέρνηση αλλά και για εµπορικούς σκοπούς χρησιµοποιούν διατάξεις
κεραιών σταθερών στοιχείων αντί για µηχανικά περιστρεφόµενες διατάξεις.Το τελευταίο διάστηµα
χρησιµοποιούνται συσκευές που επιτρέπουν την εύρεση κατευθύνσεων χωρίς να µετακινηθούν τα στοιχεία και
ονοµάζονται ραδιογωνιόµετρα ή γωνιόµετρα.Ο τελευταίος τύπος τέτοιας συσκευής που έχει µπει σε χρήση
είναι µια ειδική µορφή RF µετασχηµατιστή όπως φαίνεται στο σχήµα 10.Αποτελείται από δύο σταθερά πηνία
κάθετα τοποθετηµένα µεταξύ τους.Ανάµεσα στα δύο πηνία υπάρχει ένα κινητό πηνίο , το οποίο δεν φαίνεται
στο σχήµα 10.Τα ζευγάρια των συνδέσεων που είναι σηµειωµένα σαν Α και Β συνδέονται αντίστοιχα µε δυο
στοιχεία σε µια διάταξη κεραιών και η έξοδος στον φωρατή ή δέκτη παίρνεται από το κινητό πηνίο.Καθώς το
εσωτερικό πηνίο περιστρέφεται , η σύζευξη προς το ένα σταθερό πηνίο αυξάνει ενώ προς το άλλο
µειώνεται.Μαζί το πλάτος και η φάση του συζευγµένου σήµατος στο τύλιγµα λήψης αλλάζουν µε τέτοιο τρόπο
που να ανταποκρίνονται στην περιστροφή της ίδιας της διάταξης.Έτσι η περιστροφή του εσωτερικού πηνίου
µπορεί να ρυθµιστεί µε τέτοιο τρόπο ώστε οι µοίρες να αντιστοιχούν σε γωνίες περιστροφής από την περιοχή
του σταθµού.Αυτό το γωνιόµετρο χρησιµοποιείται συχνά µε Adcock διατάξεις.Μια βελτίωση του υπάρχοντος
συστήµατος περιλαµβάνει τέσσερα Adcock στοιχεία , δυο διατάξεις σε γωνίες κάθετες µεταξύ τους.Έχουν
αναπτυχθεί και συστήµατα µε δύο ζευγάρια πηνίων που δεν αποδίδουν όµως το ίδιο καλά λόγο αµοιβαίας
σύζευξης.∆ιάφοροι άλλοι τύποι γωνιοµέτρων έχουν αναπτυχθεί που περιλαµβάνουν µεταγωγή σε άλλα
στοιχεία της διάταξης.Μια τελευταία εξέλιξη περιλαµβάνει την εναλλαγή µε διόδους σε πυκνωτές που παρέχει
µια µέθοδο µεταγωγής.
Μικροταινιακή κεραία: Μια αναλυτικότερη µατιά.
Οι γραφικές αναπαραστάσεις του πεδίου και πειράµατα επιβεβαίωσαν ότι ένας ανοικτού-κυκλώµατος
µικροταινιακός τερµατισµός λειτουργεί µε τρόπο παρόµοιο µε αυτόν µιας ανοικτής στο τέρµα διηλεκτρικής-rod
125
κεραίας σε εκείνη την ακτινοβολία που πηγάζει από την περιοχή της ασυνέχειας του τερµατισµού όπως
φαίνεται στο διάγραµµα πεδίου του σχ.1.
Σχ.1: ∆ιάγραµµα κοντινού πεδίου µικροταινιακού
ανοιχτοκυκλωµένου τερµατισµού µετρηµένου στα
10,5 GHz
_________ Εφ
2
σε διαστήµατα των 3dB
--------------φάση του Εφ σε διαστήµατα των 2π
w=5 mm ws=40 mm λg=20 mm
Σχ.2: Σχέδιο µικροταινιακής γραµµής που δείχνει το
σύστηµα συντεταγµένων και τα ορθογώνια
ακτινοβολούντα ανοίγµατα για 0≤
≤x≤
≤w,0≤
≤y≤
≤2h και z=±
±1
Κάποια ακτινοβολία θα διαρρεύσει προς τα έξω κατά µήκος ολόκληρου του µήκους της µικροταινίας εξαιτίας
των ατελειών της επιφάνειας και της ανοµοιογένειας του υλικού , αλλά αυτή η συµβολή στο πεδίο
ακτινοβολίας θα είναι αµελητέα στη πράξη.Ένα σπουδαίο συµπέρασµα που µπορεί να εξαχθεί είναι ότι ένας
ανοικτοκυκλωµένος µικροταινιακός τερµατισµός µπορεί να χρησιµοποιηθεί σαν το βασικό στοιχείο
ακτινοβολίας σε µια διάταξη κεραιών και το διάγραµµα ακτινοβολίας αυτού του στοιχείου µπορεί να
υπολογισθεί χρησιµοποιώντας έναν υπολογισµό “ανοίγµατος” όπως στην διηλεκτρική-rod κεραία.
Μια ολοκληρωµένη ανάλυση των επιδράσεων των φυσικών ασυνεχειών σε µια µικροταινιακή γραµµή
περιλαµβάνει µαζί τον διακριτό και συνεχή eigenvalue φάσµα που δεν έχει ακόµα µοντελοποιηθεί εξαιτίας των
δυσκολιών στο να εκφραστούν οι µικροταινιακές ιδιοσυναρτήσεις σε κατάλληλες µαθηµατικές µορφές.
∆ιάγραµµα ακτινοβολίας ενός ανοιχτοκυκλωµένου µικροταινιακού τερµατισµού
Μια συµβατική µικροταινιακή γραµµή µήκους 2l,µε µήκος ταινίας αγωγού w,πάχος υποστρώµατος h,σχετική
διηλεκτρικότητα υποστρώµατος και διαπερατότητα εr>1 και µr=1,αντίστοιχα,βρίσκεται στο xz-επίπεδο όπως
φαίνεται στο σχ.2.Για να απλοποιήσουµε τον υπολογισµό η µικροταινία είναι offset στη µια πλευρά της αρχής
συντεταγµένων,0 έτσι ώστε η αγώγιµη ταινία ,αµελητέου πάχους , να βρίσκεται στο xz-επίπεδο στο y=2h:όµοια
, το αγώγιµο επίπεδο εδάφους και το είδωλο της αγώγιµης ταινίας στο επίπεδο του εδάφους βρίσκεται στο xzεπίπεδο αλλά σε y=h και 0 αντίστοιχα.Το επίπεδο του εδάφους και το υπόστρωµα εκτείνονται κατά την ±xδιεύθυνση και έχουν ένα συνολικό µήκος ws,όµως στο z=±l η µικροταινιακή δοµή είναι ανοικτό κύκλωµα και
τα ανοίγµατα ακτινοβολίας 1 και 2 βρίσκονται στο xy-επίπεδο στο z=±l όπου το υπόστρωµα τερµατίζει.Μια
καλή προσέγγιση στα οδηγούµενα κύµατα από την µικροταινία είναι το µεταβατικό ηλεκτροµαγνητικό κύµα
126
(ΤΕΜ) που θεωρείται ότι είναι συγκεντρωµένο κάτω από την ταινία και προσπίπτει σε κάθε άνοιγµα όπου
κάποια ισχύ ακτινοβολείτε και το υπόλοιπο ανακλάτε σαν οδηγούµενο κύµα.Υπο αυτές τις απλοποιήσεις , το
µεταβατικό πεδίο (Ε,Η) στο άνοιγµα 1,που είναι τώρα περιορισµένο στην ορθογώνια περιοχή την οριοθετηµένη
από την αγώγιµη ταινία σε y=2h και το είδωλό της στην επέκταση στο επίπεδο του εδάφους στο y=0,δίνεται
από τη σχέση:
Ε = Ε y yˆexp(− jβl )(1 + Γ )
Η = −Η x xˆexp(− jβl )(1 − Γ )
Ε y = ΖΗ x , Ζ = Ζ 0 k β µε β = k (ε eff ) = 2π λ g (1)
όπου εeff είναι η ενεργή διηλεκτρικότητα του υποστρώµατος της µικροταινίας και µια αρµονική µεταβλητή
exp(+jωt) θεωρείται δεδοµένη και παραλείπεται.Η πολύπλοκη σταθερά ανάκλασης Γ = Γ exp(− j 2 βl ′) όπου
l ′ είναι το φαινόµενο τέλους1,είναι ένα χωρητικό φορτίο στο τέρµα του ανοιχτού κυκλώµατος: εeff είναι µια
συνάρτηση της συχνότητας και όλες οι τιµές του εeff που περιλαµβάνονται στη παρούσα µελέτη είναι
διορθωµένες για φαινόµενα διασποράς.
12
Το µακρινό πεδίο Εrad που αντιστοιχεί σε µια συµβολή πεδίου (Ε,Η) σε ένα άνοιγµα Sα δίνεται από τον τύπο της
µορφής του µακρινού πεδίου µε τη φόρµουλα του διανύσµατος Kirchoff:
Ε rad = ΚRˆ1 × ∫ (nˆ× Ε ) − Ζ 0 f Rˆ1 × (nˆ× Η ) exp jkρ 1 ⋅ Rˆ1 dα (2)
[
] (
)
Sα
όπου οι διανυσµατικές ποσότητες ακολουθούν τον συµβολισµό του Silver και καθορίζονται στο σχ.101 µαζί µε
το σύστηµα συντεταγµένων και Κ = − jk exp(− jkR ) / 4πR .Αντικαθιστώντας για τα (Ε,Η) στην εξ.2 από την
εξ.1 και κάνοντας τους κατάλληλους µετασχηµατισµούς µονάδων αφού η εξ.2 ισχύει µόνο σε καρτεσιανή
µορφή , η ακτινοβολία µακρινού πεδίου είναι:
12
12
Ε rad = ΚRˆ1 × ∫ − Ε y exp(− jβl ) xˆ(1 + Γ ) + κ (ε eff ) cos θ (1 − Γ ) − zˆcos φ sin θκ (ε eff ) (1 − Γ ) exp jkρ 1 ⋅ Rˆ1 dα
[{
] (
}
)
Sα
(3)
Τώρα ρ 1 = x ′xˆ+ y ′yˆ+ z ′zˆείναι ένα διάνυσµα µε αρχή το 0 ως ένα σηµείο ( x ′, y ′, z ′) στο άνοιγµα και
Rˆ = cos φ sin θxˆ+ sin φ sin θyˆ+ cos θzˆ.Έτσι η εξίσωση 3 απλοποιείται σε:
1
[{
Ε rad = exp( jk cos θ − β )lRˆ1 × xˆ(1 + Γ ) + κ (ε eff
µε
)
12
}
cos θ (1 − Γ ) − zˆcos φ sin θκ (ε eff
) (1 − Γ )]Ι(θ , φ )
12

 kw
sin 
⋅ cos φ sin θ 
 sin (kh sin φ sin θ )
 2
Ψ
Ι(θ , φ ) = −Ε y Κ ∫ ∫ exp( jk ( x ′ cos φ sin θ + y ′ sin φ sin θ ))dx ′dy ′ = −Ε y Κ 2hw
kw
kh sin φ sin θ
x′= 0 y ′= 0
⋅ cos φ sin θ
2
(4)


w
όπου Ψ = exp jk sin θ  cos φ + h sin φ  είναι ένας φασικός όρος που δηµιουργήθηκε από την ασύµµετρη

2

επιλογή της αρχής των συντεταγµένων και δεν επηρεάζει τα διαγράµµατα ακτινοβολίας.Μετασχηµατίζοντας τις
καρτεσιανές συντεταγµένες οι παράγοντες της ακτινοβολίας µακρινού πεδίου που αντιστοιχούν στο άνοιγµα 1
είναι:
12
12
Ε θΙ = Ι(θ , φ ) 1 + κ (ε eff ) cos θ exp( jζ ) + Γ 1 − κ (ε eff ) cos θ exp( jξ ) sin φ
W
Ε φΙ
1
2h
{(
)
(
)
}
= Ι(θ , φ ){(cos θ + κ (ε ) )exp( jζ ) + Γ (cos θ − κ (ε ) )exp( jξ )}cos φ
12
eff
12
eff
Πρόκειται για µια ενεργός χωρητικότητα στο άκρο µιας κεραίας που προκαλεί φαινόµενα εκφόρτισης στον αέρα.Αυτό µειώνει την
συχνότητα συντονισµού κάτω από την θεωρητική της τιµή.Το φαινόµενο αυτό επαυξάνει µε το πλησίασµα αντικειµένων όπως δέντρα
ή κτίρια ή όταν η κεραία τοποθετείται πλησίον του εδάφους.
127
) )l
(
ξ = k (cos θ − (ε ) )l − 2 βl ′
ζ = k cos θ − (ε eff
12
12
eff
(5)
Για σχετικά στενές αγώγιµες ταινίες σε συµβατικά υποστρώµατα , το w και το h είναι <<λ0 και έτσι οι product
συναρτήσεις του Ι(θ,φ) στην εξ.4 είναι κοντά στη µονάδα για όλες τις τιµές του θ και του φ.Επιπλέον το Γ
είναι κοντά στη µονάδα.Με αυτές τις προσεγγίσεις , τα διαγράµµατα ακτινοβολίας του ανοίγµατος 1
απλοποιούνται σε:
Ε θΙ
2
≈1
Ε φΙ
2
≈ cos θ
φ=π/2
(6)
2
φ=0
που αντιστοιχούν σε ένα µαγνητικό δίπολο Hertz ευθυγραµµισµένο παράλληλα στην x-κατεύθυνση στο xzεπίπεδο στο τέλος της µικροταινιακής γραµµής.Αν γίνει τώρα allowance στην εξ.1 για την ακριβή υβριδικής
µορφής φύση του πεδίου πάνω από ολόκληρη την διατοµή της µικροταινίας τότε τα διαγράµµατα ακτινοβολίας
έχουν και πάλι τα διπολικά χαρακτηριστικά της εξ.6 για τυπικές γεωµετρίες που µας ενδιαφέρουν.Εδώ επίσης
ισχύει ο περιορισµός:0≤χ≤w,0≤y≤2h.Αυτός ο τύπος ανοίγµατος έχει αξιοσηµείωτη κατευθυντικότητα.Τα
διαγράµµατα ακτινοβολίας ενός ανοίγµατος µικροταινίας είναι δύσκολο να ξεχωριστούν από την ακτινοβολία
λόγω τροφοδοσίας αλλά η χρήση απορροφητικών υλικών έκανε δυνατή την αποµόνωση των διπολικών
χαρακτηριστικών όπως φαίνεται στο σχ.3α.
128
Σχ.3:Μετρήσεις διαγραµµάτων ακτινοβολίας
Εθ
2
2
είναι το Ε-επίπεδο και Ε φ
είναι το Η-
επίπεδο.Όπως παρουσιάζονται τα Εθ
0
2
και Ε φ
2
δεν
αντιστοιχούν στο πλάτος στο θ=0 .
w=4⋅7 mm,h=1⋅58 mm,εr=2⋅31
_____θεωρητικά
--------πειραµατικά
α αποµονωµένος ανοιχτοκυκλωµένος µικροταινιακός
τερµατισµός στα 1⋅087 GHz
b l=λg/4 µικροταινιακός συντονιστής στα 1⋅2
GHz:capacitively end fed
c l=λg/2 µικροταινιακός συντονιστής στα 2⋅407
GHz:capacitively center fed
Σχ.4 Μετρήσεις διαγραµµάτων ακτινοβολίας
h=1⋅58 mm,εr=2⋅31
______θεωρητικά
---------πειραµατικά
α l=λg/4 µικροταινιακός patch συντονιστής στα 2⋅37
GHz.l=20 mm,w=30 mm,θεωρητικό l αµελώντας το
φαινόµενο τέλους=20⋅8 mm.Capacitively end fed
b Κεντρικά διεγειρόµενος κυκλικός µικροταινιακός patch
συντονιστής στα 5⋅395 GHz,α=20mm,θεωρητική τιµή του
α αµελώντας το φαινόµενο τέλους =22⋅3 mm.Σε αυτή τη
περίπτωση,απευθείας probe coupling χαµήλωσε την
συχνότητα συντονισµού
c Capacitively edge διεγειρόµενος κυκλικός µικροταινιακός
patch συντονιστής στα 2⋅75 GHz,α=20 mm:θεωρητική τιµή
του α,αµελώντας το φαινόµενο τέλους =21 mm
Η µικρή επέκταση στο επίπεδο του εδάφους που χρησιµοποιείτε (περίπου 1cm) και η παρουσία του
απορροφητικού υλικού γύρω από την µετάβαση από τον χαλκό στην µικροταινία µετράνε για την παρεµβολή
2
στο Ε θ διάγραµµα.Για φαρδύτερες ταινίες το Ι(θ,φ) θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από την εξ.5 αφού
παρατηρείται κάποια αύξηση στα αποτελέσµατα κατευθυντικότητας αλλά ακόµα και έτσι τα διαγράµµατα
έχουν διπολικά χαρακτηριστικά.Οµοίως , το φαινόµενο τέλους που περιλαµβάνεται στο Γ είναι µικρό , στη
πράξη και παράγει µόνο δευτέρας τάξης φαινόµενα στα διαγράµµατα ακτινοβολίας.
∆ιάγραµµα ακτινοβολίας ενός ανοιχτοκυκλωµένου συντονιστή µικροταινίας
∆είτε το άνοιγµα 2 στο σχ.2 που βρίσκεται στο z=l:το πεδίο του ανοίγµατος που αντιστοιχεί στην εξ.1,υπό τις
ίδιες προϋποθέσεις είναι:
Ε = Ε y yˆexp( jβl )(1 + Γ ) , Η = Η x xˆexp( jβl )(1 − Γ ) (7)
και επαναλαµβάνοντας τον υπολογισµό της εξ.5,βασιζόµενοι στην εξ.2 µε nˆ= − zˆ,η ακτινοβολία µακρινού
πεδίου του ανοίγµατος 2 είναι:
129
{(
Ε θΙΙ = −Ι(θ , φ ) 1 − κ (ε eff
{(
)
12
)
(
cos θ exp(− jζ ) + Γ 1 + κ (ε eff
)
(
)
12
)
}
cos θ exp(− jξ ) sin φ
)
(8)
}
Ε φΙΙ = −Ι(θ , φ ) cos θ − κ (ε eff ) exp(− jζ ) + Γ cos θ + κ (ε eff ) exp(− jξ ) cos φ
Με τα Ι(θ,φ),ζ και ξ όπως ορίστηκαν στην εξ.5.Η υποτιθέµενη δράση συντονιστή είναι ότι το ανακλώµενο από
το άνοιγµα 1 κύµα είναι το προσπίπτων κύµα που πλησιάζει το άνοιγµα 2 και αντίστροφα , µε ενεργειακές
απώλειες εξαιτίας της ακτινοβολίας του ανοίγµατος που συµβαίνει διαρκώς από τον τροφοδότη που είναι
τοποθετηµένος σε κάποιο σηµείο στον συντονιστή µε ιδιότητες εµπέδησης συµβατές µε το σύστηµα
τροφοδοσίας.Υπό αυτές τις προϋποθέσεις και παραλείποντας τις απώλειες ακτινοβολίας από το σηµείο
τροφοδοσίας , οι απώλειες στο υπόστρωµα και στην ακτινοβολία εξαιτίας ανωµαλιών στην επιφάνεια και
ανοµοιογένειας του υλικού κατά το µήκος του συντονιστή , τα συνδυασµένα πεδία ακτινοβολίας µακρινού
πεδίου των ανοιγµάτων 1 και 2 δίνονται από την πρόσθεση των εξισώσεων 5 και 8.Έτσι:
12
Ε θΙ + ΙΙ = 2Ι(θ , φ ) κ (ε eff ) cos θ (cos ζ − Γ cos ξ ) + j (sin ζ + Γ sin ξ ) sin φ
(9)
12
Ε φΙ + ΙΙ = 2Ι(θ , φ ) κ (ε eff ) (cos ζ − Γ cos ξ ) + j cos θ (sin ζ + Γ sin ξ ) cos φ
12
12
{
}
{
}
Επικαλούµενοι τις στενής-ταινίας συνθήκες της εξ.6 και θέτοντας το Γ ίσο µε τη µονάδα , τα διαγράµµατα
ακτινοβολίας είναι:
Ε θΙ + ΙΙ
2
≈ sin 2 (α (θ )) για φ=π/2
Ε φΙ + ΙΙ
2
≈ cos 2 θ sin 2 (a (θ )) για φ=0
(10)
και

2πl  cos θ
 για 0≤θ≤π/2
−
1

λ g  (ε eff )1 2

όπου το α(θ) είναι ένας όρος που περιλαµβάνει τα φαινόµενα παρεµβολής των δύο ανοιγµάτων.Για έναν µισού

 λg
µήκους κύµατος συντονιστή l = 
− l ′  αφού , για την ακριβή συνθήκη συντονισµού,allowance πρέπει να

 4
′
γίνει για το φαινόµενο τέλους l ,όπου , όπως ορίστηκε , είναι γενικά αρνητικό και ελαφρώς κονταίνει τον
συντονιστή.Αν cosθ<<(εeff)1/2 για 0≤θ≤π/2 τότε sin(α(θ))∼1 και ο µισού µήκους κύµατος συντονιστής
συµπεριφέρεται σαν ένα µαγνητικό δίπολο Hertz τοποθετηµένο στην αρχή του συστήµατος συντεταγµένων

 λg
κατά την x-κατεύθυνση.Για ένα πλήρους µήκους κύµατος συντονιστή l = 
− l ′  και το α(θ) πλησιάζει το π

 2
α (θ ) =
2
καθώς το θ πλησιάζει το π/2 δηµιουργώντας έτσι µια δοµή διπλού-λοβού στο Ε θ διάγραµµα.Οι µετρήσεις
στα διαγράµµατα ακτινοβολίας,σχ.3b και c,σε µικροκυµατικούς συντονιστές που έχουν σχετικά κοντές
αγώγιµες ταινίες αποδεικνύουν ότι τα διαγράµµατα καθορίζονται από τις παραπάνω εξισώσεις (εξ.10) και η
συµφωνία µε τους υπολογισµούς της εξ.9 είναι αρκετά καλή.Σε αυτά τα πειράµατα , ο τροφοδότης ήταν
χωρητικά συζευγµένος σε ένα υψηλής εµπέδησης σηµείο και η ακτινοβολία του τροφοδότη θεωρήθηκε
αµελητέα.Η γενικοποίηση αυτών των αποτελεσµάτων σε στενής-ταινίας συντονιστές που είναι αρκετά ηµιµήκη
κύµατος µακριοί γίνεται εύκολα από τις εξισώσεις 9 και 10 µε το να εισάγουµε την κατάλληλη τιµή για το l.
∆ιάγραµµα ακτινοβολίας για ανοιχτοκυκλωµένους ορθογώνιους patch συντονιστές
Όταν το πλάτος των µικροταινιακών ορθογώνιων συντονιστών δεν είναι στενό , η συνάρτηση Ι(θ,φ) εξ.9 δεν
µπορεί να θεωρηθεί µονάδα και τα απλοποιηµένα διαγράµµατα των εξ.10 γίνονται:
130
Ε θΙ + ΙΙ
2
≈ sin 2 (α (θ )) για φ=π/2
(11)
Ε φΙ + ΙΙ
2
kw sin θ

 sin
2
≈
 kw sin θ 2

2


2
2
 cos θ sin (α (θ )) για φ=0


Η sin x/x συνάρτηση µπορεί να δηµιουργήσει πρόσθετους 4m µηδενισµούς στο Ε φ
2
διάγραµµα όπου
w

− δ  και το δ είναι ο µικρότερος θετικός αριθµός ώστε το m να είναι ακέραιος.Αυτοί οι
m=0,1,2,3…… 
 λ0

φαρδιοί µικροταινιακοί συντονιστές θα αναφέρονται σαν patch συντονιστές και πειραµατικά αποτελέσµατα για
συνήθη πλάτη φαίνονται στο σχ.4α και η Ι(θ,0) συνάρτηση έχει µικρή επίδραση στο Ε φ
2
διάγραµµα αφού
m=0 σε αυτή την περίπτωση.Ένας ορθογώνιος patch συντονιστής µπορεί να υποστηρίξει δύο ορθογώνιους
τρόπους διάδοσης σε διαφορετικές συχνότητες και µπορεί να φανεί χρήσιµος σε διπλής-συχνότητας
µετάδοσης/λήψης εφαρµογές κεραιών.Όταν το patch είναι τετράγωνο οι τρόποι διάδοσης εκφυλίζονται και µε
κατάλληλη διέγερση η κεραία µπορεί να ρυθµισθεί να είναι κυκλικά πολωµένη:Από τα παραπάνω , προκύπτει
ότι τα κυρίαρχα πολωτικά χαρακτηριστικά είναι Εθ=jsinφ,Eφ=sinθ+jcosθcosφ.Το πιο πλατύ άνοιγµα που
συνδέεται µε τους ορθογώνιους και κυλινδρικούς patch συντονιστές µαζί απαιτεί µια πιο εκτεταµένη επέκταση
στο επίπεδο του εδάφους για να εγκατασταθεί το image άνοιγµα.Για τις περιπτώσεις στα σχ.4α-c η επέκταση
2
ήταν περίπου 1cm και ταυτόχρονα το Ε θ είχε ελαττωθεί στην θ=00 κατεύθυνση εξαιτίας κάποιας µικρής
διαρροής ρεύµατος στην πίσω επιφάνεια του επιπέδου του εδάφους.
∆ιάγραµµα ακτινοβολίας ανοικτοκυκλωµένων κυκλικών µικροταινιακών patch συντονιστών
Σε κυκλικούς µικροταινιακούς patch συντονιστές , ο κυρίαρχος τρόπος διάδοσης ενδιαφέροντος είναι τέτοιος
ώστε Εz=k21Jn(k1ρ)cosnψ να είναι το µόνο µη µηδενικό ηλεκτρικό πεδίο:ο άξονας του κυκλικού patch ακτίνας α
βρίσκεται στην z-διεύθυνση , ρ και ψ είναι κυλινδρικές συντεταγµένες,n=0,1,2,3…ανάλογα της γωνιακής
περιοδικότητας των πεδίων και k1=ω(µ0ε0εr)1/2.Για την κυρίαρχη ανάκλαση στο κυκλικό διηλεκτρικό σε αέρα
όριο στο ρ=α , το εφαπτόµενο µαγνητικό πεδίο Η ψ = jωε r k1 J n′ (k1 ρ )connψ είναι πολύ µικρό και οι ιδιοτιµές
δίνονται περίπου από την J n′ (k1α ) = 0 .Για να υιοθετήσουµε την παραπάνω προσέγγιση ανοίγµατος το
ακτινοβολών άνοιγµα παίρνεται στο κυκλικό µαγνητικό τοίχο ρ=α , για 0≤z≤h και το είδωλο του latter είναι το
επίπεδο του εδάφους:h είναι το πάχος του υποστρώµατος.Εφαρµόζοντας την εξ.2 στα πεδία του ανοίγµατος ,
µόνο για το Εz σε αυτήν την περίπτωση , τα διαγράµµατα ακτινοβολίας για n≠0 είναι:
2
2
Ε θ ≈ [J n′ (kα sin θ )Ι 1 (θ ) cos nφ ]
Εφ
2
J (kα sin θ )


≈ n cos θ n
Ι 1 (θ ) sin nφ 
kα sin θ


Ι 1 (θ ) =
2
(12)
sin (k cos θh )
k cos θh
όπου 0≤θ≤π/2 είναι η γωνία ανύψωσης µε θ=0 να καθορίζει τον z-άξονα και φ το αζιµούθιο στο (ρ,ψ) επίπεδο:η
εξάρτηση από το φ δηµιουργεί λοβούς στα Ε θ
2
και Ε φ
2
διαγράµµατα για φ=πp/n και
φ=π(2p+1)/2n,αντίστοιχα , όπου p είναι οποιοσδήποτε από τους ακέραιους 0,1,2,3…(2n+1).Όταν n=0 το
131
διάγραµµα είναι απλά Ε θ ≈ [J 1 (kα sin θ )Ι 1 (θ )] για όλα τα φ.Όπως και στην ορθογώνια περιπτωση
συντονιστή είναι σύνηθες για h<<λ0 και έτσι Ι1(θ) είναι περίπου ίσο µε τη µονάδα για όλα τα θ.
2
2
Το διάγραµµα του πρώτου n=0 τρόπου αντιστοιχεί σε πλήρους κύµατος συντονιστή διάγραµµα στην ορθογώνια
γεωµετρία (σχ.3c) αφού υπάρχει µηδενικό πεδίο που ακτινοβολεί κανονικά στην patch µέτρηση σε ένα
κεντρικά διεγειρόµενο κυκλικό patch διεγειρόµενο στον πρώτο n=0 τρόπο µε k1α=3⋅832,όπως φαίνεται στο
σχ.4b.Οι υψηλότεροι n=0 τρόποι είναι k1α=7⋅016⋅10⋅173…και αυτοί παράγουν πολλαπλών λοβών διαγράµµατα
µε µηδενική ακτινοβολία στην διεύθυνση την κανονική στο patch,αντιστοιχώντας έτσι σε πολλαπλά µήκη
κύµατος ορθογώνια διαγράµµατα συντονιστών.Η πρώτη ρίζα του n=1 τρόπου είναι k1α=1⋅841 και το
διάγραµµα ακτινοβολίας έχει διπολικά χαρακτηριστικά αντιστοιχώντας σε αυτό του µισού µήκους κύµατος
ορθογώνιου ακτινοβολητή περίπτωση σχ.3b:κάποιες πειραµατικές λεπτοµέρειες φαίνονται στο
σχ.4c.Υψηλότεροι n=1 τρόποι µε k1α=5⋅331,8⋅536…αντιστοιχούν σε δράση πολλαπλών µισού µήκους κύµατος
ορθογώνιους συντονιστές όσον αφορά τα διαγράµµατα ακτινοβολίας.Μετρήσεις των ιδιοτήτων των τρόπων
διάδοσης ελλειπτικών patch συντονιστών έχουν αναφερθεί και η προσέγγιση ανοίγµατος µπορεί εύκολα να
εφαρµοσθεί για να εξαχθούν τα διαγράµµατα ακτινοβολίας:Ελλειπτικοί συντονιστές µε µεγάλη ελλειπτικότητα
ενδιαφέρουν αφού προσφέρουν µία µέθοδο υπολογισµού ορθογώνιων συντονιστών µε στρογγυλευµένες και
κωνικές κορυφές.Πειράµατα δείχνουν ότι τα διαγράµµατα ακτινοβολίας της latter modified δοµής
συµπεριφέρονται παρόµοια µε την unmodified ορθογώνια περίπτωση αλλά η συχνότητα συντονισµού είναι
φυσικά διαταραγµένη.
Στοιχειοσειρές µικροταινιακών συντονιστών
Μία µέθοδος προσέγγισης χρησιµοποιεί σύζευξη κατά προσέγγιση.Με αυτόν τον τρόπο τα στοιχεία
τοποθετούνται κοντά σε µια µακριά ανοικτοκυκλωµένη γραµµή τροφοδοσίας.Ένα παράδειγµα µιας γραµµικής
9-στοιχείων συντονισµένης στοιχειοσειράς φαίνεται στο σχ.5 µαζί µε το µετρηµένο και υπολογισµένο
διάγραµµα στο Ε-επίπεδο:το latter είναι µια υπέρθεση εννέα συµφασικών Εθ µισού µήκους κύµατος
στοιχειωδών διαγραµµάτων του τύπου που φαίνεται στο σχ.3b.Η συµφωνία µεταξύ των υπολογισµένων και των
µετρούµενων διαγραµµάτων είναι καλή για τους κοντινούς πλευρικούς λοβούς:άλλοι παράγοντες που
επηρεάζουν τους µακρινούς πλευρικούς λοβούς συζητούνται σε άλλο κεφάλαιο.Η σύζευξη µεταξύ των
στοιχείων εξαιτίας της ακτινοβολίας των πεδίων τους θεωρείται αµελητέα σε αυτό το παράδειγµα.
Παραγωγή επιφανειακών κυµάτων υποστρώµατος
Η σταθερά ανάκλασης (εξ.1) είναι µια συνάρτηση της σύνθετης αγωγιµότητας ακτινοβολίας Yr=Gr+jBr,όπου Gr
η αγωγιµότητα ακτινοβολίας και Br η µαγνητική επιδεκτικότητα του κοντινού πεδίου του ανοίγµατος:Βr
συνήθως µεταφράζεται σε ισοδύναµα µήκη γραµµής και αναφερόµαστε σε αυτό όπως στο προαναφερόµενο
φαινόµενο τέλους l ′ .Από κατασκευαστικής πλευράς , είναι ωφέλιµο να επεκταθεί το διηλεκτρικό υπόστρωµα
πέρα του τέλους ενός ανοιχτοκυκλωµένου µικροταινιακού τερµατισµού , αλλά οι James και Ladbrooke έδειξαν
ότι τα επιφανειακά κύµατα µπορούν να διοχετευθούν στο τριγύρω υπόστρωµα:΄Το Γ είναι τότε µια συνάρτηση
του Yr+Ys όπου Υs=Gs+jBs αντιπροσωπεύει τη φόρτιση εξαιτίας της παραγωγής των επιφανειακών κυµάτων.Η
γεωµετρία του υποστρώµατος και της τυπωµένης διάταξης των υπολοίπων εξαρτηµάτων καθορίζει τα Gs και Bs
αφού τα επιφανειακά κύµατα υφίστανται ανάκλαση , ακτινοβολία και εκποµπή στα σύνορα του υποστρώµατος
ή σε άλλες περιοχές περιέχει εµπόδια ή τυπωµένα στοιχεία.Είναι επόµενο ότι τα επιφανειακά κύµατα µπορεί να
αποτελούν µια ανεπιθύµητη πηγή σύζευξης µεταξύ αποµακρυσµένων µερών ενός µικροταινιακού κυκλώµατος
και επίσης µια κακή πηγή ακτινοβολίας.
Εκτίµηση της εκπεµπόµενης στο υπόστρωµα ισχύος
Για γενικές γεωµετρίες υποστρώµατος το φαινόµενο των επιφανειακών κυµάτων είναι δύσκολο να
ποσοτικοποιηθεί , αλλά µια χρήσιµη εκτίµηση µπορεί να γίνει µε ανάλυση της παραµετροποίησης του inset
στην εξ.6 όπου το πλάτος του υποστρώµατος ws συνεχίζει πέρα από τον ανοιχτοκυκλωµένο τερµατισµό του
132
αγωγού που βρίσκεται στο z=0.Η επέκταση του υποστρώµατος και το είδωλό του στο επίπεδο του εδάφους
y
λειτουργεί σαν έναν διηλεκτρικό ορθογώνιο rod κυµατοδηγό και ο Ε11 τρόπος διάδοσης του latter είναι
συµβατός µε τον περιορισµό του ειδώλου και την πολικότητα του πεδίου διέγερσης στο άνοιγµα:π.χ το πεδίο Ε
y
του επιφανειακού κύµατος απλώνεται κυρίως στην y-διεύθυνση.Ο Ε11 τρόπος διάδοσης δεν έχει συχνότητα
αποκοπής και µπορεί πάντα να χρησιµοποιείται µέσα στο υπόστρωµα σε κάποιο βαθµό.Το Τ της
προσπίπτουσας ισχύος στην µικροταινιακή γραµµή που διαδίδεται στην επέκταση του υποστρώµατος µπορεί να
εκτιµηθεί από τη σχέση:
2
1
T=
16 Ps P
∫ (E
s
× Η − Ε × Η s ) ⋅ nˆdα
(13)
Sα
όπου nˆ = zˆ ένα εξωτερικό διάνυσµα κανονικοποιηµένο στο άνοιγµα Sα:σε αυτόν τον υπολογισµό (Εs,Hs) είναι
y
το πεδίο του τρόπου διάδοσης Ε11 κατευθυνόµενο στην − ẑ διεύθυνση προς το άνοιγµα , ενώ (Ε,Η) είναι το
w
w
απλοποιηµένο πεδίο ΤΕΜ κάτω από την αγώγιµη ταινία,εξ.1 µε το Sα περιορισµένο σε − ≤ x ≤ ,0≤y≤h στο
2
2
z=0:Ps και Ρ είναι οι ροές ισχύος οι συνδεδεµένες µε τα επιφανειακά κύµατα και τα πεδία ΤΕΜ , αντίστοιχα.Τα
πεδία ακτινοβολίας είναι ορθογώνια στο (Es,Hs) και γι’αυτό εξαιρούνται.
Αφού ws>>h, ο Ε11 τρόπος τείνει στην συµπεριφορά του Ε 01 τρόπου σε ένα διηλεκτρικό υλικό έχοντας το
ίδιο πάχος,2h,αλλά άπειρο πλάτος:προηγούµενα αποτελέσµατα δείχνουν ότι η προσέγγιση είναι καλή για
y
ws>8h.Ο Ε11 τρόπος δεν µπορεί να εκφρασθεί ακριβώς χωρίς να προσφύγουµε σε µια σειρά επεκτάσεων και
y
y
είναι επαρκώς ακριβές εδώ να προσεγγίσουµε τον Ε11 τρόπο µε τον Ε 01 µαζί µε µια µείωση συνηµίτονου
γ(x)=cos (πx/ws) στην x διεύθυνση αφού το επιφανειακό κύµα είναι αµελητέο στα άκρα του υποστρώµατος
x=±ws/2.Έτσι,
H s = B cos(k 2 y )exp(+ jβ s z )γ ( x )xˆ για 0≤y≤h
(14)
ˆ
= A exp[− p1 ( y − h ) + jβ s z ]γ ( x )x για h≤y≤∞
y
 2π
όπου β s = ε r k − k 2 = k + p 1 = 
λ
 gs
ίσους εγκάρσιους τρόπους είναι:
εrp1h=k2htan(k2h)
(15)
2
2
2
(p1h) +(k2h) =(εr-1)(kh)
2
2
2
2
2
y
2

 και Α=Βcos(k2h).Η υπερβατική εξίσωση που καθορίζει αυτούς τους


To αντιστοιχούµενο πεδίο-Ε είναι
Εs =
βs
B cos(k 2 y )exp(+ jβ s z )γ ( x ) yˆ για 0≤y≤h
ωε 0ε r
β
= s A exp[− p1 ( y − h ) + jβ s z ]γ ( x ) yˆ για h≤y≤∞
ωε 0
(16)
για ένα επιφανειακό κύµα που ταξιδεύει στην − ẑ διεύθυνση.Αντικαθιστώντας εξ.14 και 16,µαζί µε την
εξ.1,στην εξ.13 έχουµε:
1
P = ZH 2 x hw , Ps = Z s ws hB 2 F 8
2
133
(17)
Zs =
 sin (2k 2 h )

βs
[
, F = 1 +
1 + ε 2 r cos 2 (k 2 h )]
ωε 0ε r
2k 2 h


Αφού ws>>h τότε ws>>w για τυπικές περιπτώσεις και το γ(x) µπορεί να τεθεί ίσο µε τη µονάδα στις εξισώσεις
14 και 16 όταν εκτιµούµε τον διαφορικό όρο στην εξ.13:ο τελευταίος όρος γίνεται:

 sin (k 2 h ) 

(18)
 whH x B(Z + Z s )
k
h
2



Μαζεύοντας όρους από τις εξισώσεις 17 και 18,η εξ.13 γίνεται:
2
2
12
12
1  κββ s   sin (k 2 h ) 
w   ε r 
 k
 + 
 
(19)
T=

ws F   κββ s 
k  ε r   k 2 h 



Έτσι δοσµένων των εr,εeff τα h,βs καθορίζονται από τον πρώτο τρόπο της υπερβατικής εξ.15 και το Τα µπορεί
να εκτιµηθεί σαν συνάρτηση του ws/w για ws>8h.Οι υπολογισµοί της εξ.19 δίνονται στο σχ.6 για δύο τύπους
πολυοδηγούµενου σε κοινή χρήση και επίσης ένα αλουµινένιο υπόστρωµα.Πρόσφατες εκτιµήσεις από τον
Kompa , βασισµένες στις αναλύσεις των Angulo και Chang,είναι περιορισµένα σε πλατιές µικροταινίες µε
επεκτάσεις υποστρώµατος του ίδιου πλάτους και είναι έτσι περιορισµένης χρήσης:αυτό αντιστοιχεί σε ws=w
στο σχ.6 και συνεπώς,σε µεγάλες τιµές του Τ.
Ένας τρόπος για να µετακινήσουµε τα ανεπιθύµητα κύµατα υποστρώµατος είναι να µειώσουµε την τιµή της
διαπερατότητας του υποστρώµατος απευθείας µπροστά από το άνοιγµα , αυξάνοντας έτσι το F στην εξ.19 και
ελαττώνοντας το Τ.Στην πράξη , αυτό µπορεί καλύτερα να επιτευχθεί µε την ολοκληρωτική µετακίνηση του
υποστρώµατος που αντιστοιχεί στο να κοπεί µια κοιλότητα στο υπόστρωµα γειτονική στο ακτινοβολών
άνοιγµα.
Απευθείας µετρήσεις της σύνθετης αγωγιµότητας ακτινοβολίας
Η µέθοδος συντονιστή µπορεί , επί της αρχής , να χρησιµοποιηθεί για να γίνει διαχωρισµός µεταξύ των
απωλειών ισχύος εξαιτίας του αγωγού και των φαινοµένων απωλειών του υποστρώµατος και αυτών εξαιτίας
των απωλειών ακτινοβολίας Gr,αλλά έχει ειπωθεί ότι τα αποτελέσµατα είναι µέχρι στιγµής δύσκολο να
ερµηνευθούν.Τα φαινόµενα της τραχύτητας της επιφάνειας και η πολυπλοκότητα του µηχανισµού ακτινοβολίας
έχουν θεωρηθεί συµβαλλόµενοι ως προς αυτό παράγοντες.Πιο συγκεκριµένα , η παρουσία επιφανειακών στο
υπόστρωµα κυµάτων και η σύζευξη των δύο ανοιγµάτων σε κάθε άκρη του συντονιστή διαµέσου των πεδίων
ακτινοβολίας τους είναι δύσκολα στο να αποµονωθούν φαινόµενα στην µέθοδο µέτρησης του συντονιστή.Για
σκοπούς σχεδίασης κεραίας το Gr είναι ζωτική παράµετρος και η προσέγγιση στο παρόν βιβλίο είναι να εξαχθεί
το Υr µε απευθείας µέτρηση των στασίµων κυµάτων σε µια ανοιχτοκυκλωµένη µικροταινιακή γραµµή.
Τα µικροταινιακά πεδία δεν έχουν µια µοναδική χαρακτηριστική σύνθετη αντίσταση εξαιτίας των εγκαρσίων
ρευµάτων του αγωγού:Έτσι όλες οι σύνθετες αντιστάσεις αναφέρονται στον άξονα της αγώγιµης ταινίας που
βρίσκεται στο zy-επίπεδο του σχήµατος inset στο σχ.6:µε αυτούς τους περιορισµούς , οι συµβατικές τεχνικές
µέτρησης µπορούν να υιοθετηθούν όπου το πεδίο κάτω από τον µικροταινιακό αγωγό δειγµατοληπτείτε από
ένα µικρό µονωµένο χάλκινο ακροδέκτη ενσωµατωµένο σε ένα µπρούτζινο επίπεδο εδάφους και όντας
ισεπίπεδος µε την επιφάνεια του latter.Το µήκος της µικροταινίας που πρόκειται να µετρηθεί έχει 2 mm πλάτος
ταινίας του επιπέδου του εδάφους χαραγµένη έτσι ώστε ο ακροδέκτης να γλιστράει κατά µήκος ενός επαρκούς
µήκους της µικροταινιακής γραµµής κρατούµενη σε συµπίεση στο µπρούτζινο επίπεδο εδάφους.Με
κατάλληλη ρύθµιση , ο ακροδέκτης που είναι µικρότερος από 0⋅7 mm σε διάµετρο , δεν παρενοχλεί α
δειγµατολειπτούµενα πεδία.Η ακτινοβολία από τον ανοιχτοκυκλωµένο τερµατισµό απορροφάται από
απορροφητικά υλικά τοποθετηµένα ακριβώς έξω από το κοντινό πεδίο του ανοίγµατος.
134
Gr =
S
Z cos Φ + S 2 sin 2 Φ
Br =
(1 − S )sin Φ cos Φ
Z (cos Φ + S sin Φ )
(
2
)
(20)
2
2
2
2
όπου S=ο λόγος τάσης του στάσιµου κύµατος και Φ = βl ′ :η γωνιακή µετατόπιση στη θέση µηδενισµού από µια
ιδανική συνθήκη για ανοιχτό κύκλωµα 2 βl ′ ακτίνια προς τον τερµατισµό.Όταν Γ ∼1 οι τάσεις µηδενισµού
ήταν πολύ µικρές και ένας ευαίσθητος ενισχυτής απαιτούνταν πριν την ανίχνευση:Έτσι η µέθοδος του Owen
χρησιµοποιήθηκε για να υπολογισθούν οι S τιµές.Οι θέσεις µηδενισµού ήταν πιο καθαρά καθορισµένες και
χρησιµοποιηµένες σε συνδυασµό µε προηγούµενα ευρεθείσες τιµές του λg για να υπολογισθεί το Φ.Καθόλου
δεδοµένα συγκριτικών µετρήσεων για το Gr δεν φαίνονται , αλλά τα αποτελέσµατα του σχ.7 δείχνουν ότι οι
εκτιµήσεις πρώτης τάξης του Sobol που είναι ένας παράγοντας του 10 είναι πολύ χαµηλές:Ο Kompa επίσης
συµπέρανε ότι οι εκτιµήσεις του Lewin και ιδιαίτερα του Sobol για το Gr είναι πολύ χαµηλές.Η εµπειρική
φόρµουλα του Hammerstad για το Br βασισµένες στην στατιστική ανάλυση του Silvester και του Benedek είναι
επίσης δοσµένες για σύγκριση στο σχ.7 και η απόκριση είναι µικρότερη σε υψηλότερες συχνότητες , όπως
αναµένεται.Μετρήσεις συντονιστών σε ζαφειρένια υποστρώµατα επιβεβαιώνουν ότι η στατική ανάλυση δίνει
πιο ρεαλιστικές Br τιµές από έναν υπολογισµό βασισµένο σε θωρακισµένους συντονιστές.Όταν το υπόστρωµα
επεκτάθηκε πέρα από τον τερµατισµό του αγωγού , η παρουσία των επιφανειακών κυµάτων υποστρώµατος
ήταν εµφανής από την αλλαγή στο S και στο Φ (εξ.20).Οι αλλαγές ήταν γενικά µικρές , υπονοώντας ότι
Ys 〈〈 Yr και η δυσκολία στην µέτρηση τέτοιων µικρών αλλαγών απέτρεψε τον διαχωρισµό του Υs από το Υr µε
ανεκτή ακρίβεια.
Σχεδιαστικές επιπλοκές
Οι Gr τιµές (σχ.7) αντιπροσωπεύουν χρήσιµα δεδοµένα σχεδίασης κεραίας δεδοµένης της απουσίας ακριβών
θεωρητικών υπολογισµών:Για ένα δεδοµένο πλάτος λωρίδας µε w<<λg η κυρίαρχη συµπεριφορά του Gr όπως
φαίνεται από τις συνεχείς γραµµές στο σχ.7 µπορεί να αντιπροσωπευθεί σαν
2
Gr ~ Gw (w / λ g ) w=cons tan t (21)
∆ιαισθητικά , αυτό ίσως να αναµένεται από την αρχή του Babinet αφού το άνοιγµα της µικροταινίας µπορεί να
θεωρηθεί σαν µια ακτινοβολούσα σχισµή που είναι η διπλή ενός γραµµικού στοιχείου ρεύµατος:Η αντίσταση
ακτινοβολίας του τελευταίου είναι ανάλογη του (µήκους/λ0)2 για κοντούς ακτινοβολητές.Για δοσµένη
συχνότητα και µεταβλητό πλάτος
q
Gr ≈ G f (w / λ g ) freq =cons tan t (22)
όπου q≠2:Αυτή η παρέκκλιση από τον νόµο του τετραγώνου είναι πιθανή λόγω της αλλαγής στο λόγο w/h,
αλλά το q είναι ξεκάθαρα µια παράµετρος που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στις ανοχές λάθους.Για την κλίµακα
των τιµών στο σχ.7,Gw=60,75 και 180mS για w=10,6 και 3mm,αντίστοιχα:Gf=11,28 και 45mS και q=1⋅24,1⋅07
και 1 αναφερόµενοι σε συχνότητες των 2,10 και 18GHz,αντίστοιχα:Η ανοχή στις q τιµές υπολογίζεται στο
±20%.Η εξ.22 δείχνει ότι η εκπεµπόµενη ισχύς από έναν ανοιχτοκυκλωµένο τερµατισµό µπορεί να καθοριστεί
από το πλάτος της ταινίας αν η τάση του τερµατισµού είναι σταθερή:Αυτό παρέχει ένα µέσο καθορισµού της
κατανοµής του ανοίγµατος µιας συστοιχίας στοιχείων.Οι σχετικές επιπτώσεις της ακτινοβολίας του ανοίγµατος
και των επιφανειακών κυµάτων υποστρώµατος πάνω από ένα µεγάλο εύρος συχνοτήτων φαίνεται στο σχ.8 και
στον πίνακα 1: Γ και ως εκ τούτου το Prad/P,βασίζεται στα µετρούµενα αποτελέσµατα του σχ.7 για ένα
σµινκρυσµένο υπόστρωµα στο επίπεδο του ανοίγµατος.Όταν το υπόστρωµα εκτείνεται πέρα από το άνοιγµα , η
επίδραση στο Γ είναι δευτέρου βαθµού , όπως φαίνεται παραπάνω και το Τ λαµβάνεται από την εξ.19.Για
δοσµένη επέκταση υποστρώµατος πλάτους ws,το Τ αυξάνει µε την συχνότητα αλλά το ίδιο συµβαίνει µε το
Prad/P.Γι’αυτό ο λόγος Prad/P δεν είναι µια ευαίσθητη στη συχνότητα συνάρτηση και τυπικά κυµαίνεται µεταξύ
135
των –16 και –19dB πάνω από το εύρος συχνοτήτων. Παρόµοιοι λόγοι υπολογίζονται για άλλες γραµµές
εµπέδησης και ws/w=20.Αφού το Ps αντιπροσωπεύει µια µη ελεγχόµενη πηγή ακτινοβολίας , µια συστοιχία
συντιθέµενη από τέτοια στοιχεία µπορεί να εµφανίσει ανεπιθύµητους πλευρικούς λοβούς περίπου στα –20dB
από τον κύριο λοβό.Για την συστοιχία του σχ.5,τα κύµατα υποστρώµατος µπορεί να δώσουν αύξηση στην
δράση του συντονιστή στο διάστηµα µεταξύ των στοιχείων και είναι δύσκολο να υπολογισθεί ποιος ws/w λόγος
θα ήταν εφαρµόσιµος σε µια τόσο περίπλοκη κατάσταση.Για να δοκιµασθεί η ύπαρξη των κυµάτων
υποστρώµατος , κοίλα κύµατος φτιάχτηκαν για να αποτρέψουν την παραγωγή του latter και το επίπεδο του
πλευρικού λοβού µετά µειώθηκε κοντά στο θεωρητικό διάγραµµα του σχ.5:Η µείωση είναι περισσότερο
αξιοπρόσεκτη σε µικρή ανύψωση όπου το θεωρητικό επίπεδο πλευρικού λοβού είναι κάτω από τα –20dB.
Στην σχεδίαση φίλτρων , η ακτινοβολία από ανοιχτοκυκλωµένα στελέχη απορροφάται συχνά από υλικό που
προκαλεί απώλειες ενέργειας αλλά το κύµα υποστρώµατος παραµένει εκτός και αν ο απορροφητής πιεστεί
πάνω στο υπόστρωµα ή µεταλλικές ακίδες εισαχθούν.Το Ps/Pref είναι τώρα η σηµαντική παράµετρος
αντιπροσωπεύοντας την µέγιστη αποµόνωση µεταξύ του στελέχους και άλλων αποµακρυσµένων κυκλωµάτων
ή στοιχείων κεραιών αλλού πάνω στο υπόστρωµα , υποθέτωντας ότι το latter απορροφάει εντελώς το
προσπίµπτων επιφανειακό κύµα:Ξεκάθαρα , µόνο ένα κλάσµα του επιφανειακού κύµατος θα απορροφηθεί
αλλά ακόµα και έτσι ο λόγος στα 17 GHz είναι εξαιρετικά υψηλός και εξηγεί τα προβλήµατα αποµόνωσης που
παρουσιάζονται µε µικροταινιακά φίλτρα που χρησιµοποιούν polyguide υποστρώµατα σε υψηλές συχνότητες.
Συµπεράσµατα
Μια ανοιχτοκυκλωµένη µικροταινιακή γραµµή ακτινοβολεί από την περιοχή τερµατισµού και απλοποιηµένοι
υπολογισµοί βασισµένοι σε αυτήν την φυσική δραστηριότητα προβλέπουν τα διαγράµµατα ακτινοβολίας µιας
ποικιλίας ορθογωνικών και κυλινδρικών συντονιστών.Τα διαγράµµατα διέπονται από µαγνητικά-όµοια µε
δίπολο χαρακτηριστικά συγγενή µε σχισµοκεραίες και αυτό είναι σύµφωνο µε την παραπάνω φυσική
δραστηριότητα.Τα διαγράµµατα ακτινοβολίας στοιχείου δεν δηµιουργούν ιδιαίτερα προβλήµατα όταν
αναπτύσσονται για µια συστοιχία και το διάγραµµά της θα υπαγορευθεί από τον συντελεστή διαγράµµατος:∆εν
υπάρχει κανένας λόγος να υποθέσουµε η µεταξύ των στοιχείων σύζευξη θα είναι πιο σηµαντική απ’ότι στα
συµβατικά στοιχεία συστοιχειών.Ένα σηµαντικό συµπέρασµα είναι ότι ένας ανοιχτοκυκλωµένος τερµατισµός
από µόνος του µπορεί να χρησιµοποιηθεί σαν στοιχείο στοιχειοσειράς , προϋποθέτοντας ότι ένα κατάλληλο
σύστηµα τροφοδοσίας µπορεί να κατασκευασθεί και έτσι δεν χρειάζεται να περιορισθεί η επιλογή των
στοιχείων στους συντονιστές.
Η αγωγιµότητα ακτινοβολίας ενός ανοιχτοκυκλωµένου τερµατισµού έχει υπολογισθεί από νέες στάσιµουκύµατος µετρήσεις:Αυτές οι µετρήσεις αρκούν για σχεδιαστικές εκτιµήσεις αλλά πιο ακριβείς τιµές για το Gr
είναι επιθυµητές.Είναι προφανές ότι το πλάτος της ταινίας µπορεί να χρησιµοποιηθεί για να ελεγχθεί το ποσό
της ακτινοβολούµενης ισχύος και έτσι να δώσει µια µέτρηση του ελέγχου της κατανοµής του ανοίγµατος της
στοιχειοσειράς όταν πολλοί ανοιχτωκυκλωµένοι τερµατισµοί χρησιµοποιούνται σε στοιχειοσειρά.Το
κατασκευαστικό πλεονέκτηµα εδώ είναι ότι οι ανοιχτοκυκλωµένες γραµµές µπορούν να συνδεθούν απευθείας
στην κυρίως γραµµή τροφοδοσίας πράγµα που απλοποιεί το σύστηµα τροφοδοσίας.Το εύρος ζώνης των
στοιχείων δεν µελετήθηκε , αλλά από απλές υποθέσεις προκύπτει ότι όσο στενότερο το πλάτος ταινίας τόσο
µικρότερο το άνοιγµα και έτσι το εύρος ζώνης.
Η εκποµπή των επιφανειακών κυµάτων στο υπόστρωµα που κυκλώνει τα στοιχεία κεραιών έχει αποδειχθεί σε
µια περίπτωση , πως προκαλεί ανεπιθύµητη , άλλης συχνότητας ακτινοβολία στα –20dB από την κυρίως
δέσµη.Πρακτικά η γεωµετρία του γύρω υποστρώµατος µπορεί να είναι ακανόνιστη και η εκτίµηση της
επίδρασης των επιφανειακών κυµάτων γίνεται πολύ περίπλοκη:Πειράµατα µιας 9-οµοίων στοιχείων
στοιχειοσειράς επιβεβαιώνουν την ύπαρξη των παραπάνω επιδράσεων και υποδεικνύει τη χρήση κοίλων
κύµατος στο υπόστρωµα για να κατασταλούν τα επιφανειακά κύµατα.Έχει δειχθεί ότι για ένα ιδιαίτερο πάχος
polyguide υποστρώµατος ο λόγος του επιφανειακού κύµατος προς την εκπεµπόµενη ισχύ δεν είναι µια
ευαίσθητη συνάρτηση της συχνότητας παρόλο που και οι δυο ποσότητες αυξάνουν µε την
136
συχνότητα.Πρόσφατες µετρήσεις λεπτότερων polyguide υποστρωµάτων δείχνουν ότι για την ίδιας τάξης
εµπέδηση γραµµής και συχνότητα , λιγότερη ισχύς χάνεται στα επιφανειακά κύµατα και στην ακτινοβολία
παρόλο που ο λόγος των τελευταίων ποσοτήτων είναι για την ίδια τάξη.Το συµπέρασµα εδώ είναι ότι η επιλογή
του πάχους του υποστρώµατος δεν έχει καταφανή επίδραση στο επίπεδο πιθανής ανεπιθύµητης ακτινοβολίας
συνδεόµενης µε τα επιφανειακά κύµατα.Μέχρι στιγµής, τα αποτελέσµατα για υποστρώµατα από αλουµίνα δεν
έδειξαν καµιά διαφορά αν και επίπεδα ακτινοβολίας και ισχύος επιφανειακών κυµάτων είχαν µειωθεί αρκετά
πράγµα σηµαντικό για τη γενικότερη σχεδίαση του κυκλώµατος.
Προσαρµοσµένες µικροταινιακές κεραίες και µικροταινιακές συµφασικές στοιχειοσειρές
Περίληψη:Μια νέα γενιά κεραιών χρησιµοποιεί µικροταινίες για να δηµιουργήσει δίκτυα τροφοδοσίας και
ακτινοβολητές.Αυτές οι κεραίες έχουν 3 πλεονεκτήµατα:1)Κόστος,2)απόδοση,3)ευκολία εγκατάστασης.Η
εφαρµογή αυτών των κεραιών είναι περιορισµένη σε στενά εύρη συχνοτήτων.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Υψηλής ταχύτητας αεροσκάφη , πύραυλοι και ρουκέτες απαιτούν προσαρµοσµένες λεπτές κεραίες.Ιδεατά µια
κεραία λεπτή όσο το χαρτί θα ταίριαζε καλύτερα στην αεροδυναµική και µηχανική κατασκευή τέτοιων
κατασκευών.Αυτή η κεραία δεν θα εµπόδιζε την αεροδυναµική ροή , ούτε θα εξείχε εσωτερικά
καταστρέφοντας την µηχανική κατασκευή.
Με µια µικροταινιακή τυπωµένη πλακέτα µιας όψης , οι δύο προαναφερόµενοι στόχοι
πραγµατοποιούνται.Επιπροσθέτως η επιθυµία για χαµηλού κόστους κεραία µπορεί να επιτευχθεί γιατί η µιας
όψης πλακέτα-κεραία κατασκευάζεται µε τον ίδιο ακριβώς τρόπο που φτιάχνονται τα τυπικά τυπωµένα
κυκλώµατα.
Η µικροταινιακή στοιχειοσειρά που θα συζητηθεί είναι µια κεραία που ενσωµατώνει το βασικό ακτινοβολών
άνοιγµα µε το παρελκόµενο σύστηµα τροφοδοσίας του , όλα τυπωµένα σε µια πλακέτα.Είναι µια νέα
µικροταινιακή συσκευή που περιλαµβάνει ένα αποτελεσµατικό µικροταινιακό ακτινοβολητή και
ολοκληρωµένο δίκτυο τροφοδοσίας , δίκτυο προσαρµογής , δίκτυο µεταγωγής και δίκτυο φίλτρων , αν
απαιτηθεί.
Επίσης διάφορα στοιχεία µπορούν να προστεθούν όπως ταλαντωτές ,ενισχυτές, µετατοπιστές φάσης ,
διακόπτες και δέκτες.Θα φαινόταν ότι οι γραµµές τροφοδοσίας θα παρεµβαλλόταν στην ακτινοβολία αλλά αυτό
δεν συµβαίνει γιατί είναι ηλεκτρικά κοντά στη γείωση που είναι το πίσω µέρος της κεραίας και επειδή οι
γραµµές τροφοδοσίας είναι κάθετες στο εκπεµπόµενο ηλεκτρικό πεδίο.
137